Ýstersen gel bir beþ dakika ölümü düþünelim… Ama senin ölümünü : ) nasýl mý? Þöyle:
Düþün ki hiç hesapta olmayan, hep ertelediðin, ölüm; sana genç yaþta geldi… Eve haber saldýlar; çocuðunuz hakkýn rahmetine kavuþtu… Aldýlar seni sana özel tek kiþilik odaya aðýrladýlar… Morgdasýn… Buz gibi bir mekân… Birazdan sevdiklerin baþýna üþüþüp aðlayacaklar…
Beyaz kefenin baþucu en yakýnýn tarafýndan açýlýyor… Seni gören fenalýk geçiriyor… Sana can veremiyorlar… Sen morgda bir kiþilik yeri iþgal ederken boyuna göre küçük yataðýn (kabrin) çoktan hazýrlanmýþ… O geceyi tüyleri diken diken eden yerde geçirirken sýcacýk yataðýn korku salacak evdekilere… Rahmetlinin yataðýydý diyecekler… O odan korku salacak…
Ölümün birçok kiþiye kýsa zamanda unutacaklarý önemli dersler verir… Ölümünle kimi dul kalacak, kimi yetim… Kimine evlat acýsý tattýracaksýn, kimine adýný koyamadýðýmýz acýlar…
Sen hala o soðuk yerdeyken cenazenin kýlýnacaðý camii ve kýlýnacak namaz vakti belirlenmiþ ve kýsa bir zaman diliminde yakýn çevrene bildirilmiþtir… Cepten arayanlara þu ses ne güzel mesaj verirdi:
"Aradýðýnýz kiþiye ulaþýlamýyor… Lütfen tekrar denemeyiniz. Ona artýk ulaþamazsýnýz… O artýk dünyalý deðil… Lütfen numarasýný silin…''
Numaran anýnda silinir… Telefonlardaki numaran ölüm kokar… Sen morgdayken ölüm ve ölümün konuþulacak evlerde… Ne kabare programlarý güldürür ne de savaþ görüntüleri üzer… Gündemde sen varsýn… Ölümün var…
Þu konuþmalar çok iþitildi:
_ Acaba sýra kimde?
_ Senden sonra acaba kimin adý okunacak?
_ Daha dün görüþmüþtüm!
_ Hala inanamýyorum!
_ Demek ki ölümün yaþý yok!
_ Bir gün biz de öleceðiz…
Ve sabah olur…
Dünyada bir gün bile kalmana razý olmazlar… Ýlk kez varlýðýn sýkýntý verir… Sen hala oracýktayken ðasilhane kapýsýna adýn yazýlýr… Orasý ne hamamdýr ne de evindeki banyo… Ömürde bir defa yýkanýlan bir yerdir orasý…
Buz tutmuþ bedenin sýcak sular altýnda çözülürken tenine dokunanlara unutamayacaklarý bir ürperti verirsin… Ve ölümünden sonra ikinci duraðýn olan tahtadan yapýlmýþ bir binek kapý önünde seni bekliyor… Ömürde bir defa binilen tek binektir o… Ve iki üç kiþinin yardýmýyla cansýz bedenin tabuta koyulurken kýlýný dahi kýpýr tadamayacaksýn…
Yine ömründe ilk ve son kez bineceðin bir araba sana özel kiralanmýþ… Ve yola koyuluyorsun… Canlýlar arasýnda kývrýla kývrýla ölüm dansý yaparak en azýndan Cuma kýldýðýn camiye geliyorsun… Daha doðusu getiriyorlar…
O kalabalýkta tek ölü sensin… Ve sana ölü muamelesi yapacaklar… Çünkü sen ölmüþsün… Musalla taþý… Taþlarýn en ürperteni! Taþlarýn en acýmasýzý! Taþlarýn en soðuðu!
Senin için toplanan kalabalýk, öne geçmen için yol açýyor… Ve o taþ kim bilir kaçýncý konuðunu aðýrlýyor! Ne ölüler geçti o tezgâhtan!
Senin oradaki varlýðýn bir sünnet namazýna vesile… Kýlýnan namazdan sonra; Rahmetliyi nasýl bilirdiniz? Sorusuna seni tanýyan da tanýmayanda iyi bilirdik derler. Ýþlediðin günahlarý gözlerinin önüne getirdiðinde iyi ki bilmiyorlar dersin…
Ürperttiysem bana kýzma! Bu, senin, dünya hayatýna yeni bir bakýþ açýsý yakalaman içindi… Çünkü ölümü düþünmek az hata yapmaný saðlar…