| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Home
Anasayfa
F o r u m
E-Kart
RAVDA Çocuk
Linkler
Ziyaretçi Defteri
Rehberlik Hizmetleri
Tavsiye Et
 
Sitede Arama
» Kapsamlı Arama
Google`de Ara
Google
Tavsiye Linkler
Kuran Kursu Mezunları
Müslümanlar.com
Hak Yolundayiz
Müslüman Nesil
Genç Kalem
Önemli Linkler







Statü / İstatistik
En Son Üyemiz:
Didem_
53683 Toplam Üyemiz var.
 Online Üyeler:
Online: 1302 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Pazartesi, 23. Aralık 2024 - 19:44

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » DENEME TAHTASI » Birakip Gidecegiz

önceki konu   diğer konu
4 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
KaLBeNuR su an offline KaLBeNuR  
Birakip Gidecegiz
1686 Mesaj -



Bir gün...
Belki de dünyayý en çok sevdiðimiz bir gün...
"Sonsuz bir davet" alacaðýz.
Kalbimiz yanýmýzda...
Kalýp adýna ne varsa... burada býrakýp gideceðiz.

O zaman þunu diyeceðiz kim bilir: "Þöyle keyifli keyifli kaç nefes alabildim? Ne de geçici imiþ dünya! Böyle birdenbire mi bitecekti her þey? 'Hýzlýnýn hýzlýsý bir yer'in adý mýymýþ o geçici hayat?"

Bir aðaç dikip gitmiþsek eðer, belki de gölge olacak orda. Aðacýn meyveleri gelecek belki de önümüze. Bir çocuðun tebessümünü çoðaltmýþsak, koþup gelecek çocuk yanýmýza: 'Ýþte bu amca/teyze elime bir þeyler tutuþturmuþtu.' diyecek. Okuduðumuz ne kadar hoþ cümle varsa hepsi hece hece "ýþýk" olacak mý; olur! Düþer önümüze, aydýnlatýr yolumuzu. Bir kirazý yerken, þöyle kulpundan tutup, bir çamurun nasýl olup da kiraza dönüþtüaglarüldügöz kırpmaðünü düþünmüþsek... Hoþuna gidecek Sanatkârlar Sanatkârý'nýn... "hoþ geldin"ini duyacaksýnýz. Çamuru kiraz, elma, karpuz, portakal ve saire yapaný göreceksiniz.

Bir bardak su verene teþekkür insanlýðýmýzý küçültür mü? Olmaz der içiniz dýþýnýz, olmaz! Suyu taþlarýn, topraklarýn arasýndan çýkarýp gönderene teþekkür de... insaný insan yapar, iþte!

Baki:
"Minnet Hüda'ya devlet-i dünya fena bulur;
Baki kalýr sahife-i âlemde adýmýz." der. Der ve minnetin adresini verir.

Dünya Devleti'ni býrakýp býrakýn gidenler býraktýklarýný kime býraktý! Bütün "yýðdýklarýmýz" burada kalmýyor mu? Taþtý, topraktý, altýndý, evdi, yalýydý, halýydý... Hepsi, hepsi O'na býrakýlmýyor mu? Onun ihtiyacý yok ki ama... En büyük vâris O demek ki.

Þu, Ahmet'ten Mehmet'e; ondan ötekine de... Daha sonra?
Daha sonrasý gerçek Vâris'e...
Öyle ya... Kimin malýný kime býrakýyorsun? Bizimkisi sözde vârislik. Bu geçici vârisliðimizin aynasýnda/n gerçek Vârisi görmek aslolan.
Baþka ne ki?

Öyle; aldanmamýza, üzülmemize gerek kalmýyor o zaman. Nerede benim mülküm, nerede samur kürküm diye hayýflanmanýn gereði var mý?
Ara sýra müsekkine ihtiyacýmýz var. Hapishane gibi mesela. Gidip oralara hürriyetin ne olduðunu anlamak için.
Hastaneye bir de... 'Oh, saðlýðým yerinde!' diye.... Aynada kendinize bakýp bakýp: Ne zenginmiþim!' demek için. Hoþluðun, nefes almanýn, ayaðýmýzýn yere bastýðýnýn daha nelerin farkýnda olmak için.
Sonra? Sonrasýný anlatmak o kadar kolay deðil. Kolay deðil 'lezzetleri acýlaþtýrýp tahrip edeni/ölümü' günde defalarca düþünmek. Düþünmek ve arada bir "Ölüler Ülkesi"ne gidip gelmek. Onlar da nice þeyleri ve kimilerini býrakýp gitti.

