| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Home
Anasayfa
F o r u m
E-Kart
RAVDA Çocuk
Linkler
Ziyaretçi Defteri
Rehberlik Hizmetleri
Tavsiye Et
 
Sitede Arama
» Kapsamlı Arama
Google`de Ara
Google
Tavsiye Linkler
Kuran Kursu Mezunları
Müslümanlar.com
Hak Yolundayiz
Müslüman Nesil
Genç Kalem
Önemli Linkler







Statü / İstatistik
En Son Üyemiz:
Didem_
53683 Toplam Üyemiz var.
 Online Üyeler:
Online: 1667 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Perşembe, 14. Kasım 2024 - 05:30

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » SERBEST KÜRSÜ » Buraya Kadar... (yaşanmış bir olay)

önceki konu   diğer konu
2 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
_LaL_ su an offline _LaL_  
Buraya Kadar... (yaşanmış bir olay)
838 Mesaj -
2006 Mart'ýnýn ilk hafta sonu, Ahmet dershaneye gelmedi, bir sonraki hafta sonu da... Ahmet, o espri madeni çocuk, hastaneye yatýrýlmýþtý. Meraklý bekleyiþ çok uzun sürmedi ve teþhis duyuldu: Lösemi (kan kanseri).

Murat Hoca, geometri öðretmeni Selahattin Bey, fizik öðretmeni Selçuk Bey ve dershaneden bazý talebeler, Kozyataðý'ndaki özel hastaneye ziyaretine gittiklerinde Ahmet'te herhangi bir deðiþiklik yoktu. Dað gibi bir tevekkülle karþýlandýlar. Beklendiði üzere esprilerin baðý çözülmüþtü yine.

Ahmet periyodik kemoterapi seanslarýna baþlayýnca, arkadaþlarý ziyaret için program yaptý, kimlerin hangi gün 'Ahmet'e gideceði' belliydi. Hastanede, evinde, onu düzenli olarak ziyaret ettiler; ona el bilgisayarý, sekiz parça basketbol seti aldýlar; gerektiðinde kan (trombosit) verdiler.

Öðretmen-talebe ortak ziyaretlerden birinde Ahmet'in babasý Orhan Bey, hocalarý bilgilendirirken: "Taze kan lâzým; Allah razý olsun, kimi aradýysak koþup geliyor. Ahmet'in durumu da gayet iyi, çok metin; fakat ben ve annesi periþanýz, belli etmemeye çalýþýyoruz." demiþti. Ah, anne-baba yüreðine düþen ateþi hangi kalem yazabildi?

Bir baþka ziyarette Murat Hoca, itinayla hazýrlattýðý çikolatayý Ahmet'e takdim ederek ondan, kutu ile kurdele arasýna sýkýþtýrdýðý küçük kâðýtta yazýlanlarý seslice okumasýný istedi:

1- "Hastalýðý yaratan þifasýný da yaratmýþtýr; ey Allah'ýn kullarý, tedavi olunuz." (Hadîs-i þerîf meali)

2- "Allah, iki sýkýntýyý ve iki rahatlýðý beraber vermez." (Hadîs-i þerîf meali)
Ahmet'in yüzüne, inanmýþ olmanýn sýcaklýðý yayýldý.

Murat Hoca, dershanenin ÖSS hazýrlýk derece sýnýflarý danýþmanýydý. Talebelerine Ahmet'i ve onun hastalýðýný anlatmýþ, onlar da 'tanýmadýklarý bu arkadaþlarýna' dua etmiþlerdi. 2006 ÖSS neticeleri Temmuz'da açýklandý. Murat Hoca'nýn talebelerinden Burak, bir puan türünde Türkiye þampiyonu olmuþtu. Hocasýyla yaptýðý kýsa bir görüþmeden sonra, basýn toplantýsýnda: "Onun en çok ihtiyacý olan þey, moral..." diyerek, birinciliðini Ahmet'e hediye etti. Ayný gün bir televizyon kanalý ikisini buluþturdu; akþam ana haber bülteninde Ahmet ilk haberdi. Kalbden kalbe giden bu yol ne kadar gerçek, dünyevî dereceler ise, ne kadar mecâziydi... Eðitimden gâye 'güzel insan olmak'sa þâyet, Burak o gece insanlýk imtihanýnda sýnýf geçtiðini düþündü.

