Soykýrým
Ayný milletten, soydan, ýrktan ve dinden olan insanlardan meydana gelen bir topluluðu plânlý bir þekilde yok etme, ortadan kaldýrma.
1096-1270 seneleri arasýnda Müslümanlara karþý düzenlenen Haçlý Seferleri sýrasýnda kadýn, ihtiyar, çocuk denilmeden yüzbinlerce Müslüman öldürüldü. Haçlý ordularý gittikleri yerlerde mâbedlere sýðýnan kadýnlarý ve çocuklarý acýmasýzca kýlýçtan geçirdiler.

Bizans Ýmparatoru Alexis Comnen in kýzý Anna Comnen yazdýðý Alexis Comnen in Hayâtý adlý eserinde Haçlýlarýn Müslüman çocuklarýna uyguladýklarý soykýrýmý þöyle anlatýr: En büyük eðlencelerinden biri rastladýklarý Müslüman çocuklarý öldürmek, kýzartmak ve yemekti.

Antakya kuþatmasýnda Firuz isimli bir Ermeni Türklere etmiþ olduðu sadâkat yemininden dönerek müdâfaa ve kumandanlýðýný üstlendiði kalenin burçlarýndan birinden gece aþaðýya ipler sarkýtarak Haçlýlarýn þehre girmelerini saðladý. Haçlýlar þehirde 10.000 Müslüman Türk ü öldürdüler ve bütün câmileri yaktýlar. Hâdiseye gözleriyle þâhit olan papaz Lemoine; Bizimkiler sokaklarý dolaþýyor, rastladýklarý çocuklarla ihtiyarlarý paramparça ediyorlardý. Bu Türk katliamý 12 Aralýkta meydana geldi. Ancak o gün herkes boðazlanamadý. Ertesi gün bizimkiler geri kalanlarý kestiler. demektedir.

Meb ûsan ve Âyân Meclisi Reisi Ahmed Rýzâ Bey Batýnýn Doðu Politikasýnýn Ýflâsý adlý eserinde Haçlý Seferleriyle ilgili olarak; Godefroy nýn kumandasýndaki Haçlý ordusunu teþkil eden þövalyelerden, râhiplerden, köylülerden meydana gelen karýþýk grup yola çýkýþlarýndan 3 yýl sonra Kudüs önüne ulaþtýlar. Kuþatma 4 gün sürdü. Hýristiyan savaþçýlar Müslüman halkýn üzerine çullandýlar ve sulh (barýþ tanrýsý adýna 70.000 caný yâni Kudüs ün kadýn, çocuk, bütün Müslüman halkýný kýlýçtan geçirdiler. Ömer Câmiine sýðýnan 10.000 Müslüman da boðazlanmaktan kurtulamadý. Ayrýca pekçok mutezil (ayrýlmýþ sayýlan Hýristiyan da katledildi. Kutsal þehirdeki katliam 8 gün sürdü. diye yazarak Hýristiyanlarýn Müslümanlara karþý uyguladýklarý korkunç soykýrýmý anlatmaktadýr.

Asya kavimlerinden olup göçebe hayat süren, avcýlýk ve yaðmacýlýkla geçinen ve kan dökmeyi seven Moðollar 13. yüzyýlda devlet olarak ortaya çýktýlar. Kara Kurum da 1205 te ilk Moðol Devletini kuran Cengiz Han, câhil ve vahþi Moðollardan ve Tatarlardan büyük bir ordu, daha doðrusu yaðmacýlar gürûhu topladý. Doðu Türkistan ý ve Çin i aldý. Harezmþah Devletine saldýrdý. Batý Türkistan, Horasan, Mültan gibi devrin medeniyet merkezlerini tahrip ettirdi. Buhara, Semerkand, Herat, Merv, Rey gibi birer kültür, sanat ve medeniyet âbidesi olan þehirleri yaðmalayýp, yýktýrdý. Bölgedeki þehirlerin halkýndan milyonlarca Müslümaný öldürterek soykýrým uyguladý. Kafkasya ya, Rusya ya ve Anadolu ya yayýlan Moðollar akla gelmedik iþkence usulleri uygulayarak suçsuz insanlarýn, kadýn ve çocuklarýn kanlarýný zevk ve eðlence için döktüler. Ýslâm ülkelerine Haçlý Seferleri düzenleyen Avrupalý Hýristiyan devletlerle ittifak kurdular ve Müslümanlara karþý anlaþtýlar.

