0
0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » SERBEST KÜRSÜ » ÇANAKKALE ŞEHITLERINE ANCAK BÖYLE SESLENILIR..

önceki konu   diğer konu
5 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
der_ya su an offline der_ya  
ÇANAKKALE ŞEHITLERINE ANCAK BÖYLE SESLENILIR..
875 Mesaj -
http://www.lalegulfm.com/medyaizle.php?haber_id=34116
Gönderen: 17.03.2008 - 21:24
Bu Mesaji Bildir   der_ya üyenin diger mesajlarini ara der_ya üyenin Profiline bak der_ya üyeye özel mesaj gönder der_ya üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
zumruduanka su an offline zumruduanka  
ECDADIN YÜZ AKI BAYRAM HOCA..
Admin


246 Mesaj -

250 BÝN VATAN EVLADINI DÜÐÜNE GÝDER GÝBÝ SÜSLEYÝP GÖNDERDÝK...

YÝNE GÝDERÝZ !


Gönderen: 17.03.2008 - 23:04
Bu Mesaji Bildir   zumruduanka üyenin diger mesajlarini ara zumruduanka üyenin Profiline bak zumruduanka üyeye özel mesaj gönder zumruduanka üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Muhtazaf su an offline Muhtazaf  
RE: ECDADIN YÜZ AKI BAYRAM HOCA..
Moderator


4254 Mesaj -
Alıntı
Orijýnalý zumruduanka

250 BÝN VATAN EVLADINI DÜÐÜNE GÝDER GÝBÝ SÜSLEYÝP GÖNDERDÝK...

YÝNE GÝDERÝZ !



Gönderen: 18.03.2008 - 00:12
Bu Mesaji Bildir   Muhtazaf üyenin diger mesajlarini ara Muhtazaf üyenin Profiline bak Muhtazaf üyeye özel mesaj gönder Muhtazaf üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
der_ya su an offline der_ya  
875 Mesaj -
ÞANLI ÇANAKKALE ÞEHITLERINI RAHMETLE ANARKEN,MÝHRAP ÞEHIDIMIZ

BAYRAM HOCAMIZIDA SEVGIYLE VE RAHMETLE ANIYORUZ...

GIDERIZ KARDEÞ,250 BIN DEGIL 500 BIN OLSADA GIDERIZ...ÖLUMU YENI GELIN GIBI BEKLERIZ ODAMIZDA...VUSLATIMIZ RABBIMIZE KAVUSTUGUMUZ ANDIR...ağlar

BU VESILEYLE BIR 18 MART DA DAHA TEKRAR RAHMETLE VE DUALARALA ANIYORUZ DEDELERIMIZI...
Gönderen: 18.03.2008 - 21:56
Bu Mesaji Bildir   der_ya üyenin diger mesajlarini ara der_ya üyenin Profiline bak der_ya üyeye özel mesaj gönder der_ya üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
KaLBeNuR su an offline KaLBeNuR  
Çanakkale ruhuna bugün daha çok ihtiyacımız var
1686 Mesaj -
Dün Çanakkale’yi geçemeyenler, bugün ailemizi geçmeye çalýþýyorlar. Zira artýk iyice anladýlar ki, sahip olduðumuz bütün maddi ve manevi deðerler, hep ailenin eseridir. Aile ise, öncelikle annenin eseri…
Çanakkale’de zafer kazanan yiðitlerin ruhlarý, hep o annelerin imanla yoðuruþlarý sonucu þahlanmýþtýr.
Ailenin güçlü ve saðlam olmasý için onu ayakta tutacak güçlü annelere ihtiyaç var. Anne yetiþtirmek için de, anne yetiþtirecek annelere muhtacýz… Anne yetiþtirmenin en ideal ortamý ise aile yuvasýdýr, evdir.
Ýþte, her güzellik gibi, Mehmetçik yetiþtirmek için de aile lazým… Çünkü o emsalsiz anne yürekleri, ancak o þefkat ortamýnda yoðurabilir Mehmetçiðin ruhunu…
O zaman da, Çanakkale siperlerinde hep analar hatýrlanýr, analar anlatýlýr, hatta analar sayýklanýr.

