Şeyh Abdülgani Nablusî (k.s.) Hazretleri şöyle der: Bir kimse, Allah'a giden yolda kendisine yol gösterecek olan mürşidini Cenab-ı Hakk'ın kapılarından bir kapı olarak görmelidir. Yani mürid, "benim mürşidim Hakk'a giden kapılardan bir kapı, babullahtır." demelidir.


Şeyh Muhammed Behrî K.S. Hazretleri de bu manayı şu mısralarla dile getirir:

"Sen babullahsın ya Rasulallah
Sen Hakk'ın kapışısın ya Rasulallah!
Kim o kapıya varır ise
Sen olmadan huzura giremez!"

Nasıl Rasul-i Ekrem (a.s.) Efendimiz Allah'a ulaşmada bir nuranî kapı vazifesi görüyorsa, "alimler peygamberlerin vârisleridir" sırrına göre, mürşid de Allah'ın kapılarından bir kapı olmaktadır.

Mevlâna Celaladddin Rumi K.S. Hazretleri, kendisinin irşadına vesile olan üstadı Şems-i Tebrizî K.S. Hazretleri için şöyle buyurur: "Mürşidim Hakk'ın kapısıdır. Çünkü Hakk'a onunla vasıl oldum."

Mürid, mürşidinden gelen iyiliği Allah'ın hidayeti, şer gibi görünen ve nefsini sıkıntıya düşüren şeyleri Allah'ın bir imtihanı olarak bilmelidir. Bundan başka, mürid mürşidini Allahu Tealâ'nın esma ve sıfatlarının mazharı olarak görmelidir.

Şunu da bilmelidir ki, mürşid insanı hidayete erdiremez. Rasulullah da dilediğini hidayete erdiremez. İnsanı ancak Allahu Tealâ hidayete erdirir. Kur'an-ı Azimüş-şan'ın birçok ayetinde bizzat Cenab-ı Rabbü'l Alemin hidayetin ancak kendisinden olacağını açıklıyor. Başka türlü bir tasavvuf anlayışı, yanlış ve haram bir yol olacağından buna dikkat etmek gerekir.

Abdulkadir Geylanî (k.s.) Hazretleri'nin Mektubat'ını şerh eden Seyyid Hüseyin Fevzi Paşa şöyle der: Abd (kul), rab olmaz. Rab de abd olmaz. Bu, ilâhî bir tecellidir. Nasıl ki Tur'da Cenab-ı Hak bir ağaca tecelli etti, ondan Musa (a.s.)'a hitab etti ve "Ben senin rabbinim ya Musa!" dedi; burada ağaç rab olmadı. Rabbin ağaç üstündeki tecelliyatı oldu. Bunun gibi Rab Tealâ Hazretleri, insan-ı kâmile de tecelli eder. Ağaca tecelli eden o Allah, peygambere tecelli etmez mi? Ay'ın yarılması mucizesinde etti, Davud (a.s.)'ın attığı taşlar Calut'u öldürürken tecelli etti: "Habibim, o taşı Calut'a Davut atmadı. Biz attık."

Allahu Tealâ ağaca tecelli eder de, ağaçtan daha kâmil olan insana etmez mi?

İşte tasavvuf ehli mürşidini bu çerçevede düşünmeli, kulu rab gibi görme tuzağına düşüp, imanını ve amelini zayi, etmemelidir.

Kamil mürşidlerin işi, kulun kalbinde hidayeti ortaya çıkarmak değildir.

Mürşid, hak yolunda bir köprü vazifesi görür; insanın gerçek hidayeti bulmasına yardımcı olur. Ruhun yükselmesi, kalbin manevî kirlerden temizlenmesi ve nefsin terbiyesi için usul öğretir, rehber olur, yol gösterir. Bu da tek başına olmaz.
[/H3)
Her şey sonuçta Allah Teala'nın izni ve yardımına bağlıdır. Bu gerçeği Allahu Teala şöyle hatırlatır:

"Ey müminler! Şeytanın adımlarına tâbi olmayın.

Kim şeytanın peşine düşerse o ona, edebsizliği ve kötülüğü emreder.

Eğer size Allah'ın lutfu ve rahmeti olmasaydı, hiçbirinizi asla temizlemezdi. Fakat Allah dilediğini (küfür ve isyandan) temizler. Allah herşeyi işiten ve bilendir." (Nur 24/21.)

