Bir arkadaşımı hacca
uğurlamaya gitmiştim. Çok heyecanlıydı, daha gitmeden çok farklı bir
atmosfere girmiş gibiydi. Sevgili peygamberimize ve kutsal topraklara
Rabbimin evine bizden de selam götürmesini rica ettik. Oralarda bizler
içinde dua etmesini rabbimizin bizlere de haccı nasip etmesini diledik.
Ne kadar kalacağını sorduğumda, arkadaşım elli gün civarında Allah
nasip derse deyince çok şaşırmıştım. . Ben nedense kısa dönem yaparlar
diye tahmin ediyordum. Çünkü arkadaşımın iki mağazası vardı mağazalarla
bu uzun zamanda kim ilgilenecek dedim? Arkadaşım; şaşkın şaşkın yüzüme
bakarak;
…..Sana senin hep söylediğin bir cümleyle cevap vereyim
dedi,”HER TERCİH BİR VAZGEÇİŞTİR” eğer değer verdiklerimizden Allah
için vazgeçemiyorsak imanımızdan şüphe etmeliyiz. Elindeki bardağa süt
doldurmak istiyorsan, önce bardakdaki suyu boşaltmayı göze almalısın.
Zira dolu yüreğe başka bir sevgi sığdıramazsın, sığdırmaya uğraşsan da
çok eğreti olur, Mağazaları Mülkün gerçek sahibine emanet ettik başına
da birer bekçi koyduk. Allah’tan rızasını talep etmeye gidenin,cennet
umuduyla yola çıkanın dünya çöplüğünde ne gözü olur ki,dedi.

Arkadaşıma
bu soruyu sormuş olmaktan utancımdan yerle bir olmuştum. Yüzüne
bakamadan, Rabbim tercihinin mükafatını versin deyip ayrılmıştım. Eve
gelirken hep söyledikleri beynimde döndü durdu. Hayata dair kendi
tercihlerimi düşündükçe beynim karıncalandı.
Bizim binanın önünde
yer olmayınca arabayı komşu binanın önüne park edip, her zamanki
alışkanlığımla bahçelerindeki güllere baka baka yürürken, komşuyu
güllerden birini budarken gördüm. Ve günün ikinci gafını yapıp komşuya
selam vermeden,
…..Komşuuu ne yapıyorsun? Diye bağırmaya başladım. Komşu şaşkın bir halde bana dönüp;
…..Keşke önce selam verseydin. Gördüğün gibi gülü buduyorum. Bunda kızacağın ne vardı anlayamadım? Dedi.
…..Komşu
kusura bakma kabalığımı hoş gör, ben her buradan geçişte mutlaka durur
güllere bakar dallarında kaç tane gül var diye sayar kuruyanlara üzülür
yeni açanları gözlerimle okşar geçerim. Budadığın güller henüz solmamış
ki neden buduyorsun? Nasıl onları çöpe atacaksın nasıl kıyıyorsun?
Komşum biraz alaycı birazda beni teskin edici bir sesle;
…..Madem
gülleri bu kadar seviyorsun, neden güllerin nasıl yetiştiğini
bilmiyorsun? Ben bu gülleri sık sık budamasam yeni güller açmaz ve
sende bu bahçeye bir daha dönüp bakmazsın. Gül dalında sürekli gül
görmek istiyorsan, gül ağacının daha gür olmasını istiyorsan sık
budamalısın. Daha gür dallar için ve daha çok açacak olan güller için
açmış birkaç gülü feda etmelisin. Bulmayı umut ettiğin kaybettiğinden
daha cazipse gözünü kırpmadan benim yaptığımı yapıp kesip makasla
gülleri götürüp çöpe atacaksın.
Arkasından gülerek ekledi;
…..Şimdi
sen ya gidip o çöp kutusunun başında solan güllere bakıp bakıp
ağlarsın, gül çöpte solar sen başında solarsın, yada bahçede budanmış
gül dalının başında durup onun açtığı yeni güllere bakıp gözünü gönlünü
hoş edersin. HER TERCİH BİR VAZGEÇİŞTİR Seninse kârda veya zararda
oluşun neyi ne için feda ettiğindedir. Dedi.
…..Bu iki oldu. Dedim. Ne iki oldu dedi? Boş ver dedim.
…..Komşu haklı olan sensin duygusal bakan benim ama mevsim kışa girdi sence bu mevsimde yinede güller açarmı? Dedim.
…..Güneşi
görürse açar şayet göremezse kıyamet kopmazsa önümüzde bahar var. Her
bahar yeni bir ümittir yeniden varoluş. Ben bunları ümit ederek
budadım. Dedi.
…..Ümit etmek dedim sonra sustum. Sonra nasıl dedim yine sustum. Halimi gören komşum bir açıklama getirdi;
…..Eğer
Hz. Yusuf’ Allahın rızasına nail olacağını ve cennetle
mükafatlandırılacağı ümidini taşımasaydı Züleyhaya karşılık Zindanı
tercih etmezdi. Züleyha(80 yıllık dünya hayatı)=kısa bir dönem
mutluluğu. Zindan= Allahın rızası+ebedi cennet hayatı. Hz. Yusuf’un bu
tercihi yaparken şu budadığım gül gibi canı acımamışmıdır? Düşünki
insanın arzuladığı hayat ellerinin altında olduğu halde bundan
vazgeçmesi öyle kolaymıdır? Ama Züleyha’dan vazgeçmeseydi Mısıra sultan
olamazdı. Züleyhayı tercih etseydi hayatı boyunca Züleyha ya köle
olarak, Mısırda da köle olarak yaşardı.…..İşte olaylara bu noktadan
bakıp neyi neye tercih ettiğimiz çok önemli.
……Evet komşu sanırım benim bugün yaşadıklarımın ve Allah ömür verirse yaşayacaklarımın anahtar kelimeleri;
“Her tercih bir vazgeçiştir” ve
“Ümit
etmek” Sence ben bunları başarabilecek miyim? Dedim. Attığın her
adımdan dolayı Allahtan korkar, aklını duygularının önüne geçirirsen
başarırsın dedi.
Eğildim yere düşmüş gülleri aldım kokladım. Komşu
sert bir sesle onları çöpe at dedi. Kıyamam dedim. Belki bu bir
başlangıç olur vazgeçmeyi öğrenmelisin dedi. Kıyamam dedim. Peki o
zaman eve götür ve avuçlarında solmasını kurumasını seyret belki onun
kuruyup dağıldığını görmekten mutlu olursun dedi.
…..Birden
gözlerim karardı. Ellerimde sımsıkı tuttuğum güllere baktım, GÜLÜM
dedim gülüm sen kuruma, sen dağılma, sen solma. Kıyamam gülüm kıyamam
dedim. Komşu;
…..Güllere kıyamazken canına kıymışsın ellerin kanıyor at onları çöpe dedi.
…..Bir çöpe, bir gülüme, bir kanayan elime baktım…
Baktım……..
Baktım……..
Baktım……..Komşunun sesiyle irkildim
….
Gül solmasın diye aklını yitiriyorsun, bu arada da hem ellerini
kanatmışsın hem gülü avuçlarında sımsıkı tutmaktan güllük halini
bırakmamışsın. Cesaretin varsa avuçlarını açıp ta elindeki güle bir
bakar mısın güle benzer bir tarafını kalmışmı.?
Ümit ettiğin sona
ulaşman için sağlam tercih yapmalısın. Bunu yapamadığın sürece şu anki
manzaradan hiçbir zaman kurtulamayacaksın…