Nasýl öleceðinizi, ölümün nasýl bir þey olduðunu, ölürken neler olacaðýný hiç düþündünüz mü?

Þimdiye dek, önce ölüp sonra da dirilerek insanlar arasýna dönen ve neler görüp, neler hissettiðini anlatan hiç kimse olmamýþtýr. Bu nedenle ölümün nasýl bir þey olduðunu, bir insanýn ölüm anýnda neler hissettiðini bilmemize teknik olarak imkan yoktur.

Ancak insana hayatýný veren ve zamaný gelince de geri alan Allah, ölümün nasýl gerçekleþtiðini Kitabýnda bizlere bildirmiþtir. Bu nedenle, ölümün nasýl gerçekleþtiðini, ölmekte olan bir insanýn gerçekte neler yaþayýp, neler hissettiðini ancak Kuran'dan öðrenebiliriz.

Kuran'a baktýðýmýzda ise oldukça ilginç bir gerçekle karþýlaþýrýz. Çünkü Kuran'da haber verilen ve tarif edilen ölüm, "týbbi ölüm"den, yani diðer insanlar tarafýndan gözlemelenen ölümden çok farklýdýr.

Öncelikle, bazý ayetler de ölüm anýnda, ölecek kiþi tarafýndan görülen, fakat diðer insanlar tarafýndan gözlemlenemeyen olaylar yaþandýðý bize haber verilir. Vakýa Suresi'nde þöyle buyrulmaktadýr:

Hele can boðaza gelip dayandýðýnda,
Ki o sýrada siz (sadece) bakýp, durursunuz,
Biz ona sizden daha yakýnýz; ancak görmezsiniz.
(Vakýa Suresi, 83-85)

Bir baþka ayette de, bu "gözlemlenemeyen olaylar"ýn inkarcýlar için bir zorluk aný olduðundan þöyle bahsedilir:

Onlarýn mallarý ve evlatlarý seni imrendirmesin;
Allah bunlarla, ancak onlarý dünyada azablandýrmak ve
canlarýnýn onlar inkar içindeyken zorluk içinde çýkmasýný istiyor.
(Tevbe Suresi, 85)

Buna karþýn, müminlerin ölümü ise "güzellikle" olur:

Ki melekler, güzellikle canlarýný aldýklarýnda: "Selam size" derler. "Yaptýklarýnýza karþýlýk olmak üzere cennete girin."
(Nahl Suresi, 32)

Ýþte bu ayetlerde bize ölüm hakkýndaki çok önemli ve deðiþmez bir gerçekler haber verilir: Ölüm anýnda, ölen kiþinin yaþadýklarý ile
dýþarýda onu izleyen kiþilerin gördükleri þeyler çok farklýdýr.
Örneðin bir insan hayatý boyunca iflah olmamýþ azýlý bir inkarcý
olmasýna karþýn, dýþarýdan, uykusu sýrasýnda "rahat" bir ölümle
ölmüþ gibi algýlanabilir. Oysa o anda baþka bir boyuta geçen ruhu,
büyük acýlar içinde ölümü tadmaktadýr.
Ya da tam tersine, acý çektiði sanýlan bir müminin ruhu, ayette de bildirildiði gibi bedeninden, melekler tarafýndan "güzellikle" ayrýlýr.

Kýsaca, "bedenin týbbi ölümü" ile, Kuran'da tarif edilen ölüm gerçekte
çok farklý olaylardýr.

Ýþte "tadýlan" bu gerçek ölüm, az önce belirttiðimiz gibi inkarcýlar için büyük bir azap, müminler içinse büyük bir nimet ve güzelliktir. Ýnkarcýlarýn canlarýnýn "zorluk" içinde çýktýðýný Kuran'dan biliyoruz.
Ayetler de bu "zorluk" ayrýntýlý olarak tarif edilir.

