Adam kapıyı açtığında, polislerle karşılaştı.
Heyecanla:
— Bir şey mi istediniz? diye sordu. Bir olay mı var?
İçlerinden komiser olanı:
— Geçen yıl evinizi soyan hırsızı yakaladık, diye cevap
verdi.İfâdesinden, bu eve de girdiğini anladık.
Adam, polislerin arasında sıkışıp kalan 18-20 yaşlarında ki genci bir
müddet süzdükten sonra:
—Buyurun, içeri girin, diye kenara çekildi. Herhalde bazı şeyler
soracaksınız.
Hep birlikte oturma odasına geçtiler. Adam önce polislerin, sonra da
hırsızın elini sıkarak:
—Geldiğinize sevindim, dedi. Bu gençle tanışmayı da çok arzu ediyordum.
Polislerden biri:
—Herhalde yanlış anladınız, diye lâfa karıştı. Bu delikanlı polis falan
değil, evinize giren hırsızdır.
Adam:
—Daha o kadar yaşlanmadım memur bey, diye çıkıştı.Hırsız olduğunu
biliyorum ama, açık söylemek gerekirse şikayetçi de değilim.
Konuşanlar hırsızı da şaşırtmış görünüyordu. Adam, misafirlerine şeker
ikram ettikten sonra tane tane konuşmaya devam etti:
— Evim soyulmadan önce geç vakitlere kadar oturur, hâliyle sabah
namazlarına kalkamazdım. Ve çok istediğim halde günde bir sayfa bile Kur’an
okumaya vakit bulamazdım, namazlar da, Allah kabul etsin hep yarım
yamalak olurdu. Ama delikanlı, bilmeden de olsa beni bu gafletten
kurtartardı.
Polislerden biri dayanamayıp atıldı:
— Ne yaptı ki bey amca?
Adam, biraz önce ikram ettiği sekerleri kutusuyla birlikte hırsızın
önüne koyarken:
— Daha ne yapsın ki evlât, diye gülümsedi. Evime girdiğinde,
televizyonumu çalmıştı.
...