İMAN'IN YERİ KALP'TİR

Îmânın yeri kalp, İslâm’ın yeri kalıptır. (Ahmed bin Hanbel rh., Müsned, 3/134-5) Aslolan ise kalptir. O bakımdan, her mü’min Müslüman’dır; fakat, her Müslüman mü’min değildir. Zira bir insan, mü’min olmadığı halde İslâmî ibâdet ve tâatlerini yaparak kendisini Müslüman gösterebilir. Bunun içindir ki Kur’ân-ı Kerim’de şöyle buyrulmuştur:
“Bedevîler, ‘biz îman ettik’ dediler. Onlara de ki, ‘siz îman etmediniz; ama, Müslüman olduk deyiniz. Henüz îman kalplerinize girip yerleşmedi...” (S. Hucurât, 14)

İMAN'İN YERİ KALP'TİR

Îmânın yeri kalp, İslâm’ın yeri kalıptır. (Ahmed bin Hanbel rh., Müsned, 3/134-5) Aslolan ise kalptir. O bakımdan, her mü’min Müslüman’dır; fakat, her Müslüman mü’min değildir. Zira bir insan, mü’min olmadığı halde İslâmî ibâdet ve tâatlerini yaparak kendisini Müslüman gösterebilir. Bunun içindir ki Kur’ân-ı Kerim’de şöyle buyrulmuştur:
“Bedevîler, ‘biz îman ettik’ dediler. Onlara de ki, ‘siz îman etmediniz; ama, Müslüman olduk deyiniz. Henüz îman kalplerinize girip yerleşmedi...” (S. Hucurât, 14)
Kalbin de dört çeşidi vardır:
1. Ecred kalp,
2. Ağlef kalp,
3. Menküs kalp,
4. Musaffah kalp.
Ecred, yani saf, parlak, kinsiz kalp... Bu mü’minlerin kalbidir. Onda îman nûru güneş gibi parıldar.
Ağlef; kılıflı, kapalı ve örtülü kalp; kâfirlerin, münkirlerin kalbidir.
Menküs; tersine çevrilmiş kalp ki, münâfıkların kalbidir. Onlar, hakikati tanırlar, sonra da inkâr ederler.
Musaffah, yani iki yüzlü kalp ise, içinde hem îman, hem nifak bulunan kalptir. Îman, böyle olan kalpte, temiz su ile yetişen ve gelişen sebzeye; nifak ise, kan ve irinle gelişen bir çıbana benzer. Bunlardan hangisi diğerine galebe çalarsa, o öbürünü bastırır ve geriletir. (Taberânî, Mu‘cemü’s-Sağîr, 2/110) Nifak; dil ile îman açıklandığı halde, kalpte küfür ve inkârı gizlemek demektir. (Târifât-ı Seyyid Şerif Cürcânî, s. 166)
Cenâb-ı Hakk kalplerimizi, her türlü menfîliklerden uzak, saf, parlak, kinsiz tertemiz kılarak, îmânın nûru ile parıl-parıl eylesin. Âmîn...