Biz de býrakýp gideceðiz.

Gözümüz arkada niye kalsýn!
Vârislerin Vâris'ine býrakýp gideceðiz.
Endiþemiz, korkumuz... cehaletimizdendir.

Ali HAKKOYMAZ
Gönderen: 17.07.2008 - 23:45
Bu Mesaji Bildir   KaLBeNuR üyenin diger mesajlarini ara KaLBeNuR üyenin Profiline bak KaLBeNuR üyeye özel mesaj gönder KaLBeNuR üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
halk yolcusu su an offline halk yolcusu  
1504 Mesaj -
Biz de býrakýp gideceðiz.

Gözümüz arkada niye kalsýn!
Vârislerin Vâris'ine býrakýp gideceðiz.
Endiþemiz, korkumuz... cehaletimizdendir.
Gönderen: 17.07.2008 - 23:55
Bu Mesaji Bildir   halk yolcusu üyenin diger mesajlarini ara halk yolcusu üyenin Profiline bak halk yolcusu üyeye özel mesaj gönder halk yolcusu üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Muhtazaf su an offline Muhtazaf  
Moderator


4254 Mesaj -
Te$ekkürler Elinize Saglik Kardesim


Ölümün Zamansýzlýðýnda Bir Tenezzüh
Mehmet Öztürk

Yine ansýzýn yakalandým yaðmura... Hoþ, hep böyle oluyor ya zaten Oysa sakinsakin baþý dumanlý yürümekteydim þehrin varoþlarýnda Kimseye iliþtiðim de yoktu Neden sonra omuzumun üþüdüðünü hissederek irkildim. Saçlarým ýslanmýþ, elbiselerim sýrýlsýklam olmuþtu. Ayakkabýlarýmýn rengi çamurdan seçilemiyordu... Etrafýma bakýndým; þu köþedeki çocuk, olmayan elbiseleriyle açýk yerlerini örtmeye çalýþýyordu. Ötede parkta oturan bir adam, gözlükleri ve uzunca cevizden bastonuyla týpký dedemi andýrýyordu... Hareketsizdi ve yaðmur bardaktan boþanýrcasýna, belki ihtiraslarýna maðlup insanlarý paklamak için, belki de zamansýz yaðýþýyla akýl sahiplerine bir ders vermek için, hýnçla yaðýyordu. Ve parktaki adam, sanki ihtiraslarýna maðlup olanlardanmýþ da paklanmak istiyormuþçasýna göðsüne, gözlüðüne ve bastonuna büyük bir sükünetle konuk ediyordu yaðmur taneciklerini... Hey! Ben neden ýslandým? Burasý neresi?

Parktaki adamýn uyuyor olabileceðini düþünüp, onu uyandýrmak için parka doðru yürümeye koyuldum... Yetiþtim, oturdum yanýna... Ellerimi omuzuna dokundurdum nazikçe... Sallandý ve ben konuþmaya baþladým: “Rahmet yaðýyor deðil mi dede? Bak insanlar nasýl da kaçýþýyorlar; sanki gökten gülle yaðýyor. Halbuki Yaratýcý; tarlalarý, hayýrlarý, otlarý, kuþlarý, çimenleri, zambaklarý, papatya, kelebek ve laleleri unutmadýðýný ihtar ediyor yaðmur damlalarýyla, deðil mi? Sen biliyorsun bunlarý. Bildiðin için olsa gerek; rahmetin kollarýna býrakýyorsun kendini büyük bir teslimiyet ve sükunetle... Yoksa yanýlýyor muyum dede?Hýý? Söylesene!” Tam bu esnada adamýn gözlüklerinin biraz öne kaymasý sonucu gözlerini hala açmadýðýný gördüm... Baston da yere düþmüþ, çamura bulanmýþtý. Kaldýrýp bulduðum bir kaðýt parçasýyla temizledikten sonra, tekrar düþmemesi için dedenin elleri arasýna tutuþturdum bastonu... Buz kesilmiþti neredeyse elleri... Acýdým. Uykusunun böyle derin olmasýna þaþýrarak, düþmek üzere olan gözlüðünü de düzelttikten sonra, dedeyi kendi haline býrakýp oradan ayrýldým.

