| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Home
Anasayfa
F o r u m
E-Kart
RAVDA Çocuk
Linkler
Ziyaretçi Defteri
Rehberlik Hizmetleri
Tavsiye Et
 
Sitede Arama
» Kapsamlı Arama
Google`de Ara
Google
Tavsiye Linkler
Kuran Kursu Mezunları
Müslümanlar.com
Hak Yolundayiz
Müslüman Nesil
Genç Kalem
Önemli Linkler







Statü / İstatistik
En Son Üyemiz:
Didem_
53683 Toplam Üyemiz var.
 Online Üyeler:
Online: 1192 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Cuma, 27. Aralık 2024 - 08:51

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » A I L E / E Ğ İ T İ M / S A Ğ L I K » ÇOCUK KÜRSÜSÜ » Gönlü nur olanla, nurlu kitaplarında buluşma

önceki konu   diğer konu
1 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
Ônder23 su an offline Ônder23  
Gönlü nur olanla, nurlu kitaplarında buluşma
569 Mesaj -
Duvarlarýna acý sinmiþ kalbimin, aklýmla dans ettiði zamanlara rastlar Nurlu kitaplarla buluþmam. O zamanlar, yani henüz on yedi yaþýmdayken, eþyayý, varlýðý ve kendisini sorgulayan zihnim bir çýkýþ yolu için çýrpýnýp duruyordu.

Allah var mýydý gerçekten? Eðer varsa nedendi bu kadar acý? Ki, onun dünyasýna gelmeyi de ben istememiþtim üstelik. O getirmiþti beni bu dünyaya, ama iþte sürekli acý veriyordu. Ailem, acýlarýmýn baþ nedeni… Arkadaþlarým ve hiç kimse de beni anlamýyordu. O halde anlamsýz olan bir evrende yaþamak için hayat verilen bizler neden vardýk ki? Sadece acýlar çekmek için mi? Sorular, sorular ve yine sorular…

Geceleri uyuyamazdým. Odamýn penceresinden gökyüzündeki Ay’ý ve yýldýzlarý izler, bir taraftan da dualar ederdim; “Lütfen, lütfen bana çýkýþ yolu göster. Hayatýn anlamlý olduðuna, yaþanýlýr ve deðerli olduðuna dair, beynime üþüþen þüphelerime dair cevap ver” diye. Çoðu kez de göz yaþlarýma sýðýnarak. Göz yaþlarý ne kadar serinleticidir. Göz yaþlarý, kalbin kavrulan ateþine saðnak saðnak inen yaðmur gibidir. Çoðu kez de yapabildiði tek þey insanýn…

Ýþte ruhumun acýlarý böylesine düðüm düðümken okulumu da bitirdim. Üniversiteye gidebilmeyi de çok istiyordum. Doðrusu ilk okul ve ortaokuldaki baþarý grafiðini lisede yakalayamamýþtým. Beynimdeki sorulardan kafamý kaldýrýp da derslerime kendimi verememiþtim. Hatta lise ikide sýnýfta kalma riski bile atlatmýþtým. Üniversiteye ise hiç hazýrlanmamýþtým. Ama çok kitap okuyan biriydim. Girdiðim ilk imtihanda iyi bir puan almýþtým. Birinci imtihaný kazandým, ama ikincisini ne yazýk ki kazanamadým. Zaten hiç hazýrlanmadýðým için bu sonuca pek de üzüldüm diyemem.

Liseyi de bitirdiðim yaz, acýlarým daha da artmýþtý. Amaçsýzlýðým artýk ikiye katlanmýþtý çünkü. Önceden bir okulum vardý, artýk o da yoktu ve þu an üniversite de bir ütopya gibi duruyordu önümde. Var oluþa dair sorularým ise hiç bitmiyordu.

