*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1654 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Perşembe, 14. Kasım 2024 - 06:44

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » SERBEST KÜRSÜ » Peruğuma Örgü de Öreyim mi Hocam???

önceki konu diğer konu

11 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	shule

Peruğuma Örgü de Öreyim mi Hocam???

90 Mesaj -

Nehir Aydýn Gökduman'ýn bir öyküsü, baþörtüsü sorunu yaþayan tüm kardeþlerime armaðanýmdýr...

PERUÐUMA ÖRGÜ DE ÖREYÝM MÝ HOCAM?

"Odaný topladýn mý güzel kýzým?" dedi annem. Sesini bu kadar yumuþatmasa olmaz mý? Okula gittiðim günlerdeki gibi tatlý sert çýkýþsa, ellerini birbirine vurup, hadi hadi kýpýrda biraz, ne bu odanýn hali! diye söylense. Evdeki herkes bana karþý neden melekleþti böylesine? Hani baþýma geleni bilmesem ölümcül bir hastalýða tutuldum da kardeþlerim annem ve babam son günlerimde beni mutlu etmek için ellerinden gelen gayreti sarf ediyorlar sanacaðým. O körolasý yasak bizim liseye de dayandýðýndan beri evimiz þehir tiyatrolarýna benzedi... Yüreklerindeki aðýt apaçýk yüzlerine yansýrken neyi gizlemenin telaþýndalar Allah aþkýna... Bilmiyorlar mý ki ne yaparlarsa yapsýnlar gülemem bundan sonra.

Annemin bütün ýsrarlarýna raðmen günlerdir evden çýkmamakta inat ediyorum. Kitap ve defterlerime sarýlýp sarýlýp aðlamak tek yapmak istediðim. Günün her saati, her dakikasý okulumu, arkadaþlarýmý düþünüp iç geçiriyorum. Sýnýfta benim yokluðum belli olmuþ mudur acaba? Öðretmenlerim niye okula gelmediðimi merak etmiþler midir? Tam kimyada redokslarý, fizikte Newton'u, edebiyatta Servet-i Fünun'u iþleyecekken... Giremediðim sýnavlarý nasýl telâfi edeceðim? Annem her gün biraz daha solan benzimi canlandýrmak için mutfakta uðraþýp duruyor yine. Kahvaltýda þundan da yesene bundan da içsene diye ýsrar edip duracak... Tam siyerde Hicret'e gelmiþken... Kutlu Rasül'le birlikte aþýyorken çölleri... Çatalla iri bir peynir parçasýný aðzýma dayayacak. Arapça'mý ilerletmenin hevesindeyken... Hadi aç aðzýný Büþra'cýðým... Sütünü yine soðuttun. Kübra ikinci bardaðýný bitiriyor bak... Baþörtümü her gün biraz daha seviyorken... Ben de Kübra gibi okuluma yetiþecek olsam üçüncüyü bile tüketirdim. Ama gün boyu meþgalesiz kukumav kuþlarý gibi evde oturup duran birinin neyine gerek fazla kalori almak... Ah aldýðým her nefeste katre katre umutsuzluk daðýlýyor alveollerime.

Kendimi tedavülden kalkmýþ paralar kadar kýymetsiz hissediyorum. Halbuki annemle babam ilk göz aðrýmýz, bizim altýn damlamýz diye severler beni. Ýlk günden baþtacý edilmek her çocuða kýsmet olmaz biliyorum... Babamý güçlü bilirdim. Ama deðilmiþ! Benim en çok sevdiðimi elde etmeye gücü yetmiyor iþte. Bu nemenem bir yasak ki boyu Aðrý Daðý'ný aþmýþ; kimseye geçit vermiyor. Týpký bir mýknatýs gibi bütün okullarý yörüngesine çekiyor; ya da bütün okullar mýknatýs da yasaðý kendilerine çekmek için can atýp duruyorlar ha bire. Televizyonda görürdüm de okula giremediði için gözyaþý döken akranlarýmý, yasak bize uðramaz sanýrdým. Farklý sanýrdým müdürümüzü, öðretmenlerimi, pek çok arkadaþýmý. Deðillermiþ... Farklý deðillermiþ!.. Baþörtüsü yasaðý okulda uygulamaya konunca, arkadaþlarýmla birlikte okulun önünde eylem yaptýk. Baþörtümüzle okumak istiyoruz diye direndik... Yine o bildik müdahale! Memleketin cümle eli sopalýsý karþýmýzdaydý. Ýnsana biz neymiþiz de haberimiz yokmuþ dedirten tehditler, hakaretler, saldýrýlar... Ýtip kakmalar, baþörtülerimize hoyratça uzanan eller... Kelepçe ve cop heyulâsý... Gözaltýlar... Kýrmýzýya boyanan alýnlarýmýz, yanaklarýmýz, yüreklerimiz... Sonra kuaförlere peruk sormaya koþtu bazýlarýmýz... Hatice ve ben hâlâ kuaförlere küsüz!

