*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1301 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Pazartesi, 23. Aralık 2024 - 19:36

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » D İ N / İ S L A M » İBRET TABLOLARI » YA BİR FIRSAT DAHA VERMESEYDİN??

önceki konu diğer konu

2 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	_LaL_

		YA BİR FIRSAT DAHA VERMESEYDİN??

838 Mesaj -

Çocukluðumdan beri dar mekânlardan sýkýlýr ve bu tür yerlere girmeyip kaçardým. Ýleri yaþlarda bunun bir hastalýk olduðunu anlamýþ, fakat bu illetten bir türlü kurtulamamýþtým.

Oysa ki o dar yerlere, þimdi ister istemez girecektim.
Beni sarýp sarmalamýþlar ve uzunca bir tabuta yerleþtirmiþlerdi. Çevremde dolaþanlarýn seslerini gayet iyi duyuyor ve gözlerim kapalý olmasýna raðmen, her nasýlsa onlarý görüyordum.
— Genç yaþta öldü zavallý!. diyorlardý. Halbuki ne kadar çok iþleri vardý.
Gerçekten de birçok iþim yarým kalmýþtý. Meselâ, oðluma iyi bir iþyeri açamamýþ, araba ile renkli televizyonun taksitlerini henüz bitirememiþtim. Büyük bir firma kurup, dostlarýmý orada toplamak da hayâl olmuþtu. Üstelik kýþ çok yaklaþtýðý halde odun kömür iþini halledememiþ ve çatýnýn akan yerlerini aktaramamýþtým.
Yarýda kalan iþlerimi arka arkaya sýralarken, kulaklarýmý çýnlatan bir sesle irkildim. Sanki mikrofonla söylenen bu ses, beynimin en ücra köþelerinde yankýlanýyor ve:
— Geçti artýk geçti!. diyordu.
Ýçimden: “keþke geçmemiþ olsaydý!.” diyordum. Nereden baþýma gelmiþti o kaza bilmem ki? Halbuki ne kadar da iyi araba kullanýrdým.
Olup bitenleri hatýrlamaya çalýþýrken, dostlarýmýn çevremi sardýðýný ve içinde bulunduðum tabutun kapaðýný örtmeye çalýþtýklarýný fark ettim. Onlarý engellemek için avazým çýktýðý kadar baðýrmak ve çýrpýnmak istediðim halde ne kýmýldayabiliyor, ne de bir ses çýkartabiliyordum. Biraz sonra koyu bir karanlýkta kalmýþ ve gözlerimi, tabutun tahtalarý arasýndan sýzan ýþýða çevirmiþtim. Dehþet içinde:
— Aman Allah’ým!.. dedim. Ne olacak þimdi hâlim?
Korkudan hiçbir þey düþünemiyordum. Bu arada omuzlara kaldýrýlmýþ ve sallana sallana götürülmeye baþlanmýþtým. Dýþarýdaki seslerden yaðmur yaðdýðý belli oluyor ve su damlacýklarýnýn sesi, tabutumun gýcýrtýsýna karýþýyordu.
Cenâze namazý için câmiye gidiyor olmalýydýk.
Câmi deyince aklýma gelmiþti. Çok yakýnýmýzda olmasýna ve her gün beþ defa davet edilmeme raðmen, bir türlü vakit bulup gidememiþtim. Ama her zaman söylediðim gibi, elli yaþýna gelince namaza baþlayacak ve herkesin þikâyet ettiði kötü alýþkanlýklarýmý terk edecektim.
Evet evet, þu kaza olmasaydý, ileride ne iyi bir insan olacaktým.
Daha önceden duyduðum ve nereden geldiðini kestiremediðim ses:
— Geçti artýk geçti!. diye tekrarladý. Bitti artýk!.
