ES SELAMU ALEYKUM

**Zaman denizinde, zamanın nasıl geçtiğini anlamadan,
ferasetsizce günü birlik yaşantıma devam etmeye çalışan ben, ansızın çıkan
kulakları sağır edercesine esen boş vermişlik rüzgârlarına kapılıp, alabora
olmuş mücadele gemisinden düştüğüm anda takıldım günah oltasına. Şeytanın ve
nefsimin birlikte hareket ederek zaman denizine fırlattığı günah oltasının,
küçücük iğnesine bakıp da 'çok tatlı olmalı? Bir kereden bir şey olmaz'
diyerek yakalandığım andan beri çığlık çığlığa yüreğim.


İğne küçüktü evet. Ama iğneye yakalandı mı yüreğin, iğne
bırakmıyordu ki sen onu bırakmaya çalış sanda.


İğne küçüktü tamam. Ama iğne yüreğine girdimi, yüreğin dönmeye
başlıyor ve yüreğin zaman denizinde yol alırken, mücadele gemisinin
kontrolünü gaflet kaptanına teslim ediveriyorsun.


İğne küçük anladım, tamam. Ama küçük iğne gaflet kaptanının da
yardımlarıyla aklının çaresiz kaldığı durumlarda aklına yol göstermek
isteyen yüreğinin, sesini kısıyor, sana sadece çığlıklarını hissettiriyor ve
aklın anlamsızlaşıyor.


Yüreğimde iğnenin açtığı küçücük delikten içeri giren masum gibi
görünen meltemlerin, fırtınaya dönüşerek yüreğimdeki huzurları tarumar
etmesinin sebebi de küçücük bir iğneydi. Günah oltasının küçücük bir
iğnesiydi.


Aklımın çözüm bulamadığı her sorunda yöneldiği yüreğim, sadece
çığlık çığlığa. Hani Allah'ın Sevgilisi (s.a.v.) buyuruyor ya 'Müminin
ferasetinden korkun' diye. Feraset, Allah'ın yardımlarıyla kalbin akla yol
göstermesi değil de neydi? Çığlık atmaktan bitap düşen kalp ne kadar yol
gösterebilir ki akla? Günah oltasına takılarak şeytanın ve nefsin esiri
olmaya başlayan kalp, huzurunu kaybeden kalp, Sevgililer sevgilisiyle
buluşamayan kalp ve Yaradan'ına (c.c.) 'buyur gel konuğum ol Rabbim'
diyemeyen kalp, çığlık çığlığa kalmasında ne yapsın?


Günah oltasına yakalanmama vesile olan iğnenin verdiğe acıya
rağmen, iğnenin pisliklerini yüreğime akıtarak yüreğimi karartmasına rağmen,
meltemlerin yüreğime girer girmez sert bir fırtınaya dönüşüp huzurumu
tarumar etmesine rağmen, aklımın anlamsızlaşmasına rağmen yüreğimin
çığlıklarının çetelesini tutmaya çalışıyorum şimdilerde.


Her çizgi acı demek, her çizgi biraz daha artan karanlık demek,
her çizgi yüreğimin içine kapanması demek ve çeteleye her attığım kertik
yüreğimden biraz daha uzaklaşarak yüreğimin bana küsmesi demek.


Çetelem bayağı kabardı şu aralar. Yüreğim küsmüş ses vermiyor
bana. Yüreğime her seslendiğimde bana, 'hadi durma çetelene bir çizik daha
at beni ne yapacaksın' dercesine nazlı bir küsgün çığlıkla cevap vererek
susuyor yüreğim. Yüreğim artık sessiz. Yüreğimi sevgisiz bırakmam neden oldu
bütün bunlara. Aklıma takılan binlerce soru var şimdiler de. Farkında
olmadığım ama cevaplamak zorunda olduğum ne çok soru varmış meğerse.


Yüreğimin uzun zamandır hatırlatmalarına duymazdan gelerek kulak
asıyordum. 'Yok, yok sandığın gibi değil' diyerek sadece kendimi
kandırıyormuşum meğer. Yüreğimin sesleri çığlıklara dönüşmeden önceydi
sanırım en son sevgilerime tutunduğum. O günden beri de hiç kapısını
açmamıştım ki sevgi odasının. Nerden bilirdim ki tam çığlık çığlığa kalan
yüreğimin acılarını dindirmek için son bir umutla sevgi odasının kapısını
çaldığımda içerden ses gelmeyeceğini? Nereden bilirdim ki sevgilerin
çalınabileceğini? Nereden bilirdim ki yüreğimde sevginin kalmadığı zamanlar
yüreğimin çığlıklarının arttığını? Aklımı sorguya çekiyor yüreğim ve hesap
soruyor 'çabuk söyle Sevgimizi kim çaldı?' Anlamsızlaşan aklım yeni farkına
varıyor ' sahi sevgimizi kim çaldı?'