Babam hemen okulla iliþiðim kesilmesin diye rapor aldý bir doktor arkadaþýndan. Sanki on yýllardýr halledilmeyen problem yirmi günde çözüme kavuþacak da yirmi günün sonunda týpýþ týpýþ okulumun yolunu tutacaðým. Yarýn raporum doluyor. Okula baþlamazsam birkaç haftaya kalmadan kaydým silinecek. Ah bunu düþünmek bile ne acý. Nasýl katlanacaðým en sevdiðim kurum tarafýndan izole edilmeye. Ýçimden bugüne kadar aldýðým üstün baþarý belgelerini yýrtmak, balkona çýkýp, "ben bu ülkeye sýðmýyoruuuum" diye avaz avaz baðýrmak geliyor... Odamýn duvarýnda asýlý þu okul birinciliði ibaresini alýp yere çalmak... Ýþte erkek kardeþim Muhammed'in þen kahkahalarý. Hiç mi ablasýnýn derdinden anlamaz bu çocuk. Boyu benimkini geçti ama aklý hâlâ beþ karýþ havada. Güler tabii nasýl olsa bu ülkede erkek çocuklarýna özgürlük çok. Kýz olsaydý da öðrenseydi dünyanýn halýsýný kilimini. Muhammed seneye ortaokulu bitirecek, liseye baþlayacak, üniversite okuyacak; doktor, mühendis, avukat çýkacak! Ben de tatillerde kardeþ yolu gözleyen vefakâr bir ev kýzý olacaðým. Ýzine gelecek kardeþine envai çeþit pasta-börek döþeyen, elinden yemek kitabý düþmeyen, elini yanaðýna dayayýp gözünü ufka dikerek hüzünlü hüzünlü kardeþinin okul anýlarýný dinleyen klâsik bir ev kýzý! Of, artýk hayal kurmak bile ne sýkýcý... Muhammed þimdi de bir þarký doladý diline. Þu kapýyý hýrsla çarpayým ki hatasýný anlasýn. Kapý güm diye inleyince sesi kesildi vurdumduymazýn. Haksýzlýk yapýyorum galiba. Okuldan boynu bükük geldiðim ilk gün oturup benimle birlikte aðlamadý mý? Caným ablam diye boynuma sarýlmadý mý? Okulda bana sataþan birçok yaramaz oðlanla dövüþmedi mi? Neden tafralarýmý ona buna yüklemek, kýrýlganlýðýmý isyana dönüþtürmek istiyorum ki?

Bugün annemin kabul günü. Öðleden sonra evimizi gamsýz tasasýz bir yýðýn ev hanýmý dolduracak. Onlara baktýkça geleceðim için hayýflanýp duracaðým ben de. Annem odamýn kapýsýna dikilip, "Kýzým gel sen de bir bardak çay iç" diyecek. "Senin çok sevdiðin cevizli kurabiyeden yaptým." Hayýr! Ben kurabiye canavarý olmak istemiyorum. Haftanýn her gününü bir ev gezmesine ayýran, oðluna-kýzýna çeyiz hazýrlamaktan baþka bir þey düþünmeyen, hareketsizlikten yað baðlamýþ annelerin yanýna çaðýrma beni. Biliyorum yaram küllenince beni de katmak isteyeceksiniz aranýza. Hamarat hamarat çay servisi yapacaðým, pasta tabaklarýný taþýyacaðým, yeme içme bitince mutfaktaki dað gibi bulaþýða sarýlacaðým. Üç ters bir düzden oyalar, danteller... Ýþlenirken müzik dinleyeceðim, sakýz çiðneyeceðim sonra... Anne bugünler için mi harcadýn ak sütünü?