Büyük müfessir İsmail Hakkı Bursevî (k.s) bu konuda şu mühim açıklamayı yapar:

"Kalp ve ruhu temizleme işi Allahu Teala'ya aittir; çünkü Allahu Teala, fazlı ve rahmetiyle kulunu taatlarında ve ona götüren sebeplerde muvaffak kılar. Fakat insana Allah'ın muradına göre bu manevî temizliğin nasıl olacağını gösteren bir mürşid gereklidir.

Allahu Teala'ya vasıl olmada bir vesile olan mürşidlerin en büyüğü, Resûlullah (s.a.v) Efendimizdir

ve ondan sonra irşadla görevli arifler gelir.

Şeyhülislâm Abdullah el-Ensârî (rah.) demiştir ki:

"Hadis ve şeriat ilminde üstadım çoktur. Tarikatta mürşidim ise Şeyh Ebu'l-Hasan el-Harkanî olmuştur. Eğer kendisini görüp irşad halkasına katıl-masaydım, hakikati tanıyamazdım."

Demek ki irşad ehli ehlullah, hidayet yolunda rehberdirler. Bir insan-ı kamil bulmak en büyük ganimet ve onun meclisine katılmak bulunmaz bir nimettir." (Bursevî, Rûhu'l-Beyan, VI, 132.)

Diğer bir ayeti kerimede şöyle buyrulmuştur: "Rasûlüm) Sen sevdiğini ve istediğini hidayete ulaştıramazsın; fakat Allah, dilediğini hidayete ulaştırır.

O, hidayete ulaşacak olanları en iyi bilir." (Kasas 28/ 56.)

Hidayet, kalbin bâtıldan hakka yönelmesidir. Kalpte bu yönelişi yaratmak Allahu Teala'ya aittir.

Ayrıca, hakkı göstermeye, hayra sevketmeye de hidayet denilir. Bu manadaki hidayeti peygamberler yapar, yapmışlardır da." (Kuşeyrî, Letâifü'l-işârât, III, 73.)

Peygamberlerden sonra, hidayet yolunda delil olma ve Hakk'a yol gösterme işini Rabbani alimler yapmaktadır.

Ancak bu yolda rehberlik öyle kolay bir iş değildir. Arifler, irşad işinde görevli olanların çok hassas davranmaları gerektiğini belirtirler.

İmam Rabbani (k.s), hak yolunda rehberlik yapacak kimseleri şöyle uyarır:

"İnsanları irşad işine giren bir mürşid kendisine gelen Hak talibini ancak, Allahu Teala'ya dua, yalvarış ve istihareden sonra irşad halkasına katması gerekir.

Bu işte nefsin hilesinden, şeytanın oyunlarından ve batıla saplanmaktan Allah'a sığınmak icap eder.

Kulların irşadını ancak Allah'ın izniyle üstlenmek mümkün ve doğrudur. Yoksa insan, kendi aklı ve maharetiyle bu yükü çekemez." (İmam Rabbanî, Mektûbât, I, 21. Mek.)

Şu ayet bu duruma işaret etmektedir:

"Resulüm! Biz bu kitabı sana Rabbinin izniyle insanları (küfür ve isyan) karanlıklarından (iman ve marifet) nurlarına, Aziz ve her türlü hamde layık Rabbinin yoluna çıkarman için indirdik." (İbrahim 14/1.)

Mürşid-i kamiller, bütün iş ve irşadlarını Allah'ın (c.c) iradesi, özel izni ve güzel yardımıyla yaparlar. Bir hikmet gereği ellerinde meydana gelen keşif, keramet ve manevî haller ve irşadlar, hep ilâhî izin ve yardımla olmaktadır. Onları böyle bir şerefli iş için seçen Allah (c.c) hem onlara, hem de tabî olanlarına büyük bir ikramda bulunmuştur. Allah (c.c) büyük ihsan sahibidir.

"Allah'ın fazlı ve rahmeti olmasaydı, hiç kimseyi temize çıkarmazdı" (Nur 24/21.) ayeti, bütün manevi temizlik ve terbiyenin Allah'ın bir lütfü olarak gerçekleştiğini bildirmektedir.