Cengiz Hanýn torunlarýndan olan Hülâgü de 1258 de Abbâsî Halîfeliðinin merkezi olan Baðdat ý istilâ ederek yakýp yýktýrdý. Baþta halîfe olmak üzere 800.000 Müslümaný öldürttü. Ýslâm âlimlerinin yüzyýllar boyu emek vererek hazýrladýklarý, tek orijinal nüshasý bulunan eserler de dâhil olmak üzere kütüphânelerdeki milyonlarca kitabý yaktýrdý veya Dicle Nehrine attýrdý. Þehirde bulunan târihî eserleri yaktýrýp, yýktýrdý. Daha sonra gelen Moðol hükümdarlarý Müslüman olarak birçok hizmetlerde bulundularsa da, atalarýnýn baþta Müslümanlar olmak üzere istilâ ettikleri yerlerdeki bütün insanlara uyguladýklarý soykýrým ve kültür-medeniyet katliamý târih sayfalarýndan silinmemiþtir.

Asýrlarca Osmanlý Devletinin âdil himâyesi altýnda yaþayan gayri müslim (Müslüman olmayan) topluluklar, Osmanlý Devletinin siyâsî ve ekonomik bakýmdan zayýflamasýndan ve Tanzimat adýyla gayri müslimler lehine yapýlan yeni düzenlemelerden faydalandýlar. Ýngiltere, Fransa, Rusya gibi Hýristiyan devletlerin teþvik ve tahrikleriyle baðýmsýzlýk istemeye baþladýlar. Mahallî komite (terör) teþkilâtlarý kurarak çoðunlukta bulunduklarý bölgelerde Müslüman-Türk ahâliye baský ve zulüm yaptýlar. Sýrplar, Karadaðlýlar, Bulgarlar, Yunanlýlar Müslüman-Türklere karþý, kadýn, çocuk, ihtiyar ayýrýmý yapmaksýzýn akla gelmedik iþkence usulleri tatbik ederek tam anlamýyla soykýrým uyguladýlar.

Doksanüç Harbi adýyla bilinen 1877-78 Osmanlý-Rus Savaþý sýrasýnda, Ruslar ve bunlarýn emrindeki Bulgarlar þehirleri topa tuttular. Sivil halký çocuk, kadýn, ihtiyar demeden topluca öldürdüler. Sað kalanlara kadýn, erkek, yaþlý, çocuk demeden zulmettiler, köyleri yaðmaladýktan sonra ateþe verdiler. Karþý koyanlarý bin bir türlü ezâ ve cefâ ile esir kamplarýna kadar aç susuz yürüttüler. Yolda hasta ve yaralý olanlar tedâvi edilmediði gibi, o kýþ þartlarýnda aç kurtlarýn pençesine canlý canlý býrakýldýlar veya ölüme terk edildiler. Üstelik henüz ölmeden býrakýlan bu insanlarýn elbiseleri bile Bulgarlar tarafýndan alýndý. Ýngiliz konsolosluðu raporlarý bu savaþta ölenlerin sayýsýný 300-400.000, göçe zorlananlarýn sayýsýný da 1.000.000 olarak göstermektedir. Arþiv belgelerine göre yalnýzca Eski Zaðra da sivil halk hâricinde 15-16.000 asker öldürülerek korkunç soykýrým uygulandý. (Genelkurmay Baþkanlýðý Ateþe Klasör 584, dosya 30, fihrist 5)

Doksanüç Harbinden sonra 1912-1913 Balkan savaþlarý sýrasýnda Bulgar zulmü giderek arttý, Müslüman halk Hýristiyanlaþtýrýlmaya zorlandý, câmiler ve diðer Ýslâmî eserler yýkýldý. Asýrlardýr Rumeli de yaþayan binlerce Müslüman nüfus soykýrýma tâbi tutuldu. Pekçoðu hunharca öldürüldü. Büyük bir kýsmý malýný mülkünü terk ederek Türkiye ye göç etmek zorunda kaldý. Sâdece Edirne de 225.000 den fazla Müslüman-Türk Bulgar ordusunun esâreti ve zulmü altýnda açlýk ve sefillik sebebiyle hayâtýný kaybederek soykýrýma uðratýldý.

