TÖVBESÝNDE DURAMAYANLAR NE YAPMALI?

Tövbe eden, günahýndan dolayý kendini kusurlu, suçlu görmemelidir. Günahýnýn suçunu, kaderimi Allah böyle yazmýþ diyerek kadere ve Allah'a yüklemeye çalýþmamalýdýr. Adem Aleyhisselam, cennette yasaklanan meyveyi yiyince tövbe etti ve günahýný nefsinden bildi. Allah da tövbesini kabul etti. Fakat þeytan kendi nefsini çok beðendiði için nefsinde bir suç görmedi. Suçunu kaderinin üzerine ve dolayýsý ile Allah'a yüklemek istedi. Tövbesi kabul olunmadý, nefsini çok beðenmek, kusursuz görmek kibre ve ebedi lanete uðramasýna sebeb oldu.

MÜRÞÝTLERÝN (Durumlarý Hakkýnda) Peygamberimiz (S.A.V.) in sünneti, Kur'an-ý Kerim buyurduklarýný takip eden "Sufiyyun" yolu Ýslamiyetle beraber baþlamýþtýr. Zamanýmýza kadar devam etmiþtir, Bu yol, Allah'a ibadetin korkudan deðil de sevgiden yapýlmasýný prensip edilmiþtir. Bu yolun ilk yolcularý, Ebu Bekir (R.A.), AH (R.A.) Sel-man-ý Fahrisi (R.A.) ve diðer bazý kýymetli sahabeler (Radiyallahu Anhum) dir. Bu kýymetli ve çok büyük sahabeyi Kiram Peygamberimizin çok kýymetli arkadaþlarý - koruyucularý bu yolun ilk talimatýný bizzat Peygamberimiz (S.A.V.) den almýþlardýr. Bu talimat, bu yolu arzulayanlara nakledilmiþ zamanýmýza kadar böylece kalbden kalbe bu manevi yolun talimatý devam ede gelmiþtir. Bu yolun yolcularý, dinde verilmiþ müsadelerden ziyade en efdal (Allah katýnda en kýymetli olaný tercih ederler. Bütün dünya ve ahiret iþlerinde hepsi "sünnet" dediðimiz, Peygamberimiz (S.A.V.) in hareketlerini adetlerini, ahlakýný taklit ve tatbik etmiþlerdir. Hepside evvela Kur'an-ý rehber edinmiþler ve din ilimlerine çok büyük önem vermiþlerdir. Bilinen bütün Mürþitler yetiþme çaðlarýnda baþka bir mürþidin elini öpmüþ ona imkan nisbeti bedenen ruhan hizmet etmiþler ve zamaný gelipte manevi olgunluða kavuþunca izin verilmiþ kimselerdir. Bu izin, Mürþidin kendi arzusuna baðlý deðildir. Allah tarafýndan verilen manevi bir iþarettir. Zaten Allah tarafýndan verilmiþ bir iþaretle izin verilmeyen kimse Allah'ýn memuru olamaz. Allah'ýn izin vermediði kimsenin, baþkalarýna-da manevi bir faydasý olamaz. Hakiki izin sahibinin yardýmcýs» Allah olduðu için ondan istifade edilir. Allah ancak kendi izin verdiklerine yardým eder. Allah'ýn memurlarýda yetiþme, akýl, firaset, takva derecelerine göre deðiþik büyüklük ve selahiyette olduklarý için, onlarýn yanýndaki istifade nisbeti deðiþir. Bazýlarýndan çok fazla istifade edilir, bazýlarýndan daha az...