595 Mesaj -
|
|
Kayıt Tarihi: 10.05.2005
|
En Son On: 13.01.2009 - 16:02
|
Cinsiyeti: Bayan
|
|

Ey kalbim!
Sen çöl iklimi gibisin.
Bir kavrulursun sıcaktan, bir soğuktan mahvolursun.
Sen bir yabancı gibisin bazen ait olduğun bedene, bazen uzaklaşırsın tamamen, kaybolursun.
Seni ararım bulamam; hangi güzelliğe, hangi sese, hangi bilinmeze doğru yol alırsın?
Sen bu dünyada, bir kalp atışından fazla, yürek sızısından çok daha fazla gibisin,
ey kalbim!
Sağlam dallara tutunmak istersin de elinde kalır bütün dallar.
Seni en çok bitişler, sonlar, yokoluşlar, yokuşlar dağlar.
Geçicilik umut vaadetmez çarpıntına, meskenin olur dağlar.
Fiziken sabitsin, ruhen bir seyyah bir çelebisin,
ey kalbim!
Kimler geldi, kimler geçti hepsi bir yara açarak.
Kelebek ömrüne bile sarıldın bazen, yalnızlıktan kaçarak.
Yıllar geçti, ömür bitti, hayat darmadağın oldu; şu haline bak!
Kendine ettiğin zulümlerin sebebisin,
ey kalbim!
Ey yüreğim, ey cesaretim, ey korkum.
Ey kalbim, ey sevmeye iştiyakım, aşka yönelişim, umutlanışım.
Amansız hastalıklara, aman vermeyen düşmanlara, saman alevi gibi ilişkilere aldanmışım.
Dünyayı daimi ikametgâhım, kendimi sonsuza kadar yaşayacak sanmışım.
Hatam, hatadan dönüşüm; yanılışım, yanlışı anlayışım gibi keskin dönüşlere gebesin,
ey kalbim!
Bir rüzgâra kapılır uçarım. Bir dala takılır düşerim.
Bazen kışın yanar, bazen yazın üşürüm.
Değişirim, evet zamanla değişirim.
Ama asla değişmeyecek bir yerim olduğu kesin.
Tüm sesler kesilse de duyulacak derin, çok derin, en derin bir yerden gelir senin sesin.
Gürültüleri, bağırtıları, fısıltıları, kavgaları, umursamazlıkları, nefretleri, düşmanlıkları kesin.
Bazen, herkesten kaçan bir asosyal, bazen herkes için bir barış elçisisin,
ey kalbim!
Ey Ebrar; ey bu satırların muharriri.
Ey okuyucu, ey bu satırların kârii.
Ey zaman, başımızı döndürerek geçen bazen, bazen durdu mu tam duran zaman.
Ve dünya ve saire. Sen hepimizin en derininde bir yara, en üstünde bir güzellik, en zamanlar üstü ve mekânlaraşırı bir mercisin,
ey kalbim!
Senden koptuk mu kopuyor hayatla bağımız. Sana ulaşınca erişiyoruz kendimize. Ey kalbim! Ey okuyucunun kalbi ve saire...
(alintidir)
|