Kübra elindeki harita metot defteriyle yanýma sokuluyor. "Abla þu problemi çözemedim" diyor. "Önce parantez içindekileri mi çarpacaðým, yoksa bölme iþlemini mi?" Farz et ki bölme diye terslesem þunu... Çarpsan ne olacak bölsen ne! Birkaç sene sonra sen de eve kapanýp kalmayacak mýsýn benim gibi. Elinde belki ilköðretim diploman bile olmayacak. Keþke okul denen muammaya hiç göndermeselerdi bizi. Göndermeselerdi de bu acýlarý yaþamasaydýk. Elime kalemi alýp çarpýp bölüyorum isteksizce. "Anlatsana abla" diyor Kübra. "Neden çarptýn, niye böldün?.." Aðzýmý açsam hiç hayrýna olmayacak... Hadi ikile der gibi defteri kolunun altýna tutuþturuyorum. Bize bu zulmü reva görenler anlatýyorlar mý ki düþlerimizden niçin koparýldýðýmýzý?

Annem, en küçüðümüz Ahmet'i okula hazýrlýyor. Masmavi okul önlüðü içinde öyle þirin, öyle mutlu görünüyor ki içimdeki depremden en az nasiplenen o. Evdeki herkese her fýrsatta çatmayý hüner bellemiþken Ahmet'e tek kelime kötü söz çýkmýyor aðzýmdan. Odamý yalnýzca onunla paylaþýyorum. Geçen gece onun uyuduðunu sanarak karanlýkta sessizce gözyaþý döküyordum ki birden yataðýndan süzülerek yanýma sokuldu. Þefkâtli bir aðabey edasýyla: "Lütfen aðlama ablacýðým" dedi. "Ben büyüyüp Milli Eðitim Bakaný olursam bütün okullarda serbest býrakacaðým baþörtüsünü. Beni bekle! Sakýn büyüme emi!" Büyümeyeceðim Ahmet! Büyüyüp kliþeleþmeyeceðim. Sen oku, büyük adam ol ki ablan liseyi bitirsin. Üniversitelere gitsin. Sakýz çiðneyerek bulaþýk yýkamasýn ömrünce...

Bu kabul gününden kurtulmanýn bir yolu olmalý. Acaba Hatice'ye mi gitsem? Birbirimizin dilinden en iyi ikimiz anlýyoruz. Körle þaþýnýn halleþmesi gibi bir þey bu. Hatice de odasýndadýr þu an. Annesi az sonra bize gelecektir. Sen de gelsene diye zorlayacaktýr Hatice'yi. Hatice gelmez. O da ayný kaygýlarý taþýyor çünkü. Büyük bir ihtimalle yolumu gözlüyor. Hatice'ye gitsem. Söyleþsek, aðlaþsak, taptaze okul anýlarýmýzý anlatýp acýsak birbirimize. Sonra birlikte dýþarý çýksak, okulun önünden geçsek. Hiç deðilse teneffüse çýkan arkadaþlarýmýzý izlesek gizliden gizliye. Nermin Öðretmen'i beklesek okul çýkýþý... Hâlâ geri adým yok mu hocam? diye sorsak umutvâr. Bizsiz sýnýfýn tadý tuzu oluyor mu? Sizin yetmediðiniz anlarda kalkan parmak var mý havaya? Peruklu öðrencilerinize gözünüz alýþtý mý? Sarý peruklar mý yakýþmýþ on beþ yaþ çehresine, siyahlar mý? Hocam mutmain mi yüreðiniz? Aman kurbanýnýz olalým aydýn ve münevver öðrenciler yetiþtiriniz! Bize benzemesin hiçbirisi. Çað üstü, çaðlar üstü bir Türkiye için harcayýn enerjinizi.

Giyindiðimi görünce: "Hayýrdýr nereye?" diye soruyor annem. Daha bir lokma bile bir þey yemeden. Sorma anne! Aklýn fikrin yedirip içirmekte. Bebek miyim ben? Bebek olsaydým bunca yasak konur muydu önüme? Farz et ki týka basa doyurdum karnýmý. Hadi zorla beni, küçükken yaptýðýn gibi. Çok yemekten göbeðim þiþmedi ama yüreðim patlamaya hazýr bir bomba anne! Ýster misin þu balkondan atývereyim kendimi. Ya da bir kutu vitamin, bilemedim dev tekerlekli bir kamyon. Ya da sen bul en az acý vereni... Annem: "Deli kýz" diye karþýlýk veriyor öfkeli bakýþlarýma. Amerika'daki dayýmdan telefon bekliyor kaç zamandýr. Ah bir arasa; "Büþra'yý gönderin ben burada bir okul ayarladým onu okutacaðým", dese. Büþra kurtulacak... Ya diðer binlerce Büþra? Vefasýz Amerikalý bir dayýya bile sahip olamayan Büþracýklar... Basra Körfezi'ne konuþlanma sevdasýndaki donanmadan haberin var mý anne? Amerika beni okutmanýn deðil, Irak'ýn canýna okumanýn derdinde... Çekil yolumdan hava alacaðým. Sana iyi kabul günleri... Telefon çalarsa boþuna telaþlanma! Babamdýr en fazla. Altýn damlam ne yapýyor diye soruyordur. Sakýn sýkma çocuðu. Olur olmaz iþlere yorma. Výdý výdý edip kafasýný þiþirme. Bir depresyon geçiriyor... Hiç olmayan sevgilimden ayrýlmadým ama benimki de bir tür depresyon iþte. Herkese benzememe depresyonu... Zulmü hazmedememe depresyonu, kainata küskünlük... Beðenemedin mi? On beþ yaþ hezeyanlarý diyelim öyleyse... Menstrasyon bunalýmlarý... Uyar mý? Adýný sen koy anne! Çekil ya... Çekil.

