| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Home
Anasayfa
F o r u m
E-Kart
RAVDA Çocuk
Linkler
Ziyaretçi Defteri
Rehberlik Hizmetleri
Tavsiye Et
 
Sitede Arama
» Kapsamlı Arama
Google`de Ara
Google
Tavsiye Linkler
Kuran Kursu Mezunları
Müslümanlar.com
Hak Yolundayiz
Müslüman Nesil
Genç Kalem
Önemli Linkler







Statü / İstatistik
En Son Üyemiz:
Didem_
53683 Toplam Üyemiz var.
 Online Üyeler:
Online: 1668 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Perşembe, 14. Kasım 2024 - 07:50

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » Bir evimiz bile yok

önceki konu   diğer konu
2 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
feyza27 su an offline feyza27  
Bir evimiz bile yok
350 Mesaj -
Bir zamanlar bir evimiz vardý. Bize ait, içinde biz olan, ruhumuz, kültürümüz, emeðimiz, inancýmýz olan bir ev...
Henüz hiçbir yerinde beton yoktu. Taþ duvar, kerpiç ya da ahþaptý. Malzemesinin taþ, tuðla, kerpiç yada ahþap olmasýndan ziyade içinde yüreðimiz, sevgimiz, hatýramýz vardý. Her âný tatlý bir hatýraydý bizim için.
Evin inþasý baþtan baþa bir olaydý. Köþe taþlarýný saatlerce düzelten, çekiç yada tarakla taþý iþleyen ustayý uzun uzun izlemiþ, ona hayranlýk duymuþtuk. Ustamýza çay demleyip yudumlamýþtýk taþlarýn üzerinde.
Evimizin duvarýnýn santim santim yükseliþini ne hayallerle seyretmiþtik. Dýþ duvarýn örülme iþi bittiðinde derin bir oh çekip tören havasýnda imece usulüyle tavaný kurmuþ ve karýn tokluðuna da olsa yardýmlaþmanýn tadýný çýkarmýþtýk
Evimizin iç duvarlarýný beyaz topraktan elde ettiðimiz samanlý çamurla sývamýþ, ellerimizle yumrularý düzeltmiþtik Evimizin her köþesine kendi ruhumuz, zevkimiz sinmiþti. Odalarýmýza kendi ellerimizle dokuduðumuz kilimleri, çullarý yada halýlarý serer, perdelerimizi çiçekli kumaþlardan kendimiz diker, nakýþlarla süslerdik.
Mahallemizde bulunan marangoza dut aðacýndan yaptýrdýðýmýz divanlarý, sedirleri el emeði ile yapýlmýþ minder ve yastýklarla donatýrdýk.
Evimizin bir köþesinde annemin, içine gençliðini, güzelliðini, duygularýný koyduðu, ömründe bir defa giydiði ve bir daha giymeyeceði gelinliðini ve telli duvaðýný sakladýðý çeyiz sandýðý vardý. O sandýk zaman zaman açýlýr, hayaller kurulur, hatýralar tazelenir,iki damla da yaþ akýtýlýrdý geçmiþe dair.
Duvarlarýmýzý yaðlýboya tablolarý ya da manzara resimleri deðil de annemizin el emeði, göz nuru nakýþ tablolarýyla, camý el örgüsü bir örtüyle örtülmüþ gaz lambasý süslerdi.
Evimizin önünü kendi diktiðimiz erik, kaysý, yenidünya, incir, nar ve gül aðaçlarý süsler ve etrafa nefis kokular yayardý. Meyveleri dalýndan koparýr, gülü de dalýnda severdik. Zaten koku ihtiyacýmýzý da bahçe duvarý üzerine dallarýný sarkýtan iðde aðacý fazlasýyla karþýlardý.
Velhasýlýkelam, yaþadýðýmýz hayat, kullandýðýmýz mekan, teneffüs ettiðimiz hava, elimizi kuruladýðýmýz havlu ya da peþkir bize aitti. Açtýðýmýz kapýda, örttüðümüz yorganda, yediðimiz bulgur aþýnda mazimiz ve hâlimiz vardý.
"Mendilimde gül oya
Gülmedim doya doya"
Türküsünü söyleyen ablamýzýn elinde gerçekten oyalý, nakýþlý bir mendil vardý ve ona sevdasýný, hüznünü iþlerdi renk renk, desen desen.
"Su gelir güldür güldür
Mendilim dolu güldür"
Söyleyiþi henüz gerçek anlamýný koruyordu. Edebiyat kitaplarýna cinaslý kafiye örneði olarak girmemiþti henüz.
Aradan yýllar geçti, çað atladýk, uzaya çýktýk. Köprünün altýndan çok sular aktý. Bir çok yeni eþyaya sahip olduk. Araba , bilgisayar, cep telefonu, televizyon aldýk. Aldýk, aldýk... Fakat bize ait, geçmiþe ait ne varsa kaybettik, terkettik. Tarihimize bile sýrt çevirdik.
