Biliyorum, hiç beklemiyordun bu daveti. Birden geliverdi deðil mi? Ansýzýn vurdu þakaðýna; saçaktan düþen buzdan kýlýçlar gibi. Þaþýrdýn. Huzurunun göbeðine irice bir taþ savruldu; halka halka titremede gönlünün düþtüðü göl þimdi. Neþesi kaçtý vaktin; sevinçlerini pervane ettiðin mumlar titredi, bitti. Akrep ve yelkovanýn ayaklarý dolandý; beklediðin az sonralar havada asýlý kaldý. Hüznün ölü kelebekleri kýpýrdadý, sýzýlandý. Aþinâlýðýn tadý bozuldu; acýnýn ketum, kekre sütunlarý devrildi göðsüne. Baþýný yasladýðýn uzun saatler, uzanýp uyuduðun bitmez günler vaadlerini yerine getiremeyeceklerini söylediler; yüzleri yerde, mahçup. Oyala n dýðýn aðaç gölgeleri çekildi üzerinden. Avunduðun/avuttuðun haz perdeleri parelendi. Gözlerini ýslatamadan giden yaðmurlar elindeki þemsiyeyi uçurdu. Konforunu bozmamak için parmak uçlarýna basa basa odana giren, kalbini kanatmadan usulca gidiveren uzak acýlar yakana dolandý þimdi.

Daha dün konuþmuþtuk ama... diyorsun. Ama nasýl olur!lar çekip çekiþtiriyor iki yakaný. Hiç beklenmedik bir ölüm! Vakitsiz Erken! Sürpriz!

Ýþine ara vereceksin bugün... Kocaman bir pürüz olup çýkýverdim karþýna. Hýzýný kestim hayatýnýn. Üzerine saldým kaygýlarýný. Köþe bucak kaçtýðýn korkulara sobelettim seni. Ölümle arana koyduðun duvarý yýktým. Ölüm bize de yaklaþýrmýþ/yakýþýrmýþ dedin. Ölmesi kanýksanmýþ, ölünesi bir yaþtayýz artýk. Rahmetli... sýfatýný ismimin üzerine yumuþak bir þal gibi atývereceksin.

Ýki yakasýnda da eksiðim Ýstanbulun. Vapurlarýn hiçbiri beklemiyor beni iskelede. Ben öldüm diye þeritleri eksilmedi otoyollarýn.

Hayret! Ben öldüm bu defa... Þimdiye kadar hep baþkalarýydý ölen. Gitsen de bir gitmesen de bir, bir cenaze olacak cami avlularýndan birinde...

Seni bilmem ama ben bu cenazeye mutlaka gitmeliyim. Ayýp olur, çok ayýp... Davetlilerin yüzüne bakamam sonra. Dediði gibi þairin, bir musallâlýk saltanatým bu benim. Baþroldeyim.

Topraða konulacak adam rolü benim. Ardýndan aðlanýlacak adamý ben oynayacaðým. Hiç itirazsýz karanlýða uzanmak bana düþtü bu defa. Üzerine toprak atýlan adamý... Unutulmuþluklar altýnda yüzü erimeye býrakýlan adamý... Hüzünlerin münasebetsiz müsebbibi olacak adamý... Ayakkabýsý kendisini beklerken baðlarý çözülecek adamý.... Elbiseleri evden çýkarýlacak adamý... Ben oynayacaðým.

Yataðý soðuk kalacak adamý... Akþam eve dönmeyecek adamý... Kapýyý çalmasý beklenmeyecek adamý... Sofrada yeri olmayacak adamý... Adý telefon rehberinden silinecek adamý... Þehrin dudaklarýndan yarým aðýz çýkmýþ bir hece gibi önemsizleþecek adamý.... Ben oynayacaðým. Sevinçlerin ortasýna en fazla bir hýçkýrýk gibi sokulsa bile hatýralarýn eþiðinden yüz geri edilecek adamý... Resmine bakýp bakýp da aðlanacak (yoksa aðlanýlmayacak mý?) adamý... Adý neydi... Hani..! diye yokluðu kanýksanacak adamý... Soluk bir resimde mahzun bir tebessümün ardýnda aþklarýný saklayan, susturan adamý... Ben oynuyorum bugün... Sahnedeyim.

Beklerim.

En öndeki olmalýsýn ayakta duranlarýn. En dik duraný.

Ýþte davetiyen:

Canýný çok seven, her günün sabahýnda burada sonsuzca yaþayacaðýna yeniden kanan, her lezzetin tükeniþinde ölümün yanýna uðradýðýný unutan, her hazzýn zirvesinde yakasýndaki ölümlü etiketini isteyerek düþüren, her yaz sýcaðýnda içi dünyaya iyiden iyiye ýsýnan, doðduðu yýlýn rakamýnýn büyüklüðünün kendisini kabirden uzak tuttuðunu sanarak avunan, kalbinin her atýþýnda ölümlerden döndüðünün farkýnda olmayan, damarlarýnýn bir köþesinde ansýzýn geliverecek pýhtýlardan yapýlmýþ veda haberleri saklayan, ayrýlýklarýn çatlaklarýndan giren hüzünleri ölümün nefesi gibi yudumlayan, sevenlerinin gözlerinin ýþýðýna sýðýnarak ýsýnan, unutulmayý, yok sayýlmayý en ürkütücü uçurum bilen, güzelliðini aynalarýn kýrýklarýnda arayan, topraða girmeye üþenen, uzun süredir aramýzda yaþayan dostumuz, arkadaþýmýz, sýrdaþýmýz, kardeþimiz, babamýz, evladýmýz, þimdilik unutmayacaðýmýzý umduðumuz, bir süre unutmaktan utanacaðýmýz, sonra unutacaðýmýz, en sonunda unuttuðumuzu da unutacaðýmýz

senai demirci (...veya taha)

doðduðu gün yakalandýðý fanilik hastalýðýndan, uzun süredir yatalak olmasýna yol açan her nefis ölümü tadacaktýr! yarasýndan, ömür boyu sancýsýný çektiði amansýz yaþama rahatsýzlýðýndan kurtulup aramýzdan ayrýl'maya ayarlan'mýþtýr.

Cenazesi -umulur ki- en uzak zamanda, sýzýlarýnýn köþe baþlarýnda kýlýnan cenaze namazýný takiben kaldýrýlacak, gözünden (belki gönlünden) uzak bir yerde unutuluþ topraðýna gömülecektir.[/H2]