"Benim güzel kýzým!" diyerek saçlarýma uzanýyor. Okþayacak! Küçükken özene bezene taradýðý sarý saçlarýma dokunurken gözleri dolacak. Evin içinde örtüp durma baþýný diyecek. Bak sana yeni bir toka aldým. Kübra'nýnkinden daha güzel. Çeyizine yeni bir yazma oyalýyorum. Fiskos masaný iki gün oldu bitireli. Sehpa takýmý zaten sandýkta... Damat da buldun mu bari. Kumral, uzun boylu olsun emi! En az iki fakülte bitirsin. Bana evde gitar-Ýngilizce öðretsin. Pul koleksiyonu artýk demode... Üniversite anýlarýný anlatsýn. Ama okumuþ kýzlarda hiç gözü olmasýn. Onlarý þýmarýk ve ukala bulsun. Aile kýzlarý gibisi var mý desin iki lafýndan birinde. (Okuyanlar aile kýzý deðil de ne sahi?) Ben de yarým kalan eðitimime ah edip gözyaþý dökmekten vazgeçeyim. Hatta böylesinin daha iyi olduðunu düþüneyim. Kocamýn dizinin dibinde, senin dizinin dibinde oturduðum gibi oturup durayým. Eðer ille de okul hayatýmdan söz etmek istersem resim dersinde yaptýðým guaþ boya tablolarý anlatayým. Ve Allah'a dua edip durayým bana kýz evlâdý verme diye...

Öf anneee! Ýçim bayýldý. Nefesim daraldý yahu. Her gün okula giderken yalnýz çýkmýyor muydum sokaða. Bu kaygýlý duruþun öldürüyor beni. Hava alacaðým diyorum hava. Korkma ciðerlerim çatlamaz açýk havaya çýkýnca. Þehrin sokaklarý beni özlemiþtir. Nahif bir kýz vardý hanidir çiðnemiyor bizi diye tasalanýyordur kaldýrýmlar. Köþe baþýndaki dilenci bile þaþýrmýþtýr bu iþe de düzenin ruhu duymamýþtýr. Ah ultrasonda teþhiþ edilebilseydi bizim gibiler... Beni neden doðurdun anne dediðimi duymak istemezsin deðil mi? Lütfen çekilir misin?

Nihayet dýþ kapýnýn koluna dokunabildim. Merdivenleri inerken bir hafiflik yayýlýyor yüreðime. Annem ardýmdan kapýyý kapar kapamaz telefona sarýlmýþ olmalý. Kýza bir haller oldu diyecek. Sað yanaðýna iki, sol yanaðýna üç damla yaþ süzülecek. Aman bey göz kulak ol! Kýzýn bakýþlarý hiç normal deðildi. Nereye gittiðini de söylemedi. Gençtir, cahildir, üstelik depresyonda. Demedim mi bir doktora götürelim; iðne ilaç yazdýralým diye... Babam o sözünü bitirmeden telefonu kapatýp sokaða fýrlayacak. Altýn damlasýna bir þey olursa yaþayamaz. Anneme kýzmadan da edemeyecek. Elini kolunu baðlasaydýn. Salmasaydýn ya dýþarý. Hiç sözünü geçiremedin zaten çocuklarýna. Aklýn fikrin ev iþlerinde, kabul günlerinde be kadýn!

