Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün eşi Hayrünnisa Gül, The Times'a çarpıcı açıklamalarda bulundu.

.Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün eşi Hayrünnisa Gül, İngiliz The Times gazetesi ile yaptığı söyleşide, türbana ilişkin “Ben başımı örtüyorum, beynimi değil” dedi. The Times muhabirinin “Laikler, sizden korkuyorlar” demesi üzerine Gül, İngilizce olarak “Siz benden korkuyor musunuz?” sorusunu yöneltti.

Vatan'da yer alan habere göre, Prestijli İngiliz gazetesi The Times, Times2 ekinde Türkiye’deki türban sorununu kapak yaptı. Bu çerçevede türban tartışmalarına geniş yer veren gazeteden Janice Turner’ın, Hayrünnisa Gül ile yaptığı röportaj da yayınladı.

“TÜRKİYE’NİN EN TARTIŞMALI KADINI”

Tercüman kullanarak yapıldığı belirtilen röportaja yer verildiği geniş haberde Turner, birlikte çay içtiği Hayrünnisa Gül için “Türkiye’nin en tartışmalı kadını, çok zarif bir makyaj kullanıyor, şık ve dar bir deri ceket, uzun etek ve marka ayakkabı giyiyor” diye yazdı.

41 yaşındaki Gül’ün neşeli gözleri ve genç kız gibi sesinin olduğunu da ifade eden Turner, Gül’ün tercümanın aracılığıyla eşinin siyasi kariyerinin başlarında nasıl aile işlerini yürüttüğünü anlattığını belirtirken, Gül’ün kendi banka hesabının olmasında ısrar ettiğini, erkek çocukları gibi kızını da iyi bir üniversiteye girmesi için teşvik ettiğini yazdı.

Hayrünnisa Gül’ün “namus cinayetleri”ne karşı konuşmayı planladığını kaydeden Turner, türban sorununa ilişkin olarak da Gül'ün, kendisine “Ben sizi sarışın diye yargılamıyorum” değini de aktardı. Türner'e göre, Gül ayrıca “Ben başımı örtüyorum, beynimi değil,” ifadesini kullandı.

Bu arada, Turner’in “Laikler sizden korkuyor” demesi üzerine Gül, İngilizce olarak “Siz benden korkuyor musunuz?” karşılığına verdi. Gül “Bazen sıcak günlerde güneş altında türban kullanmak rahatsızlık veriyor. Kadınları kullanmaya zorlayabileceğiniz bir şey olduğunu düşünmüyorum” şeklinde konuştu.

İran’da böyle yapıldığına işaret edilmesi üzerine Gül, “Ancak Türkiye farklı bir toplum. Ailelerde türban takanlar var da, takamayanlar da var. Bazı aile fertleri türban kullanır, diğerleri kullanmaz. Biz, farklı tercihlere alışığız” dedi. ...

Hanım efendi söyleyeceğini söylemiş fazla söze gerek yok ....Tüm beyin taşıyan beyinsizlere duyurulur.....

Sakarya Türküsü





İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya:
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir:
Oluklar çift, birinden nur akar, birinden kir.

Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kainat:
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat!

Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne?
Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine:

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için.
Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?

Rabb'im isterse, sular büklüm büklüm burulur.
Sırtına Sakarya'nın, Türk tarihi vurulur.

Eyvah, eyvah, Sakarya'm, sana mı düştü bu yük?
Bu dâvâ hor, bu dâvâ öksüz, bu dâvâ büyük!..

Ne ağır imtihandır, başındaki Sakarya!
Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal;
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan:
Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan!

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu?
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna?
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabına eş kayna kayna Sakarya.
Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su:
Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek:
Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

Kafdağını assalar, belki çeker de bir kıl!
Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya, saf çocuğu, mâsum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaşıyle ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz:
Sen kıvrıl, ben gideyim, Son Peygamber kılavuz!

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya:
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!





Necip Fazıl Kısakürek

üstad'ın bu şiiri son zamanlarda beni çok etkiliyor

çünkü

öz yurdumuzda garibiz

öz vatanımızda parya



ben susayım bu karikatür size ne demek istediğimi anlatır...

tabii sadece kalbi olanlar anlayabilir...