GERçEK DOST

Geceymiş ben gÜndÜz sandım,
Ateş böceklerini yıldız sandım,
Bir kabus görmÜşÜm uyandım,
Huzura Gerçek Dost ile vardım.

DÜnyayı gerçek sanıp aldandım,
Mavisi yeşilinde gaflette daldım,
Şu ömrÜm bitmez ebedi sandım,
Gerçek Dosta gözÜmÜ kapadım.

Nefis verildi insana ama bir de akıl,
Nefis şımartıldı susturuldu hep akıl,
Hep nefsi dinledi, şeytana uydu kul,
Gerçek Dosta değil nefsine oldu kul.

Sensiz yapılanlar yıkıldı anlamadım,
BÜtÜn tatların tadı kaçtı anlamadım,
TÜm gÜzeller çirkin oldu anlamadım,
Gerçek Dostu sağır olup duyamadım.

Her nefes de hayatı yeniden vermişsin,
Ben kördÜm, bu gerçeği görememişim,
İnsan olabilmenin sırrına erememişim,
Gerçek o Dosta gerçek kul olamamışım.