Þehrin havasýný teneffüs etmeyeli on dokuz gün olmuþ. On dokuz gün önce son kez gitmiþtim okula. Hiç otobüse binmez, iki kilometreyi yürüyerek tüketirdim. Bacaklarým aðrýmaz, göðsüm sýkýþmazdý böyle. Þimdi her adýmda biraz daha tükeniyorum. Yorgun yorgun çarpýyor yüreðim. Gözlerim yol boyunca sýralanmýþ iþ yerlerine takýlýyor. Giyim kuþam maðazalarý, marketler, tekel bayiileri, tost-sandviç büfeleri, mobilyacýlar, vs... Ne kadar sakin ve yerli yerindeler. Ne bekliyordum, benim derdimle dertlenip kepenk indireceklerini mi? Geçen ay ekonomik kriz nedeniyle bir günlük boykot uygulamýþlardý ama o, mühim þeydi caným. Ben okula gidemezsem kýyamet kopmazdý. Fakat kasaya giren azalýrsa nice olurdu esnafýn hali... Vergilendirilmiþ kazanç kutsaldý! Bankacýsýndan tekelcisine, f***esinden travestisine kadar helal lokma peþindeydi herkes! Kim demiþ tepkisiz milletiz diye... Nerede neye tepki koyacaðýmýzý iyi biliriz biz!

Niye okul yolundan baþka bir caddeye sapmýyor ayaklarým. Okula gidip müdüre çýksam, "Hocam yarýn raporum bitiyor sen bilirsin artýk" desem... Ne renk peruk takayým diye soruyorsan, þöyle öðrenciye yakýþan bir þey olsun diyecek kuþkusuz. Paris Kuaför'e okul bir yýðýn sipariþ vermiþ. Hangini alsam bana uyarmýþ. Peki formamýn altýna ne renk pabuç giymemi önerirsiniz? Kýrmýzý liseye yakýþmazsa lacivert alayým. Forma boyu diz üstü mü olsun? Lafý mý olur anlatýn, beni aydýnlatýn lütfen. Siz büyüðümsünüz, benden iyi düþünürsünüz!.. Evet evet 1785 Büþra'yým ben... Þu 9-A'nýn haþin, asi çocuðu... Neden þaþýrdýnýz...

Ýkide bir ardýma bakýp duruyorum. Hayret babam yetiþemedi hâlâ. Mecalim kalmadý. Kalbim göðüs kafesinden sökülür gibi çýrpýnýyor. Ters düþtük birbirimize telaþý ondan. Korkma! Kes þu gümbürtüyü. Benim bedenime ait bir organsan rahat dursana yerinde. Vallahi söküp fýrlatýrým. Herkes üzerine basar haberin olsun... Ne aort kalýr, ne koroner arter, ne de ventriküler basýnç... Sen temiz kaný pompala hücrelere. Üzerine erzan olmayana da karýþma... Hadi hadi kes þu lüzumsuz çýrpýnýþlarý...

Nerede kalmýþtýk hocam? Af buyurunuz. Elime dilime sahip olamýyorum da son günlerde. Dalaþýp duruyorum önüme gelenle. Ýnsan yüreðine bile söz geçiremezse anlayýn artýk gerisini. Siz barýþýk görünüyorsunuz maþallah. Hani yirmi gün önce bayrak merasiminde yaptýðýnýz o konuþma var ya, pek celâllenmiþtiniz; "Baþörtüsü yassak!" derken... Ona yasak denmez mi hocam? Ýki 's' kullanýnca daha mý etkili oluyor? Hani býçak gibi kesip atmaksa maksadýnýz, yasssssak da diyebilirsiniz ama etimolojiye aykýrý düþmez mi? Beþeri kurallar önemli hocam! Aman gözünüzü seveyim dilbilgisi de olsa basite almayýnýz. Sonra baþýnýzý aðrýtýrlar. Uçan sinekten bile nem kapan müfettiþleri bilirsiniz... Hazýr yeni koltuk da edinmiþken kendinize... Sakýn... sakýn... Farz edin ki evet-hayýr yarýþmasýndasýnýz. Ama neden baþýnýzý emme basma tulumba gibi sallayýp duruyorsunuz ki? Salla baþýný al maaþýný demek istemiyorsunuz biliyorum. Ah her þeyi þu yanlýþ anlamam yok mu? Kalbi temiz olduðu için kendini namazdan muaf tutanlara bir benzeyebilsem, her þeyi doðru anlayacaðým. Yoo hocam kafa mý bulurum sizinle estaðfurullah... Ne haddime, hangi cüretle...