Hepsinin son sözü aynýydý: “Anne”
Çanakkale’de hemþirelik yapmýþ olan Safiye Hüseyin Haným anlatýr:
“Reþitpaþa Vapuru, hastane olarak düzenlendi ve Çanakkale’ye gönderildi. Ben de gönüllü olarak orada görev aldým.
“Vapurda çeþitli milletlere mensup yaralýlar vardý. Almanlar, Avustralyalýlar, Ýngilizler ve bizim yaralýlarýmýz…
“Hepsi de kendi dilleriyle ekseriya tek bir kelime sayýklarlardý. Bazen yan yana yatan muhtelif milletlerin yaralýlarýnýn hepsinin dudaklarýndan, Almanca, Türkçe, Ýngilizce, hep ayný kelime yükselirdi:
-ANNE!
“Yüzlerce yaralýnýn önümde öldüðünü gördüm. Hemen hemen hepsi de ayný kelimeyi, ‘Anne’ sözünü sayýklayarak, ‘Anne’ diyerek öldüler… Niþanlýlarýný, eþlerini, sevgililerini sayýklayanlar çok azdý. Neredeyse yok gibiydi.”
Anne, þefkat mührünü öyle etkili ve derin vurmuþtu ki, onun rakibi yoktu. Mehmetçik de en zor anýnda onun þefkatli sinesine sýðýnýyordu…

Askeri gönülleriyle aðýrladýlar
1915 yýlýnýn Mart ayýnda, 33. Alayýmýz, Edremit Ezine üzerinden Çanakkale’ye gidecekti. Tabii o günün þartlarýnda bu yolculuk günlerce sürecekti. Bu birliðin, gece de Havran’da konaklamasý uygun görüldü… Ama küçücük Havran’ýn durumu, imkaný böyle bir konaklama için müsait miydi?
Öncü subaylar Havran’a geldiler. Muhtar, 3000 asker ve 50 subayý, evlerde misafir edecekti… 150 hayvan için, 4 ahýr hazýrladý. O fukara halli Havran, 40 koyun, 5 kazan pilav piþirdi.
Gece yarýsýna doðru Havranlýlar, misafir edecekleri Mehmetçikleri evlerine deðil, gönüllerine almýþlar, öz evlatlarý gibi sarýp sarmalamýþlardý.

“Evlatlarýmý arýyom oðul!”
1. Tabur Emir Subayý Teðmen Þükrü son kontrolü yapýp yatacaktý. Bu maksatla, Havran’ý þöyle bir dolaþtý. Þükür aç açýk yoktu. Mehmetçikler çoktan yerleþmiþlerdi.
Kendisi de yatacaðý yere dönüyordu ki Havran’ýn orta yerinde bir karaltý fark etti.
Yaklaþtý, baktý… Bu, üstü baþý periþan, fukara ve yaþlý bir kadýndý… Ýki büklüm beliyle, köyün ortasýnda tek baþýnaydý.
“Ne arýyorsun Ana!” dedi.
Ana bir iki adým daha atýp teðmene yaklaþtý, elindeki feneri ona doðru kaldýrarak:
“Evlatlarýmý arýyom!” diye gürledi.
“Hangi evlatlarýný” deyince de, þu yürek titreten cevabý verdi:
“Hangi evlatlarým olacak! Bana da 9 asker gelecekti. Bu vakte kadar bekledim gelmediler. Kaygýlandým, aç mý kaldýlar, açýkta mý kaldýlar? Onlarý arýyom oðul… Bari sen bul onlarý!”
Teðmen Þükrü, “Ana” dedi, “Kimse açýkta kalmadý. Ýçin rahat olsun. Sen evine git, rahatýna bak.”
Ana kabul etmedi. ”Hayýr” dedi, “Muhtar bana söz verdiydi, 9 asker verecekti…”
Bu direniþe “Hayýr” demeye yürek isterdi.
Karargâh çadýrýna gitti ve henüz uyumamýþ olan birkaç Mehmetçiði alýp getirdi ve anaya verdi. O muhteþem yürekli Osmanlý anasý, aradýðýný bulmuþtu. Büyük bir sevinç içinde evlatlarýyla evine yollandý.