- Ölüm anýnda inkarcýnýn sýrtýna ve yüzüne vurularak canýnýn alýnmasý:

Öyleyse melekler, yüzlerine ve arkalarýna vura vura canlarýný
aldýklarý zaman nasýl olacak? Ýþte böyle; çünkü gerçekten onlar,
Allah'ý gazablandýran þeye uydular ve O'nu razý edecek þeyleri
çirkin karþýladýlar; bundan dolayý (Allah,) amellerini boþa çýkardý.
(Muhammed Suresi, 27-28)

- Ölümün þiddetli sarsýntýlarý ve meleklerin inkarcýya ölüm anýnda, ebedi azaplarýný müjdelemeleri:

... Sen bu zalimleri, ölümün 'þiddetli sarsýntýlarý' sýrasýnda meleklerin ellerini uzatarak onlara: "Canlarýnýzý (bu kýskývrak yakalanýþtan) çýkarýn, bugün Allah'a karþý haksýz olaný söylediðiniz ve O'nun ayetlerinden büyüklenerek (yüz çevirmeniz) dolayýsýyla alçaltýcý bir azabla karþýlýk göreceksiniz" (dediklerinde) bir görsen... (Enam Suresi, 93-94)

Melekleri, onlarýn yüzlerine ve arkalarýna vurarak: "Yakýcý azabý tadýn" diye o inkar edenlerin canlarýný alýrken görmelisin. Bu, ellerinizin önceden takdim ettiði iþler yüzündendir. Yoksa þüphesiz Allah kullara zulmedici deðildir. (Enfal Suresi, 50-51)

Ayetlerden açýkça anlaþýldýðý gibi, inkar eden bir kiþinin ölümü kendisi için büyük bir azaptýr. Dýþarýdaki yakýnlarý onun rahat yataðýnda huzurlu bir þekilde öldüðünü sanýrlarken o, gerçekte, maddi ve manevi çok büyük bir azabýn içine girmiþtir. Ölüm melekleri, acý vererek ve aþaðýlayarak onun canýný bedeninden çýkarýrlar. Kuran'da, bu melekler, kafirlerin canlarýný bedenlerinden, "ta en derinden acýyla sökerek çýkaranlar"
(Naziat Suresi, 1) olarak tarif edilirler.

Baþka ayetlerde þöyle buyrulmaktadýr:

Hayýr; can, köprücük kemiðine gelip dayandýðý zaman, "Son müdahaleyi yapacak kim" denir.

Artýk gerçekten, kendisi de bir ayrýlýk olduðunu anlamýþtýr.
(Kýyamet Suresi, 26-28)

Ýþte inkarcý, artýk hayatý boyunca inkar etmiþ olduðu o büyük gerçekle yüzyüzedir. Ölümle birlikte, yaþamý boyunca iþlediði büyük suçun, inkarýnýn cezasýný çekmeye baþlayacaktýr. Meleklerin sýrtýna vura vura, canýný en derinden sökerek almalarý, kendisini bekleyen sonsuz azabýn yalnýzca çok hafif bir baþlangýcýdýr.

Bunun aksine, ölüm, mümin için büyük bir mutluluk ve neþenin baþlangýcýdýr. Ruhu en derinden acýyla sökülen kafirin aksine müminin ruhu, "yumuþacýk çekip alanlar" tarafýndan (Naziat Suresi, 2), "güzellikle" ve "selamla" (Nahl Suresi, 32), adeta uykuda ruhun acýsýzca bedenden ayrýlýp farklý bir boyuta geçmesi gibi (Zümer Suresi, 42) alýnýr.

Ölümün gerçeði iþte budur. Dýþardaki insanlar, yalnýzca týbbi ölümü bilirler; hayati fonskiyonlarý sona ermek üzere olan bir beden görürler. Ölen kimseyi seyredenler, ne onun yüzüne ve sýrtýna vurulduðunu, ne ayaklarýnýn dolaþtýðýný, ne de canýnýn köprücük kemiðine dayandýðýný görürler. Bu görüntü ve hislerle yalnýzca ölen kiþinin ruhu muhatap olur. Oysa gerçek ölüm, dýþarýda insanlarýn göremeyeceði bir boyutta ölen kiþi tarafýndan bütün yönleriyle "tadýlmakta"dýr. Bir baþka deyiþle, ölüm sýrasýnda yaþanan olay, bir "boyut deðiþikliði"dir.

Buraya kadar incelediðimiz ayetlerden anlaþýlan gerçekleri kýsa maddeler halinde þöyle özetleyebiliriz: Mümin de kafir de, ecelleri gelince ne bir saat ertelenir ne de bir saat öne alýnýrlar. Her nerede olurlarsa olsunlar vakitleri gelince ölüm onlarý bulur. Dýþarýdan seyredenler fark etmese de, ölüm aný gelen bir kiþi çok farklý olaylar yaþamaya baþlar.