KALBÝN HAZÝNELERÝ 74. Sayý
Þubat 2007


Kalbin halleri


Yahya b. Muaz (rahmetullahi aleyi) kalbi þöyle anlatýr: “Kalp içli bir et parçasýdýr. Ýçi yaratýlýþ cevheri ile doludur. Çevresi teklik bahçesi ile kuþatýlmýþtýr. Altý nurani bir meydandýr. Allah-u Zülcelal ona her an ve her dem, rahmet ve þefkatle nazar eder. Bu halinde o kalp, Allah ve onun zikrinden alýkoyan þeyler arasýnda döner durur. Bir yandan Allah-u Zülcelal’in þefkat ve merhamet bakýþý, bir yandan da onu ayýrmak isteyen masiva.

Asýl saadet, Hakk’ýn emirlerini yerine getirmek ve onunla olan ahde vefa göstermektedir. Bu manada gelen þu ayet-i kerime bizi müjdeliyor: “Kim Allah kadar ahdini yerine getirebilir? Onlarý müjdeleyiniz.” (9/111)

Hak Saltanatý
Bir büyük zata þöyle sormuþlar:
- Bir kalp bozulduktan sonra, o eski haline nasýl getirilebilir? Þu cevabý vermiþ:
- Hakkýn saltanatýný oraya kurmakla. Bunun nasýl olabileceði sorulduðunda ise þöyle demiþ:
- Hakkýn zatýndan gayrý ne varsa oradan çýkýp gidinceye kadar. Sonra, Hak Saltanatý kurulur.

Kalbin iþleri
Kalp iþleri on derecede toplanýr. Þöyle ki:

1. Kalbe gelen hatýralar,
2. Ýlham yollu, nefse isnat edilen sözler,
3. Himmet, gayret,
4. Fikir, düþünce,
5. Ýrade, dilek, arzu,
6. Rýza, hoþnutluk,
7. Ýhtiyar, seçme arzusu,
8. Niyet,
9. Azimet; zor iþlere dayanmak,
10. Kasd; bir þeyi hedef tayin edip ona doðru yürümek.

Anlatýlan bu haller, kalbe yerleþince, duygulara tesir etmeye baþlar. Kalpte ne varsa, zahirdeki duygulara sirayet eder. Ýþte o zaman, kulun içi dýþý bir olur.

Kalbin dereceleri
•Bir kimse, Allah için olur, kalbine gelen herhangi bir duyguyu Allah için harcarsa, kalp hallerinin ilk derecesine varmýþ sayýlýr. Ki bu, Hakka yakýnlýk isteyenlerin yoludur.

•Yine bir kimse, kalbe gelen bir isteði, Hak yoluna vermek isterse, Hakka yönelmiþlerden olur.
•Bir kimse düþünce anýnda, Allah düþüncesini býrakmazsa, seçme kullardan sayýlýr.
•Bir kimse, arzu zamaný yalnýz Allah’ý isterse, Hak yolculuðunu ve Hakký istiyor demektir.
•Bir kimse, herhangi bir þey seçileceði zaman, Allah için olaný alýrsa, müttakiler içine girer.
•Bir kimse, kalple olan niyetini, Allah için tutarsa, zahidler arasýna girir.
•Bir kimse, Allah için düþüncesini harcarsa, Hakka baðlanmýþ olanlardan sayýlýr.
•Bir kimse, kastýný Allah için kýlarsa, müçtehidler arasýna katýlýr.
•Bir kimse, kalbine sahip olarak, dýþ ameliyle, meþgul olursa, tevhid ehli arasýnda seçilmiþ sayýlýr. Buna ‘abid’ tabir edilir. Ama, bilinen abidler gibi deðildir. Onlardan çok üstündür.

•Bir kimse, kalbini þahsi arzularýn kirinden temiz tutarsa, gaflet kirlerinden de pak ederse, þaþkýnlýk kederlerinden beri kýlarsa, ereceðine ermiþ sayýlýr.

“Kalb-i selim”
Bekir b. Abdullah, “O, bize yönelen kalple geldi.” (50/33) ayetini tefsir ederken þöyle diyor;
O kimsenin kalbi Allah’a baðlý olur, bedeni ile gezer.

Biri Ebu Abdullah’a: “… kalb-i selim …” (26/89) ayet-i kerimesini sordu. Þu cevabý aldý: “Dünya baðlarýndan soyunmak, kalbi, Mevla’nýn sevgisi ile dolu kýlmak, güçlükten ve belalardan þikayet etmemek, takva ve haya perdelerini açmamak…”

Bazý büyükler þöyle derler: “Bir kimsenin gönlünde, derin ve ilahi bir sýr olmayýnca, o kimse kötüdür. Ýsterse adý, iyi kimseler arasýnda geçsin. Bir kimse, bütün varlýðý, O’nun kudreti ile yürür ve O’nun bakýþý ile gider görmezse, kalp iþlerine eremez.”

Ebu’d Derda (ra) þöyle anlatýyor: “Allah-u Zülcelal’in bir takým kullarý vardýr ki, onlarýn kalbi Hak aþký ile uçar. Onlarýn bu uçuþuna, þimþeklerin hýzý, bir misal dahi olamaz.”

Resulullah (sav) Efendimiz þöyle buyurmuþtur: “Ebu Bekir sizi, kýldýðý namaz ve tuttuðu oruçla geçmedi. Onun kalbine þu mana yerleþmiþtir. Allah azý, az olduðu için reddetmez. Çoðu da, çok olduðu için kabul buyurmaz. O, ancak takva sahiplerinin yaptýðýný kabul buyurur.”

Bazý büyükler þöyle anlatýrlar: “Kalbini her hangi bir makama baðlayanlar, doðruluktan yana nasipsizdirler. Asýl doðru, kalbini makamlarýn sahibine verendir. Bu hal mücerret (saf; katýksýz) olacak. Allah-u Zülcelal ile ikinci bir varlýk bilinmeyecek.”

Bazý büyükler de þöyle anlatmýþlardýr: “Ýþler kalbe yönelirse, beden de rahata kavuþur.”

Büyük zatlar, iþlerini çok ciddi olarak ele alýrlar. Bu mana icabý olarak, onlardan bir kýsým zatlar da þöyle anlatmýþlardýr: “Kalbi tam olarak çalýþanýn içinde ayýklýk vardýr. Ayýk bir kalbin sahibine unutkanlýk gelmez.”

Kalp halini bilenin ve ona göre hareket edenin kalbi saðlam olur. Onda yara bere izi bulunmaz. Görüþleri yerinde olur. Onda sakatlýk kalmaz.