Düþmanýn da anasý aðlamasýn!
Mehmetçik, gönül hamurunu yoðuran annesini hep sevgi tahtýnýn en yücesinde bulundurdu. Fakat inanýlmaz bir haldir ki, düþmanýnýn annesini de düþündü. Hem de o kan, kin ve ateþ deryasýnda yaptý bunu… Düþmanýn da annesi aðlamasýn istedi…
Bir ayaðýný ve kolunu Çanakkale’de býrakmýþ olan Fransýz General Guro bir toplantýda þu hatýrasýný anlatmýþtý:
“Bir sabah erkenden baþlayýp, akþam geç saatlere kadar Türklerle süngü harbine giriþtik. Ortalýk kararýnca, Türklerle anlaþma yapmak mecburiyetinde kaldýk. Ateþ kesecek ve ortalýða yýðýlan ölülerimizi toplayýp alelacele gömecektik.
“Ýþte o sýrada, gözüme çarpan bir manzarayla irkildim. Bu muhteþem tablodaki Türk askeri, kendi yaralarýna yerden avuçla aldýðý topraklarý bastýrýyor, kucaðýndaki yaralý asker için de, gömleðini yýrtýp onun yarasýný sarmaya uðraþýyordu.
“Efendiler! Kendi yarasýna toprak bastýrdýðý halde, kucaðýndaki yaralý için gömleðinden parçalar koparan bu kahraman ve asil askerin kucaðýndaki yaralý kimdi, biliyor musunuz?”

“O inanca hepimiz muhtacýz!”
Sözlerinin burasýnda, sakat generalin baðýran sesi kýsýldý. Gözyaþlarý, boðazýna týkanan hýçkýrýklarla birlikte sesini iyice kýsmýþtý. Derin bir iç çekti ve boðuklaþan sesiyle, adeta fýsýldadý:
“Efendiler! Türk askerinin kucaðýndaki yaralý, bir Fransýz askeri idi, bir Fransýz askeri!”
Generalin, sesiyle birlikte gücü de tükenmiþ, yere çöküvermiþti. Göz kenarlarýnda birikip yanaklarýndan süzülen yaþlarý, buruþuk derili tek eliyle sildi. Sonra da, yine o tek elini yüzüne kapatýp aðladý, aðladý, aðladý…
“Düþmanýna bile böyle davranabilen bir kahramanýn kalbindeki inanca, bugün ne kadar çok muhtacýz deðil mi?”
Ýþte bir Mehmet ki, belki de kendi vurduðu bir düþman askerinin anasýný aðlatmamak için, kendisinden önce onu kurtarmaya çalýþýyor.

Son kalemize saldýrýyorlar
Þimdi biz, Çanakkale’de Mehmetçiðin düþmana açtýðý gönül geniþliðini, birbirimize açabilsek, ebedi kardeþ olmaz mýyýz?
Mehmetçiðin Çanakkale’de hakkýyla temsil ettiði ruh, Çanakkale ruhu, annelerimizin eseriydi. Yarýný kuracak, yaþatacak ve güzelleþtirecek olan ruh da, öncelikle annelerin emeði ve eseri olacaktýr.
Anneleri de anneler yetiþtirecektir. Anne yetiþtiren ortam, aile yuvasýdýr. Baba muhabbeti ve anne þefkati o ortamýn temel þartýdýr. Çanakkale ‘de düþmaný bile hayret ve hayranlýða düþüren Mehmetçik, en önemli ilk dersini annelerden almýþtýr.
Bu sebeple, her Mehmetçiðin arkasýnda bir anne vardýr; devamlý sapasaðlam bir dayanak olarak duran ve onun yüreðini sürekli zenginleþtire þefkat kahramaný Analar vardýr…
Bu gerçek, düþmanlarýmýzca da keþfedildiði için, sürekli aile yapýmýza saldýrýyorlar. Zira aile, son kale… Aile geçilirse, maddi, manevi hiçbir deðerimiz ayakta kalamaz. Hepimiz, yýkýlan aile yapýsýnýn altýnda kalýr ve eziliriz.
Bugün, Çanakkale sevdalýlarýna düþen temel görev, aileyi savunmak ve güçlü tutmaktýr.

Vehbi Vakkasoðlu
Moral Dünyasý Dergisi


derya kardesim degerli paylasimlarin icin
Gönderen: 18.03.2008 - 22:06
Bu Mesaji Bildir   KaLBeNuR üyenin diger mesajlarini ara KaLBeNuR üyenin Profiline bak KaLBeNuR üyeye özel mesaj gönder KaLBeNuR üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1661 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
33mya (63), turkishdanger (36), LeeNa (56), avara (34), @KIN (43), Sedat KAYHAN (61), burcuburcu (49), emelim (52), yahia (49), huzur (52), nazarboncuð.. (44), fettah (42), asafusta (41), Selim54 (35), excelleron (53), SeHZaDeM (34), sofiumit (41), remzi82 (54), iskender_1 (44), Ibrahim_Kerim (43), ÝSU (31), sadozaydin (38)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.70787 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.