Ahmet, adamakýllý ders çalýþmayý özlemiþti. Tedaviye olumlu cevap verince, 2006 Eylül'ünde hem okuluna hem de dershanesine döndü. Okul, bilgi ile donanmanýn yanýnda/ötesinde bir sosyalleþme alanýydý. Filmden spora, tadýna bakmadýklarý eðlenceli aktivite kalmamýþtý. Okul çýkýþý yaptýklarý hararetli basketbol maçlarýndan birinin akabinde Ahmet, normal kontrollerinin sonuncusunu yaptýrmak üzere hastanesine gitti. Evleri hastaneye yakýndý; her zamanki gibi, ilik örneði alýnýp personele teþekkür ettikten sonra, yürüyerek evine geçti. Tahlil iþlemi de öncekilerden farklý deðildi, ama netice... Ahmet, çok geçmeden hastaneye geri çaðrýldý. Hastalýðý nüksetmiþti... Hekimler 'ilik nakli'ne karar verdiler. ÖSS'ye iki ay kala Ahmet'in imtihaný yeniden baþlamýþtý.

Kan aranmadýðý gibi ilik de aranmadý. Ahmet'le ayný okulda okuyan, lise birinci sýnýf talebesi kýz kardeþinin iliði, yüzde yüz uyuyordu. Özlem, aðabeyine çok düþkündü; onun hastalýðýyla birlikte kendi dünyasýnda yaþadýklarýný anlatabilmesi için, 'kalbinin dili olmalý'ydý... Çalýþkan, baþarýlý, sorumluluk sahibi bu 'güzel insan', bir ay süreyle ilâç verilerek ilik nakline hazýrlandý.
Nakil, Ýstanbul Üniversitesi Çapa Týp Fakültesi'nde yapýlacaktý. Ahmet buraya, çok deðil beþ ay içinde, bir 'týp talebesi' sýfatýyla da gelebilecek potansiyel ve konuma sahipti. Ne var ki, 'Her Þeyin Hakiki Sahibi' baþka türlü takdir buyurmuþtu. "Hakkýmýzda neyin hayýrlý olduðunu bilemeyeceðimizi" iyi bilen Ahmet, 11 Mayýs'ta Çapa'ya taþýndý.

Dershanelerdeki Mayýs yoðunluðu, hocalarýn Ahmet'i yeni yerinde ziyaretine müsaade etmeyince Murat Hoca, onu cep telefonundan aradý. Uzun uzun konuþtular. Nihayet hoca, yanýnda kimin kaldýðýný sordu. Ahmet, nakil hazýrlýðý sebebiyle yanýna kimsenin alýnmadýðýný, yalnýz olduðunu söyledi. Yalnýzdý... Sesi titredi... Aðladý... Ýnancýn, sabrýn, metanetin timsâli bu çocuk yalnýzlýðýn hüznünü derinden hissetmiþti.

24 Mayýs'ta nakil yapýldý. Ahmet; doktor, hemþire ve 'dua' nezaretinde tedavisini sürdürecekti. Hastalýklar, esasen bir muhasebe ve duaya vesile deðil miydi?! Ahmet'in sevenleri-sevdikleri, hususen kardeþi ile arkadaþlarý bu davete icabet ettiler: "Allah'ým, biz yoktuk, Sen var ettin, varlýðýndan haberdar ettin; hamd ve þükür Sana'dýr. Benim, kýrýk, fakat takdirine râzý bir kalbden baþka sermayem yok... Çektiði sýkýntýyla günahlarýný sonbahar yapraklarý gibi döktüðün abime/arkadaþýma, þifâlar ihsan eyle..."

Haziranda, hayatlarýmýzýn fânî tarafýný þekillendiren imtihanlar ayýnda, devran döndü; dua sýrasý Ahmet'teydi: Onun 'makbul' duasýný alan arkadaþlarý ÖSS'de terlediler... Ahmet'in hastalýkla imtihaný devam ederken arkadaþlarý ve hocalarý tatile çýkmýþlardý. Ýstanbul'da kalanlar, elbette, ziyareti aksatmadýlar.

Nakilden sonra okulun yeni buluþma yeri, Kadýköy'deki Eminönü Ýskelesi'ydi. Burada, genellikle saat 17'de toplanýp vapurla Eminönü'ne geçiyor, oradan tramvayla Çapa'ya çýkýyorlardý. Ziyaretler, hastaya duyulan derin sevgiden dolayý hiç de yorgunluk sebebi olmuyordu: Ýkbal, Ahmet'in dizüstü bilgisayarýnýn -bunu da dedesi hediye etmiþti- internet problemini çözdü.

