ES SELAMU ALEYKUM

Edep yahu!.." Eskilerin tekkelerin giriþlerine yazdýðý bu cümleyi þimdilerde herkesin, özelikle de Ýslamcý gençliðin alnýna yazmak geliyor içimden. Edeb imanýn yaldýzýdýr. Edebini kaybedenin imanýnýn yaldýzý sýyrýlmýþtýr.
Baþkalarýna saygý gösterince küçüleceðini zannedenler tatminsiz ve hastalýklý tiplerdir. Öz güveni olan þahsiyetli insan, beþeri münasebetlerinde saygýyý ve sevgiyi esas alýr. Akýllý insan bilir ki, baþkalarýna saygýsý olmayanýn kendiine karþý da saygýsý yoktur. Ve yine sayanýn sayýlacaðýný aklýndan çýkarmaz.
Bazý eylemler yasak-serbest, haram-he-lal, meþru-gayr-ý meþru sýnýrlarýnda deðil, güzel-çirkin, iyi-kötü, makbul-merdut sýnýrlarýnda deðerlendirilmelidir. Her saygýsýzlýk ve edepsizlik haram/yasak deðildir belki, ama çirkindir, kötüdür, merduttur. Eylemleri için tek tanýmlayýcýnýn haram-helal sýnýrlarý olduðunu söyleyenlere, Hz. Nebi'nin söylediði þu sözü hatýrlatýnýz: "Utanmazsan istediðini yap."
Edep ve saygý bir öðretim deðil bir eðitim, yani terbiye iþidir. Genellikle yalnýzca öðretilip eðitilmeyenler, talimden geçirilip terbiyeden geçirilmeyenler arasýndan çýkar edep ve saygý özürlü kiþiler. Bu gibilerden alýnacak dersler de vardýr kuþkusuz. Zata sormuþlar: "edebi kimden öðrendin" diye. Cevap vermiþ: "Edepsizlerden."
Hayalý ve edepli olunuz. Edep imanýn aksesuarýdýr, takýnýnýz. Kullara karþý ayýp sözkonusu olduðu gibi Allah'a karþý da sözkonusudur. Unutmayýnýz ki "el-insan abidü'l-ihsan: insan iyiliðin kulcuðudur" demiþler. Yine unutmayýnýz ki edepli ve terbiyelice söylenmiþ bir batýlýn alýcýsý, edepsiz ve terbiyesizce söylenmiþ bir hakkýn alýcýsýndan çok daha fazla olabilir.
Kahkaha atarak gülmek, orda burda gezinerek birþeyler yiyip içmek, hafif düþürecek giysilerle dolaþmak, gereksiz el þakalarý yapmak gibi "sulu" tavýrlardan uzak durunuz. Eðer becerebiliyorsanýz çok aðlayýnýz. Rasulü, biraz da, aðlayabilenler anlayabilirler. Kimi zaman göz yaþlan kurþundan daha etkili olabilir. Gözyaþýný tanýmayan tuzu kuru bir insanýn kalbiyle gözü arasýndaki baðlantý kopmuþ demektir. Böyle birinin, baktýðýna imanýn feraset ve basiretiyle bakamayacaðýný, müsteþar olamayacaðýný, olaylar ve eþyayý yorumlarken isabet edemeyeceðini biliniz! Sürekli vakur ve ciddi olunuz. Hafif meþrep olmayýnýz. "Oynayan taþ yosun tutmaz" derler. Vakar imanýn süsüdür. Hafif meþrep insanlar toplum içerisinde saygý uyandýrmazlar. Vakarla kibri ve þiþinmeyi karýþtýrmayýnýz. Eðer kametiniz kýymetinize uygun deðilse vakar adý altýnda kibir ve riya sergileyebilirsiniz. Kýymetiniz þöhretinize uygun olsun. Eðer þöhretiniz kýymetinizden fazla ise bu açýðý riya, entrika, dalavere ve daha baþka þeylerle kapatmaya kalkarsýnýz. Ýþte o zaman þöhret de, ilim de bir afete dönüþür.
Ciddiyetiniz latif olup latife yapmanýza engel olmasýn. Yani anut olmayýnýz. Somurtkanlýkla ciddiyet arasýnda daðlar kadar fark vardýr. Ciddiyet göstereceðim diye abus bir çehreyle insanlarýn gözlerine biber saçmayýnýz. Ýyi biliniz ki insan, tebessüm ederek de ciddi olabilir.

selam ve dua ile