Ne kelimeler anlatır seni....
Ne satırlarda bulunursun sen....

Ne gerçeksin sen,
Ne hayalsin sen,

Arzulanan,
İstenilen,

Düşlerden bir düşsün sen....


Seni anlatmaya,
İfadeler yetersiz kalır......

Olsun anlat....

Anlat derler....

Yahu gönüldür bu anlatılırmı
Lalezen hiç anlatılırmı....


Anlatılsa,
Anlaşılırmı.....


Anlat yinede anlat,
Dilin döndüğünce,
Gönlüne düştüğünce,
Anlat.........


Lalezen,
Sen varya,

Bir düş güzelliğinde idin,
Kalkmak istenmeyen,
Sürsünde bir ömür sürsün,
Yeterki düşten kalkmayım ben denilen....

O düşteki güzellikler senfonisi idin,
Elinde insanlara Çiçekler sunan,
Karşılıksız,
Gönül dünyasını açan,

Sevende Seven,
Sevmenin sınırını bilmeyen,

İncitmeyen,
İncinen,
Ama incitmeyen,

İncilmeyi, İncitmeye tercih eden.....

Çünkü sen lalezen......




Bir öyküsün sen,
Dedelerin torunlarına anlatacağı,
Aşıkların, hakkında türküler yazacağı,
Genç kızların dilince, ağıtlar yakacağı....


Anlatıldıkca dinlenen
Dinlendikce sevilen....

Söylenildikce gözyaşları dökülen....
Ama her dem yinede söylenilmek istenen....


Ama öyküler yalın kalır yanında,
Aşıklar susar yanında,
Genç kızlar saygı duyarlar sana,
Taş basarlar bağırlarına,
Kan akıtırlar gözlerinden yaş yerine,
Ama kusur etmezler sana.....

Çünkü,
Sen lalezen,
Bir adında sevgidir senin ya...

O kahramanlardan dahada kahraman olan,
O türkülerden daha değerli olan,
Her dem saygı duyulacak olan....

Çünkü sen lalezen.....




Bir ceylan düşün,
Yavru yaşında...

Sekerek koşması varya.....
Ne güzelde yakışır kırlara,


Kırlar onun evidir,
Bağrını açtığı yerdir...


Ceylan lal kalır, gönül kırlarında,
Çünkü lalezen vardır...
Yavru ceylanın dahi imrenme gözleri ile bakacağı.....

Yok olmaz....

Lalezen ceylan tadında değil,
Ceylan lalezen tadında.....



Bir Martı düşün,
Mavi gökyüzü onundur,
O maviliklerede yakışır,
Uçması,
Kanat çırpması,
Şevk verirde şairlere.....

Şair yazarda, martılı mavi gökyüzünü,
Yazaman lalezen güzelliğini....

Çünkü gönül insanıdır O....
Hasrettir güzelliklere.....
Bir incelik vardır ruh güzelliğinde,
Zerafeti vardır......

Şair utanır ona şiir yazmaya....

Layıktır zaten lalezen,
Bu utanma makamına....


Görülmeden sevilebilecektir O,
Görülmeden, Gönül tahtına oturtulacaktır O.....
Görülmeden,
Senle yaşayacaktır O..
O ki Lalezen.....


O ki bir adıda sevgi olan...........

O ki O kadarda sevilen.....

Çünkü O lalezen.............

Gönüllerdeki Solmayan Çiçek.......
Cansın lalezen........