Yüce Kitab"a olan baðlýlýðý günden güne artýyordu. Son zamanlarda ibadetlerine daha bir itina gösterir olmuþtu. Samimi bir þekilde ubudiyetini sürdürmekle birlikte bir þeylerin eksikliðini sürekli hissediyordu. Ýçinde düðümlenen ve gittikçe büyüyen sorular vardý ve bunlarýn cevabýný henüz bulamýyordu: "Hayatýmýzda neden boþluklar var, eksik olan nedir manevi dünyamýzda?" Bir þeylerin eksikliðini sürekli hissetse de samimi bir þekilde ubudiyetini sürdürüyordu.

"Kur’an’a saygýlýyýz. Okuyoruz, dinliyoruz da. Ama neden hayatýmýza dürüstlük, adalet, doðruluk, paylaþým ve güzel ahlak olarak yansýmýyor okuduklarýmýz? Hadi bir dönem O’nunla aramýza birçok engel koymuþlar. Ama þimdilerde durum öyle deðil.. O’nu, evlerimizin en mutena köþelerinde iþlemeli mahfazalarda duvarlara asýyoruz. Cemiyetlerde, törenlerde, Ramazan aylarýnda, camilerde, doðumda, düðünde, ölümde sürekli okuyoruz.. Fakat bu okumalar birer seremoni gibi kalýyor. Bir eksiklik var ama ne? Eksiklik olmasa yeryüzünde Müslümanlar olarak o güzel temsillerin yaþandýðý asýrlardan sonra bu kadar periþan olur muyduk?

Komþu köye uzanan patika yolda yürürken bir taraftan da Kitabýna karþý gerekli bilgilenme ve sahiplenmeyi yapamadýðýný düþünüyor, kendine sorular sorup cevaplar bulmaya çalýþýyordu. Sünnet cemiyetine davet edilmiþti ve davete icabet ediyordu. Civar köylerden birçok insan da cemiyete katýlmýþtý. Yaz mevsiminin ilk günleri olduðu için herkes bir alana toplanmýþ, kimisi yere kimisi etrafa öbek öbek yerleþtirilmiþ sandalyelere oturmuþtu. Meydana hakim bir köþeye de bir masa konmuþtu. Bu masada elli yaþlarýnda, kýsmen beyazlanmýþ kýsa sakalýyla köyün imamý oturuyordu. Cemiyet sahibi, onu da masaya davet etti. Ýmam Efendi kendisinden rica edildiðinde insanlarý kýrmaz ve onlara güzel sesiyle tatlý naðmelerle bezenmiþ ilhamlar aktarýrdý. Çünkü insanlar onun hafýz olduðunu ve güzel Kur’an okuduðunu bilirler ve dinlemek isterlerdi. Yine öyle yaptý. Mevlit tilavetine, okuduðu bir Aþr-ý Þerif ile o da katýlmýþ oldu.

Okumaya baþladýklarý sýrada, karþýdan meydana doðru gelen bir grup ve grubun içindeki uzunca boylu, sarý saçlý kiþi dikkatini çekti. Bu kiþinin etrafýný þaþkýn gözlerle süzmesinden yabancý biri olduðunu anlamýþtý. Sonra bu grup bir kenara oturmuþ ve okumalarý bitene kadar onlarý dinlemiþti. Okuma bitince de o yabancý, yanýndaki kiþiyle kendilerine doðru gelmeye baþladý.

Gelenlerden orta boylu olan selam vererek:

Hocam, biz þu karþý köyün yakýnýndaki maden ocaðýnda çalýþýyoruz. Bu arkadaþ da orayý iþleten Alman firmasýnýn maden mühendisi Klaus. Ben tercümanýyým. Bizi de davet etmiþlerdi geldik. Ben olup biteni arkadaþa anlatmaya çalýþtým. Sizinle tanýþmak istedi. Ben de size getirdim.

Ýmam Efendi nazikçe ellerini sýktý ve onlarý masalarýna buyur etti. Alman misafir, tercüman aracýlýðý ile sorular sormaya baþladý:

"Göreviniz ne? Yani ne iþ yapýyorsunuz?" deyince tercüman, imamdan önce, "Din görevlisi, yani sizdeki papazýn yaptýðý iþ gibi bir þey. Bu köydeki insanlarýn ibadetlerini yerine getirmelerinde onlara rehberlik yapar." dedi.