Ailesi de Çapa'ya taþýnmýþtý. Annesi, Ahmet'in bütün þahsî ihtiyaçlarýna yetiþiyor, Orhan Bey, o ilâç senin bu tahlil benim koþturuyordu. Çapa'nýn teknik imkânlarý tabii ki özel hastane kadar iyi deðildi, Orhan Bey yoruluyordu... Her þeye raðmen o ve eþi, vazifelerini hakkýyla yerine getirmiþ insanlarýn rahatlýðýyla dâima mütebessimdiler.

Ahmet, temmuzda, buruk sevinçler yaþadý: Arkadaþlarýnýn çoðu, deðiþik üniversite ve bölümlere yerleþmiþti. Ahmet'e sabýr düþtü... Vücudunun yeni iliði kabullenme sürecinde uygulanan tedavi artýk onu zorluyordu. Kullandýðý ilâçlarýn tahribi sebebiyle idrar yollarýndan ameliyat edildi. Aylarca süren tedavinin zayýf düþürdüðü bedeni, bu operasyondan sonra iyice sarsýlmýþtý.

Murat Hoca, aðustos baþýndaki ziyaretinde Ahmet'le çok az konuþtu; konuþmanýn dahi onu yorduðu kanaatine varmýþtý. Babasýna: "Aðabey, ben 12 Aðustos'ta askere gideceðim, gitmeden Ahmet'e kan vermek isterim. Sizden telefon bekliyorum." diyerek ayrýldý. Orhan Bey, ihtiyaç olmadýðýndan, kan grubu tutmasýna raðmen, hocayý o güne kadar hiç aramamýþtý.
Murat Hoca 7 Aðustos Salý günü þu mesajý aldý: "Sabaha doðru Ahmet'i kaybettik, baþýmýz sað olsun. Dönüþ yalnýz O'nadýr"

Gözler aðladý, gönüller mahzûn oldu; fakat isyan edilmedi. Mülk O'nundu ve O, mülkünde dilediði gibi tasarrufta bulunurdu. Çarþamba günü öðle namazýný müteakiben Kozyataðý Modern Camii'nin avlusunda toplanan cemaat, 'iyi bildikleri er kiþi'ye haklarýný helâl ettiler.

Topraktan gelen, topraða dönmüþ; Orhan Bey, mezarlýðýn bitiþiðindeki caminin önünde, taziyeleri kabul ediyordu. Yine mütebessimdi; sýra Murat Hoca'ya geldiðinde: "Ah, hocam!" dedi, "Buraya kadarmýþ. Takdir edilen ömür bu kadarmýþ." Bir yolcunun 'aðaç altýnda azýcýk dinlenmesi' kadar olan þu dünya hayatý, herkes için farklý zaman dilimlerinde son bulan, ama her hâlûkârda kýsa bir seyahatti. Burada, "Her nefis ölümü tadýp durmaktadýr." hakikati tecelli ediyordu.


Çetin MAMUÞ
Sýzýntý Dergisi

Gönderen: 08.08.2009 - 08:21
Bu Mesaji Bildir   _LaL_ üyenin diger mesajlarini ara _LaL_ üyenin Profiline bak _LaL_ üyeye özel mesaj gönder _LaL_ üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
ZeYNeP. su an offline ZeYNeP.  
114 Mesaj -
Allah Razı Olsun
Gönderen: 01.09.2009 - 15:08
Bu Mesaji Bildir   ZeYNeP. üyenin diger mesajlarini ara ZeYNeP. üyenin Profiline bak ZeYNeP. üyeye özel mesaj gönder ZeYNeP. üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1667 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
33mya (63), turkishdanger (36), LeeNa (56), avara (34), @KIN (43), Sedat KAYHAN (61), burcuburcu (49), emelim (52), yahia (49), huzur (52), nazarboncuð.. (44), fettah (42), asafusta (41), Selim54 (35), excelleron (53), SeHZaDeM (34), sofiumit (41), remzi82 (54), iskender_1 (44), Ibrahim_Kerim (43), ÝSU (31), sadozaydin (38)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.88508 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.