Balkanlarda yaþayan çeþitli milletler baðýmsýzlýklarýna kavuþtuktan sonra da daha þiddetli soykýrýma devam ettiler. Bosna-Hersek te, Bulgaristan da, Yunanistan idâresi altýndaki Batý Trakya daki Müslüman-Türklere yapýlan muâmeleler bu soykýrýmýn devâmý niteliðindedir.

Osmanlý himâyesinde huzûr ve sükun içinde yaþayan Ermeniler de Osmanlý Devletinin son zamanlarýnda komiteler kurarak devlete karþý çýktýlar. Bu komiteler Ermeni ahâliyi Osmanlý Devletine karþý isyâna teþvik ettiler. Ýngiltere, Fransa, Almanya ve Rusya gibi Hýristiyan devletlerin de kýþkýrtmasýyla hareket eden Ermeniler yaþadýklarý bölgelerdeki Müslüman ahâliye karþý geniþ zulüm ve öldürme hareketlerine giriþtiler.

Hýnçak ve Taþnaksutyun adlý ihtilal komiteleri; Erzurum Olayý, Kumkapý Gösterisi, Merzifon, Kayseri, Yozgat Olaylarý, Sasun Ýsyâný, Bâb-ý Âli Gösterisi, birinci ve ikinci Zeytun isyanlarý, Van Ýsyâný, Osmanlý Bankasý Saldýrýsý, Sultan Ýkinci Abdülhamîd Hana karþý tertiplenen Yýldýz Suikastý (21 Temmuz 1905) gibi olaylar ve isyanlar tertipleyerek pekçok Müslümaný öldürdüler. Kafkasya daki Türk ahâliye karþý soykýrým uyguladýlar. 27 Mart 1909 da meydana gelen Adana olaylarý sýrasýnda 10.000 civârýnda Müslüman ahâli öldü.

Birinci Dünyâ Savaþý ve Ýstiklâl Savaþý sýrasýnda Ruslarla ve diðer iþgalcilerle birlikte hareket eden Ermeniler Doðu ve Güney Anadolu bölgelerinde Müslüman ahâliye karþý akla gelmedik iþkence usulleri tatbik ederek soykýrýmda bulundular.

Birinci Dünyâ Savaþýnda umûmî seferberlik îlân edilince, askere gitmekten kaçan Ermeniler Erzurum ve Erzincan havâlisinde terör havasý estirerek geceleri evlere baskýnlar düzenleyerek kadýn ve çocuklarý öldürdüler. Soykýrým o dereceye ulaþtý ki; memeden kesilmemiþ çocuklar, hunharca öldürüldü, hâmile kadýnlarýn karýnlarý yarýlarak çocuklar çýkarýlýp, kesildi, insanlar evlere doldurularak diri diri yakýldý, bâkire kýzlar her türlü kötülük yapýldýktan sonra parçalanarak öldürüldü. Rus Kafkas ordu kumandaný general Odiþe Ruz Liyetze nin anlattýðýna göre; kuyulardan seksener seksener mazlum Müslüman cenâzeleri çýkýyor ve bu kuyularýn sayýsý iki yüzü geçiyordu. Türk birliklerinin Erzincan ý ele geçirdikleri sýrada, þehir içinde ve dýþýnda topladýðý 800 ü geçen cenâze bu kuyulardakinden hâriçtir. Çardaklý Boðazýndan Erzincan a kadar bütün köyler tamâmen yakýlmýþ ve tahrip edilmiþ, ahâlisi öldürülmüþ ve bütün meyve bahçeleri mahv ve tahrip edilmiþ olduðu þâhit olanlarýn raporlarýndan anlaþýlýyor. Kuyularda ölü bulunanlarýn cesetleri ve virâne hâline gelmiþ olan Erzincan ve ovasý bütün cihan medeniyetinin nazarlarý önüne konmaya hazýrdýr.(Üçüncü Ordu Mezâlim Dosyasý