Biraz sonra namazým kýlýnmýþ ve tekrar omuzlara kaldýrýlmýþtým. Mahallemizdeki kahvehanenin önünden geçerken, her gün iskambil oynadýðýmýz arkadaþlarýmýn neþeli kahkahalarýný iþitiyor ve “herhalde ölüm haberimi duymamýþ olacaklar” diye düþünüyordum. Sesler iyice uzaklaþtýðýnda, eðik bir þekilde taþýndýðýmý hissederek mezarlýða çýkan yokuþu týrmandýðýmýzý anladým. Þiddetle yaðan yaðmurun tabuttaki çatlaklardan sýzarak kefenimi yer yer ýslattýðýnýn da farkýndaydým. Buna raðmen, dýþarýda konuþulanlara kulak verdim. Dostlarýmýn bir kýsmý piyasadaki durgunluktan bahsediyor, bir kýsmý da millî takýmýn son oyununu methediyordu. Tabutumu taþýyan diðer biri ise, yanýndakinin kulaðýna fýsýldayarak:
— Rahmetlinin tersliði, öldüðü günden belli!. diyordu. Sýrýlsýklam olduk ya!.
Duyduklarým herhalde yanlýþ olmalýydý. Yoksa bunlar, uykularýmý onlar için feda ettiðim dostlarým deðil miydi?
Yolculuðum bir müddet sonra bitmiþ ve tabutum yere indirilmiþti. Kapak tekrar açýldý ve cansýz vücudumu yakalayan kollar, beni dibinde su toplanmýþ olan bir çukura indirdi.
Boylu boyunca yattýðým yerden etrafa baktým.
Aman Allah’ým!.. Bu kabir deðil miydi?
O âna kadar buraya gireceðimi neden düþünmemiþtim?
Sessiz feryatlarýmý kimseye duyuramýyor ve dostlarýmýn, üzerimi örtmek için yarýþtýðýný hissediyordum.
Tekrar koyu bir karanlýkta kalmýþ ve bütün âcizliðimle dua etmeye baþlamýþtým.
— Yârabbi!. diyordum. Bir fýrsat daha yok mu, senin istediðin gibi bir kul olayým. Ve kabrimi, Cennet bahçelerinden bir bahçeye çevireyim.
Ayný ses, her zamankinden daha þiddetli olarak:
— Geçti artýk geçti!. diye tekrarladý. Her þey bitti artýk!.
Mezarýmý örten tahtalarýn üzerine atýlan topraklarýn çýkardýðý ses gök gürültüsünü andýrýyor ve bütün benliðimi sarsýyordu.
Son bir gayretle yerimden fýrlayarak gözlerimi açtým. Odamdaki rahat yataðýmda yatýyor, fakat korkunç bir kâbus görüyordum. Bitiþik dairede oturan doktor arkadaþým, beni ayýltmaya çalýþarak:
— Geçti artýk geçti!. diye baðýrýp duruyordu. Geçti bak, hiçbir þeyin kalmadý!.
Yattýðým yerden yavaþça doðruldum. Terden sýrýlsýklam olmuþ ve sanki yirmi kilo birden vermiþtim. Dýþarýda saðanak hâlinde yaðmur yaðýyor, þimþek ve gök gürültüsünden bütün ev sarsýlýyordu.
Etrafýmdakilerin þaþkýn bakýþlarý arasýnda kendimi toplamaya çalýþýrken: — Yarabbi!. Sana zerrelerim adedince þükürler olsun!. diyordum. Ýyi bir kul olmak için, ya bir fýrsat daha vermeseydin?

Cüneyd Suavi- Hayatýn içinden hikayeler

selam ve dua ile...

Gönderen: 21.01.2008 - 01:24

	sivaslým

35 Mesaj -

son nefesde piþman olmamak için saðlýðýmýzda iyi bir kul olmaya çalýþmalýyýz. son piþmanlýk fayda etmez.RABBÝM piþmancalýk vermesin o günde yüzlerimizi ak ak etsin inþallah amin.... telaşlı

Gönderen: 21.01.2008 - 07:58

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1301 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
SaYaCGIN (48), AnneminSariGülü.. (34), kotza1 (55), keremcik (52), fatih GUNES (49), muhsin p.o. (52), tuva (42), Dostluklar_Baki (39), meydan26 (50), mehlika akasya (45), panter32 (50), NÖBETCI (47), baranbari (49), friendsofmehdi (39), tatar_salih (36)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.78935 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.