Öldün mü baba! Yetiþsene, durdursana kýzýný! Hâlâ sen istediðin için baþýmý açmadýðýmý sanýyorsun deðil mi? Þu gri eþarbý sen istiyorsun diye örttüðümü... Gör öyleyse... Yolda yakalayamazsan Anadolu Ýmam Hatip'in önüne gel. Korkma baþka bir yere gidecek deðilim. Bunca yýllýk kýzýným evden ve okuldan baþka bir yerde gördün mü beni? Bundan sonra da görmeyeceksin inþallah... Büþra ne demekti baba? Müjde mi! Müjdenin acýsý da olur mu? Þu an yýðýlýp kalsam caddenin ortasýna, elimden tutacak bir Allah'ýn kulu bulunur mu? Bulunmaz baba! Kaç asýrdýr yýkýk döküðüm kimin umurunda... Eskiden okul mu varmýþ baba! Okuyup da iþsiz gezen binlerce üniversiteli var bu memlekette... Baþý açýk olan ve okumaya ilgi duymayan binlerce genç kýz da... Ama fatura neden hep bana kesiliyor anlayamýyorum! Bana bir müjde getir baba! Dayýmdan olmasýn! O boþ genç kýzlýk hülyalarýný sakýn diline dolama! Bana bir müjde getir baba! Cümlenin baþýnda kocaman bir itimat olsun...

'Anadolu Ýmam Hatip Lisesi ' bu ibare neden böylesine bedbin görünüyor gözüme. Levhalarýn ruhu olur mu? Okul duvarlarý bile yas tutar mý içine alýnmayan öðrencilere? Okul bahçesi köhnemiþ bir cendereye dönüþmüþ, mevcut neredeyse yarýya inmiþ... Öðrenciler kuzu kuzu sýraya girmiþler. Nöbetçi öðretmenler asil ve vakur dolanýyor sýralar arasýnda. Ne güzel! Huzuru bozan mihraklar al aþaðý edilince okul okula benzemiþ! Eðitim öðretim hýzlanacak, muasýr medeniyetin üzerine çýkacaðýz! Pabuç býrakmayacaðýz Orta Çað zihniyetine. Çok þükür, çok þükür bugünü gösterene(!)

Öðrencilerin sýnýf sýnýf okula alýnacaklarý sýrada güç bela duvarýn üzerine týrmanmayý baþarýyorum. Derin derin nefeslendikten sonra sað elimi havaya kaldýrýp baðýrýyorum bütün gücümle: "Peruðuma örgü de öreyim mi Hocam! Ucuna kýrmýzý kurdele de takayým mý? Lütfen tavsiye buyurunuz!" Ellerim baþýmdaki örtüye kayýyor... Bir ananýn yavrusunu okþamasý gibi parmaklarým þefkâtle geziniyor baþörtümde... Üzerime çevrilmiþ yüzlerce göze inat koca memleketin sahibi benmiþim gibi rahatým. Birden karýþýyor okulun bahçesi. Sanki þehir büyük bir uðultuyla üzerime akýyor. Öfke mi, sevgi seli mi anlamak güç... Bir anda gözlerim kararýyor, sendeleyerek aþaðý uçuyorum... Tam sert zemine çivi gibi çakýlacaðýma inanmýþken çelik gibi güçlü iki kolun hapsindeyim... Babam! Gür sakalýnýn çevrelediði mütebessim yüzünü yüzüme sürüyor aðlamaklý... "Kýzým!" diyor... "Altýn damlam... Ocaðýmýn bereketi... Biliyordum özüne ihanet etmeyeceðini..."

"Ah baba!" diye göðsüne gömülüyorum; "Ah babacýðým! Lütfen bir daha þüphe bile etme! Etme!..."

Gönderen: 24.05.2006 - 00:30

	shule

90 Mesaj -

Hikayenin baþý oldukça tanýdýk ve sýk rastlanan bir manzarayý anlatýyor... Fakat þu son kýsým beni çok etkiledi:

Alıntı
Öðrencilerin sýnýf sýnýf okula alýnacaklarý sýrada güç bela duvarýn üzerine týrmanmayý baþarýyorum. Derin derin nefeslendikten sonra sað elimi havaya kaldýrýp baðýrýyorum bütün gücümle: "Peruðuma örgü de öreyim mi Hocam! Ucuna kýrmýzý kurdele de takayým mý? Lütfen tavsiye buyurunuz!" Ellerim baþýmdaki örtüye kayýyor... Bir ananýn yavrusunu okþamasý gibi parmaklarým þefkâtle geziniyor baþörtümde... Üzerime çevrilmiþ yüzlerce göze inat koca memleketin sahibi benmiþim gibi rahatým. Birden karýþýyor okulun bahçesi. Sanki þehir büyük bir uðultuyla üzerime akýyor. Öfke mi, sevgi seli mi anlamak güç... Bir anda gözlerim kararýyor, sendeleyerek aþaðý uçuyorum... Tam sert zemine çivi gibi çakýlacaðýma inanmýþken çelik gibi güçlü iki kolun hapsindeyim... Babam! Gür sakalýnýn çevrelediði mütebessim yüzünü yüzüme sürüyor aðlamaklý... "Kýzým!" diyor... "Altýn damlam... Ocaðýmýn bereketi... Biliyordum özüne ihanet etmeyeceðini..."

