Bir kuru cali kadar olmadim ya rabbim
Her saniye seni zikreden calidan utandim
Ne kadar nankörmüsüm diye hülyalara daldim
Af et rabbim sana layik bir kul olamadim

Seyrederken muhtesem gökyüzünü kalbim titredi
Senin yüceligin karsisinda yine eridi tükendi
Baki olan cennetini hangi yürek hayal edebilirki
Cehenneminin azabi ise bilenleri inim inim inletti

Senin askinla yanar kavrulur bu cigerim
Karsina cikmaya utanir günahkar biriyim
Magfiretine siginir aciz kalmis bedenim
Mevlam ver askini ver diye devamli inlerim

Resulümü görmek arzularda yanar da diyemem
Utanirim günahlarimdan görmeyi dileyemem
Sabah aksam yanar , yakarir hasretiyle aglarim
Bir kuru cali kadar dahi zikirler yapamadim