misafir olmuþtum. Tren istasyonunun hemen yanýnda bir evdi. Akþam yemeðinden sonra çaylarýmýz gelmiþ, sohbetler edilmiþti. Üzerimde yol yorgunluðu, geldiðim yeni yerin yabancýlýðý vardý.
Saatler ilerliyor, aðýr bir uyku beni içine çekiyordu. Ev sahibine bir þey de diyemiyordum. Bir müddet daha geçti; yine bir hareket yoktu. Evin büyüðü olan Hacý anneye sýkýlarak: "Anneciðim, sizin buralarda kaçta yatýlýyor?" dedim.
Hacýanne: "Evlâdým treni bekliyoruz. Az sonra tren gelecek, onu bekliyoruz" dedi.
Merak ettim, tekrar sordum: "Trenden sizin bir yakýnýnýz mý inecek ?"
Hacýanne: "Hayýr evlâdým, beklediðimiz trende bir tanýdýðýmýz yok. Ancak burasý uzak bir yer. Trenden buralarýn yabancýsý birileri inebilir. Bu saatte, yakýnlarda, ýþýðý yanan bir ev bulmazsa, sokakta kalýr. Buralarýn yabancýsý biri geldiðinde, "ýþýðý yanan bir ev" bulsun diye bekliyoruz."


Konya Ovasý'nda, ya da bir baþka yerinde Türkiye'nin, trenden inen yabancýlar için "Iþýðý yanan evler" yerinde hâlâ duruyor mudur?
Yabancýlar, yorgun bedenlerini yün yataklarda dinlendirmeye devam ediyorlar mý?
Aç bir köpeðin önüne bir kap yemek býrakan kadýnlar yaþýyorlar mý? Kuþlara yuva yapan mimarlar sahi þimdi neredeler?
Bu güzel insanlar, atlarýna binip gitmiþler.
Bizler, atlarýna binip giden güzel insanlara sahip bir medeniyetin yetimleriyiz.
Çekip gidenlerin doldurulmamýþ boþluklarýnda savrulup duran yoksullarýz.


* * * * * *
Baþkalarýna yardým etmek için zengin olmayý beklerseniz, hiç kimseye yardým edemeden ölür gidersiniz.
Yardým etmek için cebinizin para dolu olmasýna gerek yok. Yüreðiniz zengin olduktan sonra, birçok insanýn yarasýna merhem olursunuz. “Allah gönül zenginliði versin!” duasýný da bunun için yaparýz.
Gönlü zengin olan insanlar, parayla kendini zengin sananlardan daha zengindir.
Karanlýk ruhlu adamlarýn, karanlýk evlerinde eðlenmeleriyle uðraþmaktan, konuþmaktan vazgeçmeliyiz.
Elinizdekini paylaþýn yeter!
Evinizin ýþýðýný yakýn yeter!


Sait ÇAMLICA