Erzurum vilâyetine baðlý kazâ ve köylerde Ermenilerin iþledikleri mezâlim de tüyler ürperticidir. Bu hususta yerli yabancý pekçok kiþi veya inceleme heyetinin raporlarý vardýr. Erzurum ve civârýndaki tahribat ve mezâlim hakkýnda inceleme ve araþtýrma yapmakla vazîfeli komisyonun raporundan bir bölüm þöyledir: Ruslara rehberlik eden Ermeniler uðradýklarý köylerdeki erkekleri tamâmen öldürüp kadýnlara da tecavüzle çeþitli alçaklýklar yaptýlar. Çocuklarla ihtiyarlar bile bunlarýn vahþi zulümlerinden kurtulamadý. Bir takým ihtiyar kadýnlarý bir eve doldurarak ateþe verdiler. Hâmile kadýnlarý, çocuklarýný süngülere takarak teþhir ettiler. Bu durumda hicrete mecbur olan ve her bir sûretle hayâtýný kurtaran kiþiler þâhittir. Beþ yüzü geçen ihtiyar erkeklerle pekçok kadýn ve çocuktan meydana gelen bir kâfile Ermeni ve Ruslar tarafýndan Arpaderesi mevkiine götürülerek orada kurþun ve kýlýçla yok edildiler. Ermeni çetelerinin zulüm ve alçaklýklarýndan birisini gösteren bu vak a huzûrumuzda aðlanarak anlatýlmýþtýr. (Ýnceleme komisyonu üyeleri)

O sýralarda Tiflise gelen Rum göçmenleri Kars taki Müslümanlarýn durumunu þöyle anlattýlar. Erzurum u kurtarýp ilerleyen Türk ordusu karþýsýnda geri çekilen Ermeni asker birlikleri ve silâhlý Ermeni kaçkýnlarý, yol uðraklarýndaki Müslüman köyleri yeryüzünden silerek, her nesneyi ateþten ve kýlýçtan geçiriyor ve düþünülmesi bile imkânsýz bir vahþete ve yýkýma uðratýyorlar. Ermeni ordusu süngü ucuna takýlmýþ süt emer çocuklarla, geçtikleri yollar üzerinde Müslüman kadýnlarýný çýrýlçýplak soyunduruyorlardý.

Ermeniler Diyarbakýr, Urfa, Adana, Muþ, Bitlis, Van, Elazýð, Sivas, Trabzon gibi yerlerde de iþgalcilerle berâber hareket edip savunmasýz Müslüman ahâliye karþý soykýrým uyguladýlar. Bugün Âzerbaycan topraklarýný iþgal ederek Müslüman-Türkleri acýmasýzca öldüren ve evlerinden, yurtlarýndan çýkaran Ermeniler, târihteki soykýrýmlarýný devam ettirmektedirler.

Gerek Çarlýk döneminde gerekse Bolþevikler döneminde Rusya daki, Türkistan ve Kafkasya daki Müslüman-Türklere karþý uygulanan soykýrým da akýl almaz ölçülerdedir. Sâdece altmýþ senede Komünist idâreciler tarafýndan 50 milyon Müslüman ve Türk öldürüldü. On binlecre âile yurtlarýndan uzaklaþtýrýlarak Sibirya daki kamplara sürgün edildi.

Kýbrýslý Rumlar Enosis yâni Kýbrýs taki Türk halkýný yok edip, adayý Yunanistan a baðlamak için çeþitli hareketlerde bulundular. Bilhassa 1958-1974 seneleri arasýnda Türklere karþý soykýrým uyguladýlar. Rum saldýrýlarý sýrasýnda 103 Türk köyü terk edildi. Silâhlý saldýrýya uðrayan bu köyler EOKA Rum Terör Örgütü tarafýndan yakýlýp, yýkýldý. Bu köylerde oturan 80.000 den fazla Türk can güvenliklerini saðlamak için daha büyük yerleþim birimlerine göç etti. 1963 ten sonra yollardan, tarlalardan ve evlerinden götürülen yüzlerce Türk ün sonundan haber alýnamadý. 1963teki Ayvasýl, 1974 teki Murataða, Atlýlar, Sandallar, Taþkent, Alaminyo, Terâzi, Tatlýsu köylerindeki bütün sivil halk kazýlan geniþ çukurlara canlý canlý gömülerek veya çeþitli iþkenceler yapýlarak öldürüldüler. Bu toplu öldürme hâdiseleri Rumlarýn Türklere karþý uyguladýklarý soykýrýmdýr.

Dünyânýn dört bucaðýnda insanlara inançlarýndan, soy veya ýrklarýndan dolayý, yapýlan baský, zulüm ve toplu öldürmeler, medenî sayýlan Hýristiyan Avrupa milletleri ile Rusya ve Amerika nýn taraflý tutumlarý sebebiyle günümüzde de devam etmektedir.