"Ah baba!" diye göðsüne gömülüyorum; "Ah babacýðým! Lütfen bir daha þüphe bile etme! Etme!..."

Rabbim böyle güçlü iradeli ve cesaretli kýzlar yetiþtirmemizi nasip etsin...

Gönderen: 24.05.2006 - 14:23

	suzunkopru

179 Mesaj -

Ey gönülleri güzelliklerle dolu kardeþlerim. Biz insanlar ibadet ederken, teblið yaparken ve mücadelelerimiz esnasýnda dahi Allahýn emirlerini önde tutmalýyýz. Bir bayanýn sesini yükseltmesi dinimizce hoþ karþýlanmamaktadýr. Zaten etðitimin de erkekler ile birlikte yapýlýyor olmasý da ayrý bir fitnedir. Sadece baþörtüsü ile iþ bitmez, birde haremlik/selamlýk usülü eðitim gerekir. Bayanlarýn derslerine beyler öðretmen olarak dahi girmemelidir. Biz kullar þaþarýz, çünkü beþeriz, bazen iyi bir þey yapayým derken kötü bir þey de yapýyor olabiliriz.
Þeytan çok büyük bir alimdir. Ama ilmi ile amel etmez. Bu ilmini bizi aldatmak için kullanýr.

Gönderen: 24.05.2006 - 14:41

	suzunkopru

Şeytanın (Aleyhillane) Birkaç hilesi

179 Mesaj -

Ana ve Babaya itaat hakkýnda:
Bir hata: Bir kiþiye babasý diyor ki oðlum beni kiliseye götür ve içki al, oðlu onu dinlemiyor buraya kadar sorun yok. Hatanýn baþlangýcý, Oðlu ona kýzmaya baþlýyor, pis adam nasýl içki içersin, kilise de neymiþ camiye git, iman et de namaz kýl melun gibi sözler sarf ediyor.
Bu adamýn doðrularý:
Kiliseye götürmemesi
Ýçki almamýþ olmasý
Bu adamýn Yanlýþlarý:
a-) Babasýna hakaret edip onun kalbini kýrmasý hatasýdýr. Þeytan o kiþiye vesvese verip Babasýna karþý gelmesini saðlamýþ ve günaha girmesine sebep olmuþtur. O kiþi ise teblið görevini ifa ettiðini sanmaktadýr, çünkü yarým hocadýr, þeytanýn ilmine ve vesvesine yenik düþmüþtür. Halbuki ana ve babanýn kalbi kýrýlmamalýdýr.
b-) a-bendindeki bu hileyi bilen biri ise babasýnýn kalbini kýrmak istemeyip, yaptýklarý hakkýnda hiçbir þey demez. Bu da þeytanýn baþka bir hilesidir ki, müslümanýn dini teblið etmesi gerekir. Babasýnýn kalbini kýrmadan Ýslamý anlatmalý ve çok tatlý dilli olmalýdýr.

Bir insan yaptýðý iþlerde nefsinin payýný ölçebilme kabiliyetine sahip olmalýdýr. Nefsi Emare sahibi bunu ayýrt edemez. Bu yüzden sevap iþliyorum sanýyorken günaha dalar.

Teblið hakkýnda:
Bir Müslüman erkek bir bayana Ýslam dinini teblið ediyor. Fakat, açýk giyimli bir bayan. Teblið eden ise yüzüne baka baka anlatýyor.

Bu adamýn doðrularý:
Ýslam dinini teblið etmesi
Bu adamýn Yanlýþlarý:
Açýk olan o bayana bakarak konuþmasý nedeni ile harama düþüyor.
Bu anlatýlanlara karþýlýk þeytan araya girerek þöyle bir vesvese daha verir (en azýndan bana þöyle vesvese veriyor);
Bu bayanlara dini kim anlatacak? Cevap: Yine biz anlatýcaðýz, ama yüzüne bakmadan. Hýzýr efendi (KS) bayanlara, sýrtýný yarým dönerek ve yere bakarak (bu bayanlar çarþaflý olduklarý halde) cevap verirdi.