Akılla kalp. İyi anlaşan iki eski dost. Kalbin önderliğinde yola
beraber çıkmışlar yaratıldıklarında, hep dost bilmişler ve sevmişler
birbirlerini. Allah Teala'nın, bizlere açıkça düşmanlığını ilan eden ve her
ne pahasına olursa olsun bizleri de beraberinde ateş sahiline götürmek içi
çalışacağını ilan eden düşmanımızdan korunmamıza yol göstermesi için iki
güzel nimet. Başımıza gelen her iyi ya da kötü olayda, bizi Allah'a
yaklaştırmanın yollarını işaret eden iki farklı danışmanımız. Güzel
beraberlikleri bizleri daima güzele yönelteceği gibi, iki güzel dostun
arasını açacak nifak tohumlarını saçmamız sebebiylede kalbin çığlıklarının
çetelesini tutuyor bulabiliriz kendimizi, farkında olmadan. Kalp küs tümü
akıla, akıl anlamsızlaşıyor ve hesap gününün farkına varamadan çalışıyor.


Bak gene başladı bir iki üç dört…


Farkındayım, çığlık çığlığa yüreğim!!! *

Afffffffff ALLAHIMM afffffffffffffffff

*Seyit Ayvaz*

ALINTI

Ey Afüvv olan ve günahları affeden, yok eden Allahım. Sen büyük, küçük bütün günahları affeden ve affetmeyi çok sevensin. Kullarının sayısız günahlarını affederek sevindirmeyi çok seversin.

Senin Afüvv ismin Gafur ismine yakın ama affetmede daha ileridir. Gafur; günahları örten, Afüvv ise günahları affeden ve kökünden kazıyan demektir.
Senin Afüvv ismin, Muntakim isminden de şumullüdür. Afüvv ismine mahzar olanlar, Muntakim isminden kurtulurlar. Bu, Cehennemden Kurtulup, Cennete kavuşmak gibidir.
Senin ahlakın olan Kur’an ahlakıyla ahlaklanmayan kullar, birbirlerinin suçlarını affetmez ve yüzüne vururlar. Sen bizleri Esmaül Hünsalarınla ahlaklandır. Affa muktedir olduğumuz anlarda evlatlarımızı, çevremizdeki insanları sürekli affedelim. Sen de bizleri affeyle

Miraçta Habibine ne güzel bir müjde verdin. Ümmetinin şirk dışında tüm günahlarını affedeceğini müjdeledin. Sen ne büyük Afüvv’sün Allahım. Bu ne büyük müjde Allahım.
Senin bizlere verdiğin en büyük müjdenin biri de, Habibine mahşerde lutfedeceğin büyük şefaattir. Habibine verdiğin büyük değeri, O’na vereceğin büyük şefaatle göstereceksin. O gün bizim için ne büyük bir gün. Habibinin şefaati bizim için ne mutlu bir son. Senin tecellisi dünyalara sığmayan Afüvv ismin, O gün bütün büyüklüğüyle zuhur edecek. Belki bu zuhur Cehennemin narını nura gark ve kalb edecek.


şeytan Senin kullarına giderek sürekli vesvese verir. “Sen günah işledin, Allah seni asla affetmez diye” Sınırsız bir hazine olan Senin Afüvv ismini kullarından gizlemek ister. Vesveseyle kullarını ümitsizliğe düşürüp kendine arkadaş arar. Zavallı Şeytan mahşerde Senin Afüvv ismine sığınacak ve Merhametlilerin en merhametlisi olduğunu zikrederek, Habibin aşkına Senden merhamet ve aff dilenecek…
Ey Affı sonsuz ve sınırsız Allahım! Sen cezalandırmaktan daha çok affetmeyi seversin. Her kulun inancı ölçüsünde, Senin birçok isimlerinin tecellisine mahzardır. Her kulun senin bir sanat eserindir. İsimlerinin tecellilerine mahzar olmuş kullarını cezalandırmayı sen Sevmezsin. Senin Sevdiğin şey kullarının acizliğini anlayıp, günahlarından pişman olup senden af dilenmesidir. Kullarının Sana meyletmesi, Seni arzu etmesi, Seni sevmesi, Sana gönül vermesi, Senden marifetullah istemesi, Senden Cennette Cemalini istemesidir.