Sonradan hissettim ýslaklýðý birden. Yaðmur hýzlanmýþ, ben de hayli ýslanmýþtým. Saða koþtum, sola koþtum... Dam arasý, köprü altý, otobüs duraðý aradým boþ yere... Çaresiz ben de býraktým kendimi yaðmurun kollarýna. Benim için çaresizliðin ne de tabii olduðunu düþünerek bilmediðim yöne doðru yol almaya koyuldum.

Caddeler, karýnca ordusunu andýrýrcasýna hýncahýnç dolu caddeler, ölümü hatýrlatýrcasýna bomboþ kalmýþtý. Tek tük geçen arabalar ve belediye otobüsleri, burasýnýn ölü bir þehir olmadýðýný ispatlamak istiyormuþçasýna gürültü çýkararak geçiyorlardý sadece... Yanýmdan geçen arabalardan birisi “benimle alay ediyor” intibaýný uyandýrarak, çukurda birikmiþ yaðmur sularýndan beni nasiplendirmeden edemedi.Söylendim arkasýndan.

O da ne!? Gaipten ses mi duymaya baþladým yoksa?Etrafýma bakýndým.Daha dikkatlice,bir kere daha...”Ha zavallý kadýn sen miydin?Ne iþin var senin burada?Evine,çoluðuna,çocuðuna gitsene.Ne oturuyorsun yaðmur altýnda?Yoksa sen de!?Hem üzerinde oturduðun taþ parçasý soðuk deðil mi?Soðuk alýrsýn sonra.Çocuklarýn merak etmesinler seni...”

Hayýr, kendimi kandýrýyorum mihverine tahtýmý kurup oturduðum yalanýmla. Bunu, yalanýmýn doðru olmadýðýný ihtar eden bakýþlarýndan anlýyorum kadýncaðýzýn. Evlat, oðul, torun, yuva... Bu terimler bu kadýna ne kadar da yabancý.

Zavallý kadýn, yoksa sen de mi benim gibisin... Yok deðil mi sýðýnacak bir yerin? Neden üzerinde bir þey yok... Ellerin de titriyor. Hayýr, bunlarýn hiçbirini söyleyemedim... Belki de utançla, bilmiyorum o zaman neler hissetmiþtim! Bana uzatýlan ve soðuktan titreyen ele; cebime daldýrýnca ne bulduysam cebimde, olduðunca teslim edip, tüm bu olanlardan dolayý suçlu benmiþim vehmine kapýlarak, sessizce uzaklaþmaya baþladým. Ama insanýn bir düþmandan, bir hayvandan, bir beladan kaçar gibi kaçmasý mümkün mü kendinden?

Hissiz, zavallý ben, bulanýk duygularla devam ettim yoluma. Kadýndan uzaklaþýrken; sesinin geldiði son yere kadar “Allah senden razý olsun yavrum” cümlesini iþittim. Ýçinde “Allah” lafzý geçen kelimelerin armonisi ne hoþ geliyor insana.

Ben artýk iyiden iyiye üþümeye baþladým. Diþlerimin takýrtýlarýný kalbimin ritmine uydurdum. Gideceðim yeri bilmiyorum. Adýmlarýmý da ritmikleþtirerek dekora uydurdum, yürüyorum...

Hey, þu adamlar ne götürüyorlar omuzlarýnda? Bezlere sarýlý bu þey tabut deðil mi?

Eyvah, o an neler geçmiyor ki aklýmdan?