Not: Belkide ben bunlarý yazarken þeytanýn baþka bir tuzaðýna, hilesine kanmýþ olabilirim, Rabbim hepimizi doðru yola iletsin.

Mesaj 2 kez düzenlendi. En son suzunkopru tarafından, 24.05.2006 - 15:05 tarihinde.

Gönderen: 24.05.2006 - 15:00

	.~Sniper~.

1230 Mesaj -

shule abla . ALLAH RAZÝ OLSUN..

ayni okulda okudugumdan biliyorum...

Gönderen: 24.05.2006 - 21:06

	mohini

3 Mesaj

Allah razý olsun kardes aðlattýn beni yaa. gercekten çok zor bu durumlar.ALLAh yardýmcýmýz olsun

Gönderen: 26.05.2006 - 19:15

	Sade_06

7 Mesaj

yazýný iþ yerinde okuyamadýgým için çýktýsýný aldým otobüste okudum ve aðladým...
Bende Merkez ÝMAM-HATÝP LÝSESÝNÝ bitirdim okurken çok þükür öyle bir problemim olmadý ama Okul bittikten sonra yaþadým. gerçi ben yine bu okulun devamý ný okumak istiyordum ama RABBÝM bir degil bin kere Numan KOMSER müdürümüzden razý olsun orta okulu bitirdikten sonra liseyi imam-hatip te okumazsanýz hakkýmý helal etmem dedi.Lise okul bitti. ablam bir yerde çalýþýyordu benide onun yanýna iþe girip baþýmý açmamý istediler gidip gelirken kapatýrsýn orda açarsýn dediler.ÝMAM-HATÝPLÝ OLMAKTAN GURUR DUYUYORUM. HÝÇBÝR ZAMAN PÝÞMANLIÐINI DUYMADIM RABBÝMÝN ÝZNÝYLEDE DUYMAYACAÐIM ÝNÞAALLAH
devamýný sonra yazayým yazarken gözlerim doldu iþ yerindeyim uygun olmaz herhalde

RABBÝM YAR VE YARDIMCIMIZ OLSUN
ALLAH'A EMANET OLUN...

Gönderen: 27.05.2006 - 18:21

	Sueda-

28 Mesaj -

Selamun Aleykum,

bende dün okudugumda göz yaslarimi tutamadim...

Allah yardimcimiz olsun...

Gönderen: 27.05.2006 - 18:25

	-=[ E_R ]=-

892 Mesaj -

Allah razi olsun Shule ablam..
onceden okudugum bir yazi..
ama insan her okuyusunda ister istemez duygulaniyor.. ..

ates dustugu yeri yakar elbet..
bizde tesetturluyuz Allaha sukur..
anlamaya calisiyoruz turkiyedeki bacilarin neler yasadiklarini..
ama asla onlar gibi anlayamiyacaz.. hissedemiyecegz..
Rabbim sabirlar versin..
Allahin izniyle bu haksizliklar da sona erecek

Gönderen: 27.05.2006 - 20:10

-=[ E_R ]=- üyenin diger mesajlarini ara

	akarsu

895 Mesaj -

Gönderen: 01.06.2006 - 19:56

	~eSRa~

941 Mesaj -

Alıntı
...
"Lütfen aðlama ablacýðým" dedi. "Ben büyüyüp Milli Eðitim Bakaný olursam bütün okullarda serbest býrakacaðým baþörtüsünü. Beni bekle! Sakýn büyüme emi!" Büyümeyeceðim Ahmet! Büyüyüp kliþeleþmeyeceðim. Sen oku, büyük adam ol ki ablan liseyi bitirsin. Üniversitelere gitsin. Sakýz çiðneyerek bulaþýk yýkamasýn ömrünce...

Diyecek soz yok... yanaklardan akan ates misali goz yaslarimiz herseyi en acik seklinde anlatiyor kanatindeyim...

Bir gun eminim goz yaslarimiz dinecek!...

Gönderen: 01.06.2006 - 23:18

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1654 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
33mya (63), turkishdanger (36), LeeNa (56), avara (34), @KIN (43), Sedat KAYHAN (61), burcuburcu (49), emelim (52), yahia (49), huzur (52), nazarboncuð.. (44), fettah (42), asafusta (41), Selim54 (35), excelleron (53), SeHZaDeM (34), sofiumit (41), remzi82 (54), iskender_1 (44), Ibrahim_Kerim (43), ÝSU (31), sadozaydin (38)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.90647 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.