* Mal iyi de deðildir, kötü de deðildir. Mal, mülk gönüle girerse onu þýmartýr. Ve onun sonu olur. Mal mülk iyi niyetle kullanýlýrsa faydalý olur. Niyet iyi olmazsa insanýn felaketi olur.

* Razzak olan Hak teâlâ, rýzýklara kefil olmuþ, kullarýný bu sýkýntýdan kurtarmýþtýr.

* Aza kanaat etmeyen çoðu bulamaz. Kendinize güvenmeyin. Allahü teâlâya güvenin. Size düþen görev budur. Sabah kuþ gibi... Yuvasýndan çýkýyor, tevekkül ediyor, akþama tok dönüyor.

* Malý zarardan korumanýn ilacý, zekat vermektir.

* Zekat niyeti ile bir kuruþ vermek, daðlar kadar altýný sadaka olarak vermekten kat kat daha sevaptýr.

* Borç yükü altýnda ezilmektense, taþ taþýmayý tercih et. Yoksulluktan korun. Yoksul düþenin dini ve aklý zayýflar ve mürüvveti kaybolur.

* Bir zenginle arkadaþ olduðun zaman, onun yanýnda dereceni düþürmek istemiyorsan kendisinden bir þey isteme. Çünkü istemek insanoðlunun yüzünde siyah bir lekedir. Verileni red eden kimse ise, verenin gözünde büyük ve ona karþý makamýný korumuþ olur.

* Zenginlerin, alçak gönüllü olmasý güzeldir. Fakirlerin ise onurlu olmasý lazýmdýr.
* Allahü teâlâ rýzka kefildir ama imana kefil deðildir.
* Düþünmekle ibadet olmaz, oturmakla ticaret olmaz.

* Ýslamiyet’te paranýn yeri, kalb deðil ceptir. Para, müslümanýn kalbinde deðil cebinde olmalý. Para, kalbde ise bu kötüdür ve sevilmez. Bir cep dolu olunca kalb boþ olur. Ýki cep dolu olunca kalb bomboþ olur. Cepte olmazsa, kalbde olur. Cepler boþ olursa, kalb dopdolu olur hem de cerahatla karýþýk.

* Ýhtiyaçsýzlýk azgýnlýða sebep olur.
* Asýl cömert, veren deðil, verdiðine sevinendir.

* Allahü teâlâ dünyada müslümanlara da, kâfirlere de rýzýk veriyor, rahatlýk, huzur veriyor. Kâfirle müslümaný dünyada ayýrt etmiyor. Müslümanlar Allahü teâlânýn dostudur. Kâfirler düþmanýdýr. Dünyada dostla düþman ayrýlýðý yok fakat ahiret öyle deðil. Ahirette dostla düþman ayrýlacak. Müslümanlara nimetler, kâfirlere azaplar var.

* Elhamdülillah müslümanýz. Cenab-ý Hakkýn büyük ihsanýna, büyük lütuflarýna kavuþtuk. Milyonda kiþilere verilmeyen büyük saadet verildi. O da Elhamdülillah ki iman ettik. Bu imanýn güzelliðini, bu imanýn letafetini anlatmak zorundayýz. Nasýl anlatmalýyýz. Evvela bu imanýn tezahürü bizde teþekkül etmelidir. Yalan söylememeliyiz. Hýrsýzlýk, hile yapmamalýyýz. Verdiðimiz sözde durmalýyýz. Ýslam ahlaký ile ahlaklanmalýyýz. Gýybet dedikodu yapmamalýyýz. Ýnsanlarýn kalblerini kýrmamalýyýz. Güler yüzlü olmalýyýz. Ailelerimizi üzmemeliyiz. Ýnsanlar hasretimizi çekmeli. Zaten müslüman hasreti çekilen insan demektir. Herkes, ah bir görsek, bir dinlesek demeliler.

Böyle olursak anlatmaya lüzum yok. Ýnsanlar anlar. Herkes iyiyi kötüyü fark eder. Ve müslümanlýða raðbet besler. Ama siz güzel numune olmadan, allame-i cihan olsanýz, faziletler en güzel kelamlar ilimler sizde olsa hâliniz bozuksa insanlara zarar verirsiniz. Ýslamiyet’e de zarar verirsiniz.

Evvela iðneyi kendimize batýralým. Ýyi bir müslüman olmaya, müslümanlarý sevmeye ve hatta sevilmeye çalýþalým. Nefsimize zor gelen þeylere veya nefsimize zorluk verenlere dua edelim. Kalbinin nurlanmasýný istiyorsan, kýzdýklarýna dua et.