Koþuyorum parka. Hani þu köþedeki park... Nerede o yaþlý adam? Gözlerimin tüm arayýþlarý boþuna... Bankýn önünde, cevizden baston çamura düþmüþ, ýþýldýyor.Gözlükse birkaç adým ötede, camý çatlamýþ... Belli ki, çamurdan onu fark edemeyip, yanlýþlýkla üzerine basmýþlar.

Eyvah! Ýçimde bir sýkýntý. Ýrademe hakim deðilim artýk; kaçar adým sürükleniyorum yaþlý kadýna doðru... Yaþlý kadýn.. para verdiðim kadýn., arkamdan “Allah razý olsun” deyip duran kadýn. Koþuyorum ve ani bir fren!.. Bu gece rüyadayým sanki... Sanki bu gece ilk ve son kez sýnýyor beni Yaradan... Sanki ben bu ninenin çocuðuyum...

Zavallý kadýn ,oturduðu taþýn üzerinden düþmüþ...Sol tarafý omuzlarýna kadar çamura batmýþ,gözleri açýk ama, buhar yükselmiyor aðzýndan...Verdiðim paralar hala elinde...Sýmsýký tutmuþ.Uzanýyorum ellerine...Ýrkilmek kelimesi artýk bayaðý geliyor...Ayný parktaki adamýnki gibi,buz kesilmiþ.Büyük bir gayretle kaldýrýp tekrar oturtuyorum taþýn üzerine...Para hala sað elinde...Sýmsýký tutmuþ.Devriliyor bedeni...Anlýyorum anlamam gerekeni.”Çaresiz”kelimeside oldukça bayaðý ve yavan geliyor artýk...Býrakýyorum yaðmurun þarýltýlarý arasýnda onu.

Köþedeki çocuk...Þükür devrilmemiþ..gitmiþ anlaþýlan,ortalarda görünmüyor.Sadece bir düðme duruyor az önce oturduðu yerde.

Þimdi daha yalnýzým...

Yaþlý amca,zavallý kadýn,sefil çocuk...Hepsi gittiler,zamansýz,habersiz...Tek tesellim ,yaþlý amcadan kalan bir tarafý çamurla kirlenmiþ ceviz baston ve camý çatlayan kalýn çerçeveli gözlük.Bir desýranýn bana da geleceðini hatýrlatan ve doyasýya beni paklayan yaðmur...Çevremde kimseler yok artýk...Buralara zaten hiç araba da uðramaz.Hava da kararmaya baþladý.Yaðmur hala yaðýyor.Ben yaþlý kadýnýn hala üzerine oturduðu taþý yokluyorum...Tuhaf hislerle üzerine yerleþiyorum;elimde,yaþlý amcanýn bastonu,gözümde onun kýrýk gözlüðü...

Doyasýya ýslanýyorum,öksürüyorum,hasta mý oldum ne?!Artýk hiçbirþey düþünmüyorum,yaðmurun zamansýzlýðýndan baþka...Hem üþümüyorum da.
Gönderen: 18.07.2008 - 02:16
Bu Mesaji Bildir   Muhtazaf üyenin diger mesajlarini ara Muhtazaf üyenin Profiline bak Muhtazaf üyeye özel mesaj gönder Muhtazaf üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
halk yolcusu su an offline halk yolcusu  
1504 Mesaj -
Doyasýya ýslanýyorum,öksürüyorum,hasta mý oldum ne?!Artýk hiçbirþey düþünmüyorum,yaðmurun zamansýzlýðýndan baþka...Hem üþümüyorum da.
mevla razý olsun
Gönderen: 18.07.2008 - 14:58
Bu Mesaji Bildir   halk yolcusu üyenin diger mesajlarini ara halk yolcusu üyenin Profiline bak halk yolcusu üyeye özel mesaj gönder halk yolcusu üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1302 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
SaYaCGIN (48), AnneminSariGülü.. (34), kotza1 (55), keremcik (52), fatih GUNES (49), muhsin p.o. (52), tuva (42), Dostluklar_Baki (39), meydan26 (50), mehlika akasya (45), panter32 (50), NÖBETCI (47), baranbari (49), friendsofmehdi (39), tatar_salih (36)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.60862 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.