Cenab-ı Hakk, bu iş için bazı salih kullarını peygamber seçmiş ve onları manevi temizlik ile görevlendirmiştir. Kendi cinsimizden bir insanla bu temizligin yapılması, Kur'an-ı Hakim'de büyük bir lütuf olarak anlatılmıştır. Ayette şöyle buyrulur:

"Muhakkak ki Allah, müminlere büyük lütufta bulundu; çünkü, içlerinden kendilerine Allah'ın ayetlerini okuyan, onları (inkâr ve isyan kirlerinden) temizleyen (tezkiye eden), kendilerine kitap ve hikmeti öğreten bir peygamber gönderdi. Halbuki onlar daha önce apaçık bir sapıklık içindeydiler." (ÂI-i İmrân3/164.)

Resûlullah (s.a.v) Efendimiz'e verilen bu tezkiye yetkisi ve terbiye görevi O'nun varisleri olan kamil mükemmil mürşidlere de verilmiştir ve bu ilâhî rahmet onlarla insanlığa sunulmaya devam etmektedir.

Yüce Rabbimiz vücudumuzun ayakta durması için bir çok vesile yaratmıştır. Her hastalığın bir ilacını halk etmiştir. Aynı şekilde insanın en kıymetli merkezi ve asıl manası olan kalbin gıdası ve safası olan şeyleri de önümüze koymuştur.

Bunun için peygamberleri göndermiştir.

Peygamberler, Allah'ın izniyle kalplere ilahi ilim, feyiz, nur, sevgi ve güzel ahlak akıtmakla görevlidirler.

Allahu Teala, Hz. Peygamber (s.a.v) Efendimizden sonra bu manevî gıdaları insanlığa sunmak, nasibi olanları onlarla buluşturmak için alimleri ve arifleri görevlendirmiştir.

Her türlü hastalığa ayrı bir ilaç yaratan Yüce Allah'a sonsuz hamd olsun.

Es Selamu Aleykum Ve Rahmetullah...

Kim mü-min bir kardeşinin ayıbını örterse, ALLAH-U TEALA Hz.leri onun bu işinden dolayı bir melek yaratır. Onun elinden tutar ve o melekle birlikde Cennete girer.

Maruf Kerh-i r.a.

Es Selamu Aleykum Ve Rahmetullah...

Ey oğul, bağı çöz; özgür ol! Ne zamana kadar altın ve gümüşün esiri olacaksın?

Merhamete nâil olmak istersen, zayıflara merhamet et!

İçinde pusu kurmuş olan nefis, kibir ve kin bakımından bütün insanlardan beterdir

Sözün faydası yoksa söyleme!

Söz söylemek için önce dinlemek gerekir

İnsanların savaşı, çocukların kavgasına benzer; hepsi de anlamsız ve saçmadır.

Hz.Mevlana Celaleddin-i Rumi Kuddise Sirruh

Es Selamu Aleykum Ve Rahmetullah...

Kardeşini. Hastaları ziyaret et. Onlarda ne ibret alınacak şeyler var. Aczini, Allah'a karşı fakrini düşün. Allah'ın, lutfuyla sana bahşettiği sıhhatini ve o sıhhatle yapmış olduğun ibadetlerini, Allah'ın Ihsan'ı bil ve şükret.

Sakın Kimseye zulmetme,Zulüm, insanı kıyamette karanlıklar içinde bırakır.
Zülüm, hak sahiplerine haklarını vermemektir. Sıkışmış birini görür de, onun sıkıntısını giderecek kudretde sende varsa, bil ki senin malında, onun hakkı vardır. Onun haline muttali oluşun, hakkını vermek içindir.Vermezsen mes'ulsün. Eğer mali kudretin yoksa, tatlı dil ile ona yardım vazifendir. Senin için, ona maddeten yardıma hiç imkân yoksa, o zaman ona dua edersin. Bunları ihmâl eder yapmazsan zalimsin.

Muhiddin İbn-i Arabi Kuddise Sirruh

Es Selamu Aleykum Ve Rahmetullah...

Gönül istemeden ağza gelen latif sözler, külhandaki yeşilliğe benzer, dostlar.

Uzaktan bak, geç. Yavrum, onlar yemeye, kokmaya gelmez.

Vefasızlara gitme. Onlar; iyi dinle, "yıkık köprü" dür.

Bilgisiz biri oraya ayak basarsa köprü de yıkılır, ayağı da kırılır.

(O adam ki) İbadet-i kışırdan ibaret, içi yok. Cevizler çok ama içleri boş!

İbadetlerin netice vermesi için zevk gerek. Tohumun ağaç olması için iç gerek!
İçsiz tohum, fidan olur mu? Cansız sûret de hayalden başka bir şey değil.

Hz.Mevlana (k.s.)