Ailemle arama giren mesafeler arttýkça artýyor, gün içinde neredeyse üç beþ kelimenin dýþýnda hiç konuþmuyordum. Bu dünyaya gelmeme ve acýlarýma sebep olarak onlarý görüyordum sanýyorum.
Ev iþleri ve yemek kavramlarýyla tanýþtým o yaz. Her gün ayný iþleri yapýyordum. Sabah erkenden kalkýp, ailemle kahvaltý ediyor, sonra evin her tarafýný toparlýyor, siliyor ve öðle yemeði için hazýrlýk yapýyordum. Öðleden sonra da akþam yemeði için hazýrlýklar baþlýyordu. Ya da gelen misafirleri aðýrlama iþleri. Bu rutinlik daha çok çileden çýkarýyordu beni. Bu dünyaya gelmemiz sýrf bunlarý yerine getirmek için mi? Ailemi memnun etmek için mi? Ya benim memnuniyetim nerede? Sorular, sorular...
Tam yaz mevsimi bitiminde hem sýnýf arkadaþým olan, hem de en yakýn dostum, kýþ döneminde üniversiteye hazýrlýk için dershaneye gideceðinden söz etti. Tabiî bunu benim aileme aktarmam ve ikna etmem gerekiyordu. Aslýnda onlar benden daha çok istiyorlardý okumamý. Çünkü ailecek her zaman okuma konusunda desteklerini esirgemediler. Ama bulunduðumuz ilçede dershane yoktu. Uzak bir yere yollamak da, gönüllerine huzur vermiyordu. Ama sonunda babamýn aklýna yattý bu iþ. Annemin desteði, arkadaþýmýn ve benim de anlatmalarýmýz neticesinde dershaneye yollamaya ikna oldu.

Bu ailemden ilk uzun süreli ve tek baþýma yaptýðým ayrýlýktý. Ama yüreðimde bir heyecan, bir umut, güzel bir hoþluk vardý. Kalacaðýmýz eve sabah saatinde geldik. Kahvaltý yaptýk. O gün dinlendik ve dýþarý çýkmadýk hiç. Akþam saatinde bir abla hepimize seslendi, “Ders saati lütfen hepiniz salonda toplanýn!” Çok ilginç gelmiþti bu cümleler bana. Burasý arkadaþlarýn kaldýðý bir yerse, ders de ne demek oluyor? Sürekli sorgulamaya alýþmýþ beynim, yine sorgulamaya baþladý iþte. Ama bir þey söylemedim hiç. Hazýrlanýp ben de diðer arkadaþlarým gibi salona geçtim. Okunan þey daha ilk cümlesiyle beni büyülemiþti. “Her þey Bismillah der ve biz de ilk onunla baþlarýz.”

O gün ders dedikleri þeyi ilk kez yaþadým. Nazarýmda pek fena memlekete uðrayan bahtsýz yolcu da kendimdim. Doðrusu þu ki, çok etkilenmiþtim. Okunanlarý anlamakta hiç zorlanmadým. Sanki yýllardýr bunun için hazýrlýk yapmýþtým. Kelimeler, üslup ve ifadeler bana hiç yabancý deðildi. Ama ben kendi nazarýmda yaban ellere uðramýþtým da, yüreðimi dikenlerle doldurmuþtum.

Týlsýmlý bir þeydi bu okunan kitaplar. Beni tarif ediyor, sorularýmý cevaplýyor, acýyan yanlarýmý hemen onarýyordu. Sorgulamalarým hiç bitmedi tabii ki, ama anlam ve istikamet bulmuþtu ruhum. Aydýnlanmýþtý karanlýk olan bir tarafým. Bence de en önemli þey zaten hayatýmýn anlam bulmasýydý. Çünkü kendi nazarýnda anlamsýzlýða düþen, ama her þeyi içinde tutan bir varlýk, kendine ulaþamayýnca nasýl büyük acýlar yaþar bunu çok iyi biliyordum.

Hayatýma Risale-i Nur ve Bediüzzaman Said Nursî o zaman girmiþti. Gönlü nur olanýn, nurlu kitaplarý yani.

Her zamanda ve her yerde eþyanýn hakikatini, hayatýn içeriðini, özetini en iyi vurgulayan, nurlandýran eserler ve þahýs…

Ýnþallah yeryüzü durdukça durur ve aydýnlýðýndan ihtiyacý olanlara nur yaðdýrmaya devam edersin…
Gönderen: 28.04.2007 - 18:43
Bu Mesaji Bildir   Ônder23 üyenin diger mesajlarini ara Ônder23 üyenin Profiline bak Ônder23 üyeye özel mesaj gönder Ônder23 üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1192 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
VuSlaT_ZaMbaK (40), HAMAS (41), cilekesh (34), Umuda_Dogru (35), muhammed yakub (53), -selenay- (38), kiciman (53), -Dushi- (37), melike_ (44), 271277sedat (47), katade_58 (42), samimikul (52), sansarselim (39), omerbicak (47), rajaahmet (48), BETÜL SULTAN (44), Toprakkiz (38), perteviyat (54), azra aksu (51), esiir (47), eminem (44), cihann4 (41), merve987 (38), ceylan (43), byberk (39), mehmetaliakti (45), serkanberber20 (50), FTK (38), p.celik (39), keklik (38), nazan (38), GREY (54), ketcapm (39), faruk1987 (37), semanurnl (54)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.88346 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.