0
0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » acemi bir yazı denemesi

önceki konu   diğer konu
6 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Gönderen
Mesaj
Gast -mervan-  
Konu icon    acemi bir yazı denemesi
Misafir
BÝR ÖLÜNÜN GÜNLÜÐÜ
Suyun tohumla buluþtuðu yerdeyim…
Topraðý ve toprak kokusunu severdim .Þimdi ise toprak oldum.
Artýk seviliyorum…
Ancak toprak olunca sevilebilen bir adamým.Hayatýmdaki tüm sesler sessizliðe büründü.Tüm seslerin altýnda ve sessizliðin içindeyim.Tüm canlýlar üstümde dolaþýyor ve filizler içimde yeþeriyor.Hayatý boyunca insanlýða faydasý olmamýþ birinin ölümünün insanlýða faydasý olmasý ne kadar da acý…
Hayat bensiz de ayný seyrinde devam ediyor.Ömrüm boyunca anlayamadýðým “hayat” ý þimdi anlýyorum.Üstümde bulunan insanlarý þimdi daha iyi tanýyorum.Artýk herkesin maskesi düþtü,kartlar açýldý…
Üzerimde sürekli bir hareket ve bu hareketin altýnda hareketsiz ben...
Ömrü boyunca düþünmeye vakti olmamýþ birisiydim þimdi ise düþünmekten baþka bir þeyi olmayan birisiyim.Delicesine sevdiðim annem aklýma geliyor belki de sevebildiðim tek insan;yaþam kaynaðým,caným…Onun simsiyah iri gözlerinden süzülen yaþlarýnýn topraðý delercesine düþtüðü ve beni son yolculuðuma uðurladýðý o son görüþmemizden bu yana her aným onu ve anýlarýmýzý düþünmekle geçiyor .Kýzdýðýnda gözlerinin içi kýzarýr,elleri titrerdi o anlarda ondan çok korkardým ama þimdi ise annemi kýzdýrmayý bile özledim….Bir serçe gibi sabah evden çýkar akþama da yaralý serçe olarak döndüðüm yuvamda annem sarardý hep yaralarýmý.Küçükken vücudumda olan yaralarým büyüyünce kalbimi sardý.Yaralar deðiþiyordu ,zaman deðiþiyordu ama deðiþmeyen tek þey ise annemin þevkatli elleriydi.Saçlarýmý okþayan o þevkatli eller þimdi ise mezarýmýn mermerlerini okþamakta üzerimi örten topraðýn üzerinde dolanmakta.Üstümde toprak olsa da annemin ellerinin sýcaklýðýný hissedebiliyorum,kokusunu duyuyorum,doðrulup o elleri öpmek istiyorum ama…
Ýçinde yüzdüðüm düþünce deryamda karaya ulaþmak için ne kadar çabalasam da boþ olduðunu biliyorum ama bunu kendime itiraf etmekten de bir hayli korkuyorum.Aklýmý hep o soru takýlýyor “koskoca otuz iki sene de ne yaptým?”.Ýyi bir þirketin prensip sahibi bir genel müdürüydüm.Ýyi bir arabam vardý ve maaþýmda iyiydi zaten bu koþullarý saðlamak için onca sene dirsek çürütmüþ kafa patlatmýþtým fakültede.Her istediðimi elde edebilecek güçte birisiydim.Politikaya atýlmayý da düþünüyordum para ve iktidar sahibi olacak “zavallý” olarak nitelendirdiðim insanlarý yönetecektim.Her sabah aynaya baktýðýmda orda bir devi görüyordum.Dünya’yý alt üst edebilecek biri..
Kendime bile itiraf edemediðim madalyonun diðer tarafýnda ise aciz bir ben bulunmakta.Hayatý boyunca sadece annesi tarafýndan sevilmiþ ve küçük yaþta yetim kalmýþ ben.Hep bir yarýsý olmayan,baba sevgisini tatmamýþ insanlarý sevememiþ ve de bunlardan dolayý evlenmeye de cesareti olmayan,en ufak bir yenilgi de annesinin dizleri dibinde aðlayan “aciz” bir ben.
Zaman kavramýmý yitirdim.Eskiden çok deðer verdiðim o dakikalarýn þimdi farkýnda dahi olamýyorum.Dünya’da zaman artýk bensiz iþliyor.Daha çok kazanmak için harcadýðým o deðerli zamanýmla kazandýklarým hepsi þu an üstümde bir yerlerdeler ve bana da bir getirileri yok.Ýdeallerimin hepsi yukarda kaldýlar.Þu ana kadar “ölüm” ü hiç düþünmemiþ olduðumu anlýyorum.Þu en büyük prensiplerimden biri olan “hiyerarþi” ‘ninde bir saçmalýktan ibaret olduðunu anlamak için maalesef otuz iki sene beklemiþtim.Hep “insan yerini ve mevkisini bilmeli” diyordum oysaki ayný masaya bile oturmaya tenezzül etmediðim insanlarla þimdi ayný yerdeyim.Makamýn,saltanatýn,þöhretin bittiði hayatýn gerçek anlamýný kazandýðý yerdeyim.Hayatý sorgulamamýþ sadece yaþamýþým tabi buna yaþamak deniliyorsa.En büyük gücün para olduðunu zannederken ne kadar da yanýldýðýmý ve de annemin dünyanýn en büyük gücünün kaynaðýný gösterirken elini kalbimde niye gezdirdiðini de þimdi daha iyi anlýyorum.Hayatta yaptýðým hiç bir þeyden piþmanlýk duymayan ben ölümümle hayatýmdan piþman olmuþtum
Bu güne kadar sistemin deðiþilmez bir parçasý olarak gördüðüm kendimin aslýnda sistemin yetiþtirdiði bir pislik olduðununda farkýna vardým ama tek sevincim bu güne kadar asýl vazifesini yerine getirememiþ olan vücudum ölümümden sonra yeþerecek olan filizlere kaynak olacak ve de tek ümidim dokularým bir meyvanýn geliþimine katkýda bulunacak ve
de bu meyvayý yiyen delicesine sevdiðim annemle birlikte olmaktýr…
Gönderen: 24.09.2003 - 13:24
Bu Mesaji Bildir   Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
önceki konu   diğer konu

Mesajlar Gönderen Tarih
Konu icon  acemi bir yazı denemesi
-mervan- 24.09.2003 - 13:24
 acemi bir yazı denemesi
((( ... ))) 25.09.2003 - 20:24

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1256 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
SaYaCGIN (48), AnneminSariGülü.. (34), kotza1 (55), keremcik (52), fatih GUNES (49), muhsin p.o. (52), tuva (42), Dostluklar_Baki (39), meydan26 (50), mehlika akasya (45), panter32 (50), NÖBETCI (47), baranbari (49), friendsofmehdi (39), tatar_salih (36)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 1.04255 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.