Varmaz oldu, vermeye hiç elimiz,
Dönmez oldu, bir özüre dilimiz,
Teþekküre çoktan bitti pilimiz;
En küçük damlada, sabrýmýz taþtý,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Bilgisizlik, ne vehimler üretti;
Önyargýlar, vicdanlarý kör etti.
Dürüst olmak.. Affedilmez cür'etti,
Öfkemizden, yüreðimiz korlaþtý,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Çaðdaþlýðý, maske yaptýk yüzlere;
Bu çifte yüz, yakýþmadý bizlere,
Merhametten, haktan yana sözlere,
Hoþgörümüz, neden böyle darlaþtý?
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Bir tarafta, ilme þaþý bakanlar,
Bir tarafta at gözlüðü takanlar,
Ýrfan desen, bu lisandan kim anlar?
Gerçek âlim, gözümüzde horlaþtý,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Helâl kazanç, nefsimize az geldi,
Bankerlere tavuk verdik, kaz geldi,
O gözyaþý saðnaklarý, výz geldi;
Saçlarýmýz, deðirmende kýrlaþtý,
Ýnsan olmak bu kadar mý zorlaþtý?..


Yedik içtik, haram helâl bir tuttuk,
Diþe göre ne bulursak hep yuttuk,
Mahþer, Mîzan, Kur'ân, vicdan unuttuk;
Yollarýmýz, hep zulümde birleþti,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?


Paspas oldu; sevgi, saygý, paraya,
Ahlâk döndü, kanayan bir yaraya,
Ailede, þeytan girdi araya;
Karý, koca, kardeþ, bacý hýrlaþtý,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Evde piþen, bizi tatmin etmedi,
Beþ yýldýzlý sofra kurduk yetmedi,
Þiþelerle yarýþýmýz bitmedi;
Kalp gözümüz, þehvetlerle körleþti;
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Kendimizi, masaya hiç sermedik,
Baþkasýna hiç söz hakký vermedik,
Sövdük, dövdük..Bunda vahþet görmedik
Mazlum yüzler, yumruklarla morlaþtý,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Bayramlarda, beþ dakika mezarlýk,
Bir senede, iki namaz... Nazarlýk,
Ettik hâþâ Allah ile pazarlýk;
Bir gaflet ki; içimize yerleþti,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Oysa bizler, ihsan için varolduk;
Meleklerin secdettiði bir kulduk.
Bu þerefi taþýmaktan yorulduk.
Edep, hayâ, akýl, fikir yozlaþtý,
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Dîn.. Ýslâm dinidir, Allah indinde,
Ýlim, irfan, sevgi, barýþ bu dinde,
Ýnsanlýk, ne buldu, nefrette kinde ?
Saðduyumuz, hedefinden çok þaþtý;
Ýnsan olmak, bu kadar mý zorlaþtý?..


Ey Mübarek akl-ý selîm , nerdesin?
Sen, ateþle aramýzda perdesin,
Hasreti var, gör ki sana herkesin;
Cür'etimiz, haddimizi çok aþtý;
Ýnsan olmak, ne kadar da zorlaþtý...


CENGÝZ NUMANOÐLU