Her İşte Bir Hayır Vardır! Bir zamanlar Afrika'daki bir ülkede hüküm süren
bir kral vardı. Kral, daha çocukluğundan itbaren arkadaş olduğu, birlikte
büyüdüğü bir dostunu hiç yanından ayırmazdı. Nereye gitse onu da
beraberinde götürürdü. Kralın bu arkadaşının ise değişik bir huyu vardı.
İster kendi başına gelsin ister başkasının, ister iyi olsun ister kötü, her
olay karşısında hep aynı şeyi söylerdi: "Bunda da bir hayır var!"
Bir gün kralla arkadaşı birlikte ava çıktılar. Kralın arkadaşı tüfekleri
dolduruyor, krala veriyor, kral da ateş ediyordu. Arkadaşı muhtemelen
tüfeklerden birini doldururken bir yanlışlık yaptı ve kral ateş ederken
tüfeği geriye doğru patladı ve kralın baş parmağı koptu. Durumu gören
arkadaşı her zamanki sözünü söyledi: "Bunda da bir hayır var!"
Kral acı ve öfkeyle bağırdı: "Bunda hayır filan yok! Görmüyor musun,
parmağım koptu?" Ve sonra da kızgınlığı geçmediği için arkadaşını zindana
attırdı.
Bir yıl kadar sonra, kral insan yiyen kabilelerin yaşadığı ve aslında uzak
durması gereken bir bölgede birkaç adamıyla birlikte avlanıyordu. Yamyamlar
onları ele geçirdiler ve köylerine götürdüler. Ellerini, ayaklarını
bağladılar ve köyün meydanına odun yığdılar. Sonra da odunların ortasına
diktikleri direklere bağladılar. Tam odunları tutuşturmaya geliyorlardı ki,
kralın başparmağının olmadığını farkettiler. Bu kabile, batıl inançları
nedeniyle uzuvlarından biri eksik olan insanları yemiyordu. Böyle bir
insanı yedikleri takdirde başlarına kötü şeyler geleceğine inanıyorlardı.
Bu korkuyla, kralı çözdüler ve salıverdiler. Diğer adamları ise pişirip
yediler.
Sarayına döndüğünde, kurtuluşunun kopuk parmağı sayesinde gerçekleştiğini
anlayan kral, onca yıllık arkadaşına reva gördüğü muameleden dolayı pişman
oldu. Hemen zindana koştu ve zindandan çıkardığı arkadaşına başından
geçenleri bir bir anlattı. "Haklıymışsın!" dedi. "Parmağımın kopmasında
gerçekten de bir hayır varmış. İşte bu yüzden, seni bu kadar uzun süre
zindanda tuttuğum için özür diliyorum. Yaptığım çok haksız ve kötü bir
şeydi." Arkadaşı "hayır" diye karşılık verdi. "Bunda da bir hayır var."
"Ne diyorsun Allah aşkına?" diye hayretle bağırdı kral. "Bir arkadaşımı bir
yıl boyunca zindanda tutmanın neresinde hayır olabilir."
"Düşünsene, ben zindanda olmasaydım, seninle birlikte avda olurdum, değil
mi? Ve sonrasını düşünsene?..."