ÖNDE GÝDENLERÝN MES'ULÝYETÝ

Birgün Ebû Hanîfe Hazretleri çamurda yürüyen bir çocuða rastlamýþtý. Ona merhamet ve þefkatle tebessüm ederek:
"- Evlâdým, dikkat et de düþmeyesin!" dedi.
Çocuk da, zekâ ve basîret parlayan gözleriyle Ýmâm'a döndü ve kendisinden pek de beklenmeyecek þu ibretli mukâbelede bulundu:
"- Ey Ýmâm! Benim düþmem basittir, düþersem yalnýz ben zarar görürüm. Fakat asýl siz dikkatli olunuz. Zîrâ eðer sizin ayaðýnýz kayacak olursa, size tâbî olup peþinizden gelenlerin de ayaðý kayar ve düþerler ki, bunlarýn hepsini kaldýrmak da oldukça zordur." dedi.
Çocuðun sözlerine hayran kalan Ýmam, aðlamaya baþladý ve talebelerine:
"Þâyet bir meselede size daha kuvvetli bir delil ulaþýrsa, o hususta bana tâbî olmayýnýz. Ýslâm'da kemâlin alâmeti budur. Bana olan sevgi ve baðlýlýðýnýz da ancak bu þekilde ortaya çýkar..."
HÝSSE:
Hak yolunda ön saflarda bulunmak hem bereketli, hem de mes'ûliyetlidir. Zîrâ önde bulunanlarýn, güzellikleri etraflarýna tesir ettiði gibi yanlýþlýk ve çirkinlikleri de etraflarý tarafýndan doðru telâkkî edilerek taklîd ve uygulanmak sûretiyle þuyû bulur. Onun için Ýmâm-ý Âzam gibi din büyükleri, verdikleri fetvâlarda bu hassâsiyete riâyetin yanýnda yaþayýþlarýný da hep takvâ ölçüleri içinde sürdürmüþlerdir. Nitekim bir defasýnda elbisesindeki çok ufak bir kiri temizlerken kendisini görenler sorarlar:
"- Yâ Ýmâm! Verdiðiniz fetvâya göre þu ufacýk leke namaza mâni bir kir deðil; ne diye zahmet çekip onu gidermeye çalýþýyorsunuz?"
Hazret-i Ýmam buyurur:
"- O fetvâ, bu takvâ!.."
Ýþte büyük olsun küçük olsun kullara ve Hakk'a karþý bütün mes'ûliyetleri ebedî âlemde birer memnûniyete dönüþtürecek olan yegâne düstur!..

DÝNÝN GAYESÝ

Din, bize yaratýlýþýmýzýn amacýný, Allah'a karþý yükümlü olduðumuz görevleri öðretir. Ýyi ile kötüyü, doðru ile yanlýþý tanýtýr ve iyiye ulaþmanýn yollarýný gösterir.

Din insaný ruhen yükseltir, ahlâken olgunlaþtýrýr, fertlerin birbirlerinin haklarýna saygýlý olmalarýný ister ve uyulmasý gereken hak ve görevleri belirler.

Kýsaca; dinin gayesi, insaný hem dünya hayatýnda, hem de ahirette mutluluða kavuþturmaktýr. Bize düþen görev, dinin gösterdiði nurlu yolda yürüyerek bu mutluluða ulaþmaktýr.