Þimdi bilmem, hangi çok katlý apartmanýn kaçýncý katýnda oturuyoruz. Kapýlarýmýz çelik ve birkaç anahtarla açabiliyoruz. Anahtarý bir kaybedersek evimize kendimiz bile giremeyiz.
Bütün perdeler sýkýca çekilmiþ, pencereler panjurlanmýþ. Aman kimseler görmesin, biz de kimseleri görmeyelim.
Evin içi, dýþýndan da garip. Koca evde bize ait tek bir nesne yok nerdeyse. Kalitesiyle övündüðümüz halý, fabrikasyon; koltuklar, çekyat, vitrin, masa, konsol fabrikasyon. Hepsi insan eli deðmeden üretilmiþ mamuller.
Annemizin bizim için yaptýðý birkaç yorgan, dokuduðu seccade de olmasa yandýk hani...
Ev, otomatik makinalarla dolu. Mutfaða robotlardan girilmiyor.Ocaktan fokur fokur kaynayan tarhana çorbasýnýn sesi gelmiyor artýk. Hazýr çorbalar, dondurulmuþ gýdalar cirit atýyor meydanda
Ne perdemizde nakýþ izleri ne de duvarda ablamýzýn el iþi tablolarý kaldý.
Radyoda çalan müzik bile, bize ait deðil...
Yataklarýmýz yaylý; yorganlarýmýz, yastýklarýmýz seri üretim. Ne el emeðimiz ne de yüreðimiz var. O yüzden yorgan bizi ýsýtmýyor ve hayallere dalamýyoruz. Hep kâbus yaþýyoruz yaylý yataðýmýzda döndükçe.
Evimizin önünde bir tek aðaç, bir karýþ toprak, bir gül yok. Her yer beton ya da kaldýrým taþý. Uzaktan hissettiðimiz koku, iðde çiçeði kokusu deðil, kömür ya da karbondioksit kokusu.
Elimizi, yüzümüzü kuruladýðýmýz, gözyaþýmýzý sildiðimiz iþlemeli mendiller, yerini kaðýt mendillere býraktý. Kullan, kurulan, sümkür at.
Ýþin garibi çocuklarýmýz bile yapay ortamlarda, yapay besinlerle ve yapay bezlerle büyüyor. Ayaklarý, elleri topraða deðmeden, baharý görmeden, kuþ seslerini duymadan, çelik-çomak oynamadan büyüyorlar, büyüyebildikleri kadar.
Kýsacasý evimizde, hayatýmýzda çocuklarýmýza gösterebileceðimiz "bak evladým þunu ben yaptým" diyebileceðimiz tek bir nesne yok.( aldýðýmýz diplomalardan baþka)
Bütün bunlarýn olmasý ya da olmamasý neyi deðiþtirir, evimizin her yerinde biz olsak ne yazar olmasak ne yazar, diyebilirsiniz elbette.
Ama bence çok þey deðiþtirir. Evimizin manasý, sýcaklýðý, derinliði deðiþir. Evde ruhumuz, gönlümüz,sevgimiz olur. Evde biz, hatýralarýmýz, geçmiþimiz, bugünümüz, yarýnýmýz olurdu. Çocuklarýmýzýn çocukluðu olurdu.
Evlerimizde çok modern eþyalar olabilir. En pahalý halýlar, mobilyalar evimizi süsleyebilir. Teras katýmýzda havuz da olabilir. Fakat tüm bunlarýn hangisi bizim, hangisinde bir hatýramýz var. (Para verdiðimiz her þey, bizim deðildir.) Hiç birinin oyalý bir mendil kadar deðeri yok bence...
Zenginleþtikçe fakirleþiyor,
Yükseldikçe alçalýyor,
Çýrpýndýkça da batýyoruz. Lakin haberimiz yok.
Eskiden kendimize ait bir ev vardý. Þimdi ne ev kaldý, ne yurt, ne de ocak...
Oturduðumuz ev, bizim ev deðil artýk.
Gönderen: 03.09.2003 - 19:34
Bu Mesaji Bildir   feyza27 üyenin diger mesajlarini ara feyza27 üyenin Profiline bak feyza27 üyeye özel mesaj gönder feyza27 üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
AskSairi su an offline AskSairi  
Allah Razi Olsun
1376 Mesaj -
agla
Gönderen: 03.09.2003 - 20:42
Bu Mesaji Bildir   AskSairi üyenin diger mesajlarini ara AskSairi üyenin Profiline bak AskSairi üyeye özel mesaj gönder AskSairi üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1668 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
33mya (63), turkishdanger (36), LeeNa (56), avara (34), @KIN (43), Sedat KAYHAN (61), burcuburcu (49), emelim (52), yahia (49), huzur (52), nazarboncuð.. (44), fettah (42), asafusta (41), Selim54 (35), excelleron (53), SeHZaDeM (34), sofiumit (41), remzi82 (54), iskender_1 (44), Ibrahim_Kerim (43), ÝSU (31), sadozaydin (38)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.63994 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.