Kazanlarla kaynayan yemeklerin, hiç ücret alýnmadan bu kadar insana ne diye yedirildiðini ve bu cemiyeti yapan kiþinin masraflarýnýn kimin tarafýndan karþýlanacaðýný sordu Alman misafir. Dili döndüðünce izah etmeye çalýþtý imam efendi. Ýslam’ýn paylaþma ve sosyal dayanýþmaya çok önem verdiðini, asýl rýzk verenin Allah olduðunu, kendine mal mülk verilenlerin bunu ihtiyaç sahiplerine, konu-komþuya kendileri vasýtasýyla daðýtýlmasýnýn istendiðini, inancýmýza göre vermenin, yedirip içirmenin malý azaltmak þöyle dursun bilâkis artýrdýðýný, imkâný olanlarýn ihtiyaç sahiplerine vermedikleri taktirde yeryüzünde âdil daðýlýmýn olamayacaðýný ve bütün bunlarý Müslümanlarýn ibadet þuuruyla yaptýðýný anlattý.

O ise sadece anlatýlanlarý dinliyordu. Ama onu derinden etkileyen asýl sorular bir yabancýnýn aðzýndan yeni sorulmaya baþlamýþtý:

- Biraz önce siz burada sesli olarak bir þeyler okudunuz. Bu kadar insan da sizi dinledi. Okuduðunuz ne idi?

- Süleyman Çelebi adýnda bir âlimin yazdýðý þiirden Peygamberimizi anlatan bölümler ve Kur’an-ý Kerim’den bazý kýsýmlar okuduk.

- Peki, Kitabýnýzdan okuduðunuz o bölümlerde insanlara ne anlattýnýz? Onlara neler söylediniz?

Tercümanýn bu sorusu yýllardýr kendi kendisine sorduðu bir türlü çözemediði sorulara benziyordu. Kitabý hep okuyorduk, kendimize ve O’nu dinleyenlere ne anlatýyorduk? Bu Kitap ne diyordu bize? Yüzü kýzardý.. Düþünceleri Ýmam’ýn sözleriyle bölündü.

- Biz bu tür törenlerde Kur’an okuruz. Ama bir çoðumuz O’nun anlamýný bilmeyiz. Ýmamýn bu cevabýyla birlikte gökyüzünün tonlarca aðýrlýða dönüþtüðünü ve beyninden baþlayarak yüreðine doðru baský yaptýðýný hissetti. Kalbi sýkýþýr gibi oldu. "Biz O’nu okuruz ama anlamýný bilmeyiz!" Aman Allah’ým dedi, bu nasýl olur? Okuruz... ama anlamýný bilmeyiz.. Kendisi de Kur’an’ý baþtan sona ezbere biliyor ama anlamýný pek o kadar bilmiyordu. Baþtan sona her âyet ve sûresini hafýzasýndan okuyor, O’na çok saygý duyuyor, O’nu aziz kabul ediyor, yüreðinde ve beyninde, hayatýnda yaptýðý en önemli iþ olarak O’nu taþýmanýn gururunu hissediyordu. Ona "Hafýz" dediklerinde bu hitap tarzýndan keyif alýyordu. Çünkü O, ne de olsa Kur’an’ýn taþýyýcýsýydý. O’nun için "kurban" olurdu. Gaye-i hayatý bu idi zaten. Ama bütün bunlar O’nu "bilmek" deðildi iþte. Saygýydý, sevmekti, baðlanmaktý, korumaktý, adanmaktý.. Ama "bilmek" baþka bir þeydi galiba.. "Ýþte dedi, iþte yüzyýllardýr Müslümanlar olarak eksiðimiz bu olmalý." Çünkü Kur’ an, inançlý insanýn mutlak temiz olmasý gerektiðinden bahsediyor ama Müslümanlar temiz deðiller; iþi ehline vermekten bahsediyor ama bütün iþleri karmakarýþýk; gayeyi hayatlarýnýn Allah rýzasý olmasý gerektiðinden ve nesillerini bu yönde yetiþtirmenin asýl hizmet olduðundan bahsediyor ama onlar mal biriktirmekten baþka bir yatýrým düþünmüyorlar; bütün müminlerin kardeþ olduðundan bahsediyor ama Müslüman dünya durmadan birbirini gýrtlaklýyor.. Kýsacasý bütün yaman çeliþkiler bu coðrafyada..

O derin derin bunlarý düþünürken düþüncelerinin yönünü deðiþtiren þu soru dökülmüþtü yabancýnýn dudaklarýndan:

- Kur’an’ýn anlamýný bilmiyor olabilir, peki sor ona ne zaman öðrenmeyi düþünüyor? Dudaklarýný ýsýrdý. Ýçinden sadece soruyu tekrar etti.

- Kur’an’ýn anlamýný bilmiyor olabilir, peki sor ona ne zaman öðrenmeyi düþünüyor?