Muhterem efendim baðýþlayýn beni!...

Hayallerime meydan okurcasýna,

Bugün yüreðim size bir mektup yazdý

Ama pulsuz atýcak postahane bulamadý.

Sonra yüreðimi posta kutusu yapýp inþallah birgün livaul hamde getireceðim.

Biliyorum hayat pýnarý iki musluklu,

Oradan testi dolduruyorlar

Birinden iman, diðerinden günah akýyor

Efendim bugün duygularýmýn esintilerinde sen varsýn.

Sensiz kâinatta tüm þekiller renksiz, kokusuz,

Senden baþka herþey siliniyor.

Ve yüreðimin atýþlarý seni anlatmak istiyor.

Seni anlatmak istiyor, soluk renkli duygularým.

Gök gürültüsünü, andýran hýçkýrýklarým.

Yardým et bana!

Ey hayal dünyamýn sahibi Allah:

Hafýzamýn perdelerini aç ne olur.

Ücra köþelerde kalan saf kelimelerden berraklýðýyla

Taze baharda fâlik bir tohum

O'na kürban O'na kurban.

Yumuþak bir toprak olayým yada bir kar çiçeðinde damla

Az öteye konan minicik serçeyi ürkütmeden.

Yardým et bana!

Ey hayal dünyamýn sahibi Rabbim.

Gönül gözlerimin perdesini aç baraja benzesin göz yaþlarým

Çakmak çakmak yansýn gözlerimdeki ýþýk.

Yüreðime vurduðum fýrangalarý çöz.

Taþtan oluþturduðum parmaklýðý kýr

Simsiyah kan pompalayan gardiyanlarý çek

Ruhumu atlastan bir halý gibi döþeyi ver yoluna...





Bazen malayani konuþan dilimi lime lime minderler yap.

Göz bebeðimi bekçi dik.

Saçlarýmý yelpaze bedenimi gölge yap

Gelmiþ gelecek tüm insanlýðýn en güzeline

Yedi veren güllerinin sönüp kaldýðý nazenine

Hiç bir güzellik ve beyazlýk onun gibi berrak deðil...

Caným Efendim seninle hayatýmýn yarýnlarýný sevincimi

körpecik bir vicdanla yaþýyorum

Sevgimin hararetine dayanamýyor vucudum.

Her hücresi esrara dönüþüyor ama muhabbetini buluyorum

Alev alev çekiliyor nefesim her ah çekiþimde...

Devleþen yangýnýn kýzgýn lavlarý arasýnda

Sana koþan bir bebeðin çýðlýk sesleriyle geliyorum

Güneþin yakan sýcaklýðýnda köprü kurdum kalbime

Ýletiþimi simgeledi yýldýzlarýn ruhumun derinliklerinde

Duygularýma dökülen ilham barajým oldun

Gönül dünyamýn ücra köþesinde

Son açýk kalan penceremin ýþýðý altýnda.

Kaðýda dosta kalem mürekkebin en sade rengiyle

Yýldýzlarý sayfalar yapýp yazmak istiyorum

Paptyada kar zerreciði gördüm bir bahar vakti

Kadife yapraðýna sordum rengini nerden aldýn?

Kainatýn dili oldu çaðlar üstü cevap aldým...

Oluru olmaza olduran yoktan vareden sonsuz çöllerin solan kaktüsüne acýyan

Bunalýma ferahý, hastalýða devayý, taþlaþmýþ kalbe aþký veren Yaradan diye

Fakirleyen hazineme rahmet gerek, can çekiþen yanlýzlýðýma dost gerek

Neyleyim yalan huzur abeslerini, neyleyim zenginliðe gark olmuþ vefanýn fanibini.

Bir esinti alýp götürsede þöyle aheste aheste mutluluklar ülkesine...

Ýstemiyorum vallahi dünyalarý vadetseler tüm zenginlikleri ölümsüzlüðe kavuþtursalar

Vallahi istemiyorum!

Bana mutluluk zenginlik ölümsüzlük deðil...

Aþk gerek, ihlas gerek, mutekebbir olan Allah gerek.

Sana sayfalar dolusu yazmak isterdim ne yazýkki saatler kaðýtlar yeterli olmuyor.

Bizlere dua et senin yolunda olmak için.

Efendim son satýrlarý yazarken dilerim Livaul hamdde buluþuruz...

Son yüzyýldan bir hayranýnýz...

Efendim seni